"Yazmak, bir hayaleti kovalamak gibidir; yakaladığında ya yok olur ya da sana kendi hayaletini gösterir." — Neil Gaiman"

Gülüşünü Hatırlayınca...

bütün karlar eridi, o sımsıcak gülüşünü hatırlayınca....

yazı resim

bütün karlar eridi,
o sımsıcak gülüşünü hatırlayınca...
tepelerden bir güneş doğdu,
yüzümü yaladı önce,
içimi ısıttı sonra sımsıcak...

pencereyi açtım,
mis gibi çiçek kokuları geldi burnuma,
ilk defa temiz geldi Ankara’nın puslu havası,
bir başka güzeldi Ankara beyazlar içinde,
yüzümü yıkadım buz gibi suyla,
ve ufak bir tebessüm kondurdum yanağıma...

zeytin, peynir ekmek yedim,
mis gibi limonlu çayla,
anamın yaptığı reçeli sürdüm ekmeğime,
ilk defa bu kadar tatlı geldi her şey,
bu kadar iştahla yaptım kahvaltıyı...

bütün bunlar yalnız seni düşününce oldu,
bütün karlar eridi,
o sımsıcak gülüşünü hatırlayınca...

KİTAP İZLERİ

Çıplak ve Yalnız

Hamdi Koç

Hamdi Koç’un Hafıza Labirentinde Unutulmaz Bir Yolculuk: "Çıplak ve Yalnız" Hamdi Koç’un "Çıplak ve Yalnız" romanı, okuru daha ilk cümlesiyle yakalayan o nadir eserlerden: "Amcam
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön