"Yazmak, düşüncelerinizi herkesin anlayacağı şekilde karmaşıklaştırmaktır." - Franz Kafka"

Açılır Uçuğum

Uçup,bir vadiye gidiyorum; ortasından nehir geçen...nehrin iki yakasında söğüt ağaçları..incecik dalları, gümüş yüklü yaprakları dalgalanıyor esen yelde..birinin dibine oturuyorum; yazmak için şiirimi sana...

yazı resim

bazen,
bir söğüt dalısın / incecik...
koyverirsin yaprağından gümüşleri
sulara...
bundandır yakamozlardaki güzellik,
bundandır yıkanan serçedeki sevinç...

bazen,
ayın ve yıldızların kırpık saçlarında
bir avuç telli duvak gibi
sarkarsın geceye...
ellerinde gonca gül / çiy taneli!..
seyre dalar gözlerim / yatağım...
kanayan yaralarım kapanır bir bir..
ve
açılır uçuğum / dudağımdaki..

bazen,
bir yosun topağısın taşlardaki...
en yeşilinden,
en uçurumundan alıp
sulara bırakırım seni!..
sevinir balıklar,
saçlarını tarar sazlar,
koyverdiğin gümüşler gelir geri...
arasında parmaklarım var!...

seni,
söğüt dalına benzetişim
boşuna değil ki! / tarifi yok!..
sularda salınışın yüreğime dokunuyor!...
hasretim çoğalıyor...
gözlerim dalıyor...:
nehirler kadar uzun,
yollar kadar çok...
anlatamıyorum ki!...

sulardaki şavkına mıhlanıp kaldım
alacaksan al beni
dayanamıyorum ki!...

Yorumlar

Başa Dön