"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

yazı resim

bitmesin diye geldiğim bir gecenin ışığında bekmetmişim sevdamı .
kısık gözlerinde..

uzandığım hiç bir hiçe yalvarmamıştım oysa bu kadar.
geçmiş bir hançerin izi kalmışken bedenimde..
ürkmüyordum sahte masalların tıkırtılarından artık..
kalbim sen istiyor teklediği,sıkıştığı sözlerinde hala ..
oysa ben gitmeliymişim izlerindeki parıltılardan..
silmeden yaşlarımı sakince..
uzaklaşmalı..
küllerimde savrulmalıymışım her köşene delice...

gitmeliydim suskunca.
düşmeden başım öne,ağlamadan
hıçkırıklar hiç olmadan
unutmalıydım..unutmalıydın..

tuz basılmış yaralara ağlamadan..
çığlk atmadan unutursunlara..

gitmeliydim oysa...
Tanıdık yüzler aramadan..
herşey aynı be derken
gitmeliyim işte..

geçer acılarında.sakince.suskunca titremeden söylediğim sözlere sahip çıkıp öksüz bırakmadan gitmeliyim hayatından..hayatımdan...

Melih COŞKUN.

KİTAP İZLERİ

ZEYTİNDAĞI

Falih Rıfkı Atay

Bir İmparatorluğun Veda Mektubu: Falih Rıfkı Atay'dan Zeytindağı Her milletin tarihinde, hatırlamaktan kaçındığı, üzerine bir sessizlik perdesi çekmeyi yeğlediği dönemler vardır. Bizim için Osmanlı İmparatorluğu'nun
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön