KANIMI KURUTTUN BENÝM KANIMI

Ben sana nasýl baðlanmýþtým kýrk yerimden
Bilemezsin seni nasýl sevmiþtim seni
Hep sana boynum eðriydi lâleler gibi
Senden oldu vurgunluðum yüreðimden
Senin gözlerinden gözlerinin nazarýndan
Ama sen var ya sen
Acý çektirmekten zevk i yap olup
Beni böyle munkariz ettin munkariz
Þark çýbaný acýlarýmýn ortasýnda
Hayýr artýk sana gelmem
Gelemem ki gelemem
Kanýmý kuruttun
Kanýmý kalbimde
Sen sen sen
SEN !..
Olan oldu deme bu yaptýklarýna þundan sonra
Ne beni gör nede halimi sormaya kalkýþ
Yanarsam yanayým koygun koygun
Yýrtýlayým seher vakti bülbüllere inat
Güllere benzetme alev alev soluðumu
Harap olan bahçemin güllerinin soluþunu
Kavrulan ciðerimin kokusunu
Hayýr saymayacaðým yaptýklarýný
Sayýp dökmeyeceðim
Dönmeyeceðim
Sendenyana
Kanýmý kuruttun
Kanýmý damarlarýmda
Sen sen sen
SEN !.
Hayatýmýn kanýna girdin hayatýmýn baþtan sona
Tarumar ettin büsbütün umutlarýmý výcýk výcýk
Bütün yönlerime granit duvarlar ördün
Ateþ yaktýn yüreðimde sultan nevruz ateþi
Üstelik güle benzettin ezdiðin yüreðimi
Ne çýðlýðýmý duydun ne ahuuu zarýmý
Yýkýlýþýma seyirci kaldýn zevk be zevk
Seni seven olamam ki artýk
Seni deliler gibi seven
Ayaklarýna halý olan
Senden sana yol yol
Kanýmý kuruttun
Kanýmý baþ fanusumda
Sen sen sen…
SEN !
Ömer Çetinkaya
Congeri
28.NÝSAN.2009