Bakýþlarým sýðýnacak bir yer aradýðýnda gözlerine koþardý
O zümrüt yeþili hâreli gözlerinde bulurdu barýnaðýný
Gözlerin vâdi ortalarýndaki göletler kadar ýþýltýlý ve berraktý
Þýrýl þýrýl akardý sesin yürek hoplatan esrârýyla
Üstüne yel deðmiþ bir akasya dalýnýn hýþýrtýsý tazeliðinde
Bir yapraðýn kýrýlmasýný andýracak hüzünler taþýrdý bazen
Bana “ sen” dediðinde ben olurdum,
Bana “ ben” dediðinde de…
O sahil kasabasýnýn kuytularýnda el ele gezerdik
Çocuklar gibi rahat; çocuklar kadar endiþesiz; çocukcasýna coþkulu
Senin duyabileceðin kadar, sýrf senin için, bir aþk itirafý gibi
“ Seni ne çok sevdiðimi söylesem de bilemezsin” i okurdum kulaklarýna
Þýmarýrdýn…
Ellerimden kurtulur kaçardýn ürkek bir güvercin edâsýyla
Sonra bir kýsa maraton baþlardý iki kiþilik
Bir aðaç altýnda yakalardým seni sonunda
Kalp atýþlarýmýzdaki senfoni ile birleþen dudaklarýmýz
Ve dudaklarýmýzla içtiðimiz mutluluk sonsuzlaþtýrýrdý umutlarýmýzý
Bir anda “ paydos” dedi kader…
Allak bullaktý gönüllerimiz, zihinlerimiz, herþeyimiz.
Aradan kaç uzun yýl geçti hesaplamak bile zor
Milâttan Önce gibi eski ama daha dün gibi
Taze, yeni ve sýcak…