"Yazmak, aslında ölmek için bir bahanedir; okumak ise bu bahaneyi ertelemenin en zarif yoludur." - Umberto Eco"

Boşluk Doldurmaca

/ Cümleler kısalıyor geceler uzadıkça. / Ay bile daha parlak gün ışığından artık. / Geceyi içiyorum dumanı ucunda buram buram / Gece Ay'a küsmüş; Ay bana aşık.

yazı resim

Bu aşk bir boşluk doldurmaca..
Ayrıldığın yerlerde buluyorum kendimi.
Cismim yok, ismim yok.
Ben artık o köşe kapmaca oynayan kız çocuğu
değilim.
Senin yokluğunu dolduruyorum ardından.
Hızla yaşlanıyorum aylardır.
Her sabah kalkıp biraz daha beyazlamış saçları
na bakıyorsun aynada.
Yüzündeki çizgilere dikkat kesiliyorsun belki de.
O kadar yaşlandım ki..sende şekil alıyor bu
olgunluk.
Ben her geçen gün sende yaşlanıyorum sevgili.
Sen gibi konuşuyor; sen gibi düşünüyorum.
Ve görüyorsun, hızla yaşlanıyoruz bu sevdada.
Yaş geçkinleri gibi huysuzluk alıp götürmüyorsa
şimdi beni,
Ağır gelmiyorsa yaşanmışlık;
Sende bilmediğim bir sevda gizli demektir.
Şimdi ansızın sevdanı da alıp gitmelisin.
Yeniden "Sen" olmam gerek.
Ben yaşlanmaya yüz tuttum ardından.
Sorgulanışın özlemim olsun.

KİTAP İZLERİ

Yırtıcı Kuşlar Zamanı

Ahmet Ümit

Ahmet Ümit'in Yeni Romanında Hafıza Bir Suç Mahalli Ahmet Ümit, sevilen karakteri Başkomser Nevzat'ı bu kez en karanlık dehlizlere, kendi zihninin tekinsiz koridorlarına sürüklüyor. Polisiye
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön