"Yazmak, bir hayaleti kovalamak gibidir; yakaladığında ya yok olur ya da sana kendi hayaletini gösterir." — Neil Gaiman"

Caaannn!

Dokunmayın çocuklara!

yazı resimYZ

Can!
Bebeğim!
Nasılsın tatlım?
N’oldu sana böyle?
Hala uyuyor musun?
Gözlerin neden kapalı?
Kenarları da mor halkalı...
Yüzün,nasıl da sapsarı?
Yanağındaki gamzeler,
Nerelere gizlendiler?
Can,bir ses ver!
Yavrucum!
Aşkım!
Bitanem!
Kim boyadı,
Gül tenini al’a?
Ah minik kuşum!
Sarı Pisim,kedim(!)
Uyan yavrum,benim!
Aç artık şu gözlerini!
Dudakların da buz gibi,
Çok mu üşüyorsun Can?
Hadi bebeciğim,hadi uyan!
Ölme sakın ha,benden önce!
Kalk bak,seni bekliyor kuşlar!
Duracakmış,trenler ve uçaklar,
Oysa,yaşanacak ne güzellik var!
Bebişim,etme bana dünyayı dar!
Dondurmalar,çukulatalar,kitaplar,
Ah be kuzucum,daha çok erken!
Neler var neler,görmen gereken?
Darılır ki hem evdeki oyuncaklar!
Neymiş bu aletler,bu hortumlar?
Ne ki,sanki bir işe mi yarıyorlar?
Bu kadarı da yeter be güzelim!
Hem bak,ilaç kokuyor buralar!
Hadi,canımın içi,bitaneciğim!
Gel,bileğine boncuk dizelim!
Ne olursun,nefes alır mısın?
Lütfen,kendine gelir misin?
Sensiz ben nasıl yaşarım?
Aşkım,bitanecim benim!
Hiç bir yere gitme e mi?
Bak,burnunu ısırırım!
Dayan dedim dayan!
Ne olursun ya,ama
Çok kötü küserim!
Hadi yavrucum!
Bitaneciğim!
Bebeciğim!
Meleğim!
Canım!
Can?
Haaaayııııırrrrr!
Caaaaaannnn!

Huriye (Özbey) A_____z
24 Kasım 2006
st.06:30
Bursa ] ]Image Hosted by ImageShack.us

KİTAP İZLERİ

İyilik

Şebnem İşigüzel

Bir Yalancının Son İtirafları: Şebnem İşigüzel’in “İyilik” Romanında Parçalanan Bir Hayat Şebnem İşigüzel, çağdaş Türk edebiyatının en cesur seslerinden biri olarak, okuru her zaman rahatsız
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön