"Yazmak, Tanrı'nın sana fısıldadıklarını, şeytanın da okuyacağını bilerek kâğıda dökmektir." - Kurt Vonnegut"

Fasıla

Bu şiir, tamamlanmamış bir hikâyenin başlangıcındaki hüznü, zamanın akışını ve ruhun çalkantılarını anlatıyor. Yazılmayan sonların, bozuk düzenlerin ve karanlık anların içinde kaybolurken, içimizdeki fırtınalar ve dönüşüm masalları arasında savruluşumuzu resmediyor. Suskunluk ve umut arasında gidip gelen duygular, belki bir gün yeniden baharın geleceği inancıyla son buluyor.

yazı resim

Sonrası olmayan
bir hikayenin
Başlanğıcıydık

Yazılmayacak sonun ilhamını da taşıyamadık
Şairin gönlü hüzün yüklü
Yine
Bizi boğar bu Fasıla
Bizi daraltır
Bizi azaltır
Eksilte eksilte
Gerçeği
Yalanlara kalırız
Bozuk bu hava
Düzende bozukluk var

Ruhuma bir feryat
Bitir gençliğim
Heryer mi karanlık olur?
Sana imdat eder mi anıların Fasılası
Ne zaman gülecek bu celalim

Zamanın elinde bir buğulu ayna
Zihnimin ince gülü
Sezer ama söylemez
Oluruna bırakır bu nehri
Son şelalesinden dökülür
Tavizlerin altından,
Kayıp gider yine bu zaman

Bu yollarda
İçinde Dönüşün olan masallar
İçimde her yerleri dağıtan bir fırtına
Elimizde bir Nevruz sevdası
Savrulur ayazlara
Yaramaz bir deli haylaz
Deli Gücük
İnanmak istediğin ne varsa
Bir güler bir küstürür

Düştüğüm yer konuşmama engel
Dönüşü olmayan
Suskunluk,
Uçuk bir Griyle Mavi arasında
Yerini korur
Belki birgün yeniden...
Adın bahar olur...

İçimde kanar bu yara
Ben yine neyine razıyım bu hayatın
Duyabilsen ne çok can yakar
Bu Çıtırtı
Atabilsem en uzağıma
Ama yine körkütük en başındayım
Yanar yanar alevler
Soğutmaz en halis Karayeller

Silüet gördüğüm
Alevler arasında
Kızıl basmaların
Sarıyor her yeri
Sana bir borcum yok
Sana bir borcum yok
Bana bir borcun yok
İstemeden bendim
Zerk olan zamanına

Alevler titrek
Korkumuz yarayı kapatmak
Korkumuz bu közü söndürmek
Korkumuz
artık göğü görememek
Fikrimi bedenimi
Karalıyor durmadan
Bir kurşun/kalem asker...
Mavzerlerin on2sindeyim
Durmadan
Aydınlatmıyor hiçbir fener

Kırıla kırıla kalmadı can'da
Camdan bu kalp
Yanıla yanıla gidiyorum
Heryer günbegün mutarrâ
Olsa da gerek
Kapıla kapıla aşkın bir sözüne
İnadına inat küsmüyorum
Ruhuma bir feryat
Bitir gençliğim
Heryer mi karanlık olur?

Sana imdat eder mi anıların fasılası
Yarım kalır sigaram
Acıyla dolmuş ciğerlerimin Odası

Gelir de gelir döner bir sorgu
Bırakılması gereken;

-Sende bir ben miyim?-

Zamanla kâr saydığım
Dünümden
Uzanmıyor hayallerim öteye

Yalansa yalan de bana bu şarkılar
Tutunup kalmıyorsan
Neden dinlersin?
-Nakarat mı mükerrer...-

Tenimde bir el var
Dokunur durmadan
-Bende bir bana-
Ama sen gibi değil de değil
Tezahüre mi bu engel
Tuttur beni
Yok mu Şu Ay"da
Bir minik çengel
Askında kalayım..
ruhuma bir feryat
Bitir gençliğim
Heryer mi karanlık olur?
Sana imdat eder mi anıların
Fasılası
Biter mi böyle bu melâlim.

Tcpassenger_ierdogan

Yorumlar

Başa Dön