"Hayat, bir kitabın ilk cümlesini yazarken son cümlesini düşünen yazarların dramıdır." - Jorge Luis Borges"

Ah Ulan Bir Kanat...

yazı resim

ağlatıp acısı derdi söyletir
nadiren doğrulur başlar yerinden
dünya kurulalı beri böyledir
katiyen oynamaz taşlar yerinden

yar bağrına hasret tohumu eker
çünkü keklik kısmı gök yer de seker
hıçkırırsın bazen içini çeker
yeniden dökülür yaşlar yerinden

benzemez içkiyle mümkün kabile
belki unutulur uyku hab ile
aç gezip kahve de çalışsan bile
alınmaz bardağın boşlar yerinden

değilken yaş henüz kırkları aşkın
aklar belirmekte şakakta taşkın
bakarsın ayna da aksine şaşkın
yukarı kalkarak kaşlar yerinden

o pırıl pırıl genç acaba kimdi
solmuş benzin aslı galiba çimdi
ah ulan bir kanat olmalı şimdi
ne güzel göç eder kuşlar yerinden

bekar odan mutfak üzeri evye
ısıt piknik tüpte dün ki pilav ye
internet köşesi bozuk klavye
bastıkça fırlıyor tuşlar yerinden..

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön