bir koyunum vuruyorum kendimi dağa taşa
çalılar, otlar, sular, ağaçlar kurt gibi yanımda
sen olmayınca sevgili her şey düşman bana
haykırışlarım yankılanıyor yüreğimin dağlarında
çağlayanlar gibi akıyor kanım damarlarımda
bunca ses seni çağırmakta sana bağırmakta
seni kaybetme korkusu kalbimi dağlamakta
duygularım bembeyaz yumak yumak olsa da
sensizlik üstümü başımı kan revan yapmakta
ah sevgili yalnızlığımı okşa, beni bırakma
bir koyunum sensizlik bıçağa vurulmak gibi
upuzun bir iptir gideceğin yol boğazımda
ah gidersen canım gider kanım kalır arkanda
kim anca sevdiğinin ardından atlar uçuruma
bir koyunum gölgene sarılmak için olsa da
kendimi atarım senin kokuna, her uçurumuna
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
