"Yazmak, aslında ölmek için bir bahanedir; okumak ise bu bahaneyi ertelemenin en zarif yoludur." - Umberto Eco"

yazı resim

Anımsamak

Müzikli ses dökülürdü
Bir çift atla, dört tekerlek
Taşlı yollarda giderken
Uyanırdık güne dönük,
Mutlu hayaller kurarak.

Gök gürlerdi, yer şakırdı
Sevincimiz gün gün artar
Gün suyunda yıkanırdık
Her doğacak gün için de,
O’na şartsız inanırdık.

Yüce dağlar ses verirdi
Tek bir komut, tek bir yankı
Muştuluydu horoz sesi
Şehirde, ilçede, köyde,
O savaşta biz de vardık.

Bir savaş ki sessiz, vakur
Düşünceli Kocatepe
Semaverde o hoş ezgi
Bir bardak çay, zeytin ekmek,
Kucaklar dolusu sevgi.

O sevgiydi bizi tutan
Asker, beylik, başıbozuk,
Yayla, ova, ırmak, deniz
Ülke, bayrak, yarınlara,
Atatürk’le mutluyduk biz.

KİTAP İZLERİ

Gözyaşı Konağı

Şebnem İşigüzel

Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön