Kimi habersiz beklenmedik, bir anda çeker gider;
Kimi sudan sebeplerle, aniden terk eder…

Kimi derin yaralar açar, unutamamak ne acý;
Yapacak bir þey yoktur, zamandýr ilacý…

Kimi sadece dostluðunu alýr, yalnýz kalýrsýnýz;
Kimini kaybettiniz mi, öldüm sanýrsýnýz…

Kimisi býçak gibi, derinden sözler eder;
Kimi sessiz, vedayý gözyaþlarýyla eder…

Kimi gereksiz uzatýr lafý, sebebi bitmek bilmez;
Kimi gelecem der beklersiniz, gitti mi geri gelmez…

Kimini unutmak kolaydýr, çivi çiviyi söker;
Kimisi bir ömür hatýrlanýr, kalbinize hükmeder…

Kiminin ayrýlýðý kurtuldum dedirttirir;
Kimine aklýnýz almaz, kudurtur delirttirir…

Kimine veda yerine tebessüm sadakadýr;
Kimi ardýndan derin, kapanmaz “ah” býrakýr…

…
Lakin her ayrýlýkta gözyaþý damlar söze
Her veda bir ölüm, kalbe inen bir darbe
Yinede giden gider kötü söz düþmez bize
Dönüp bakmasýn ardýna… sað olsun… CANI CENNETE…