Yazmaktan çekindiðim bir konu bu...
Düþününüp düþünüp býraktýðým, yazamadýðým..
Beynimin söz geçiremediði, parmaklarýmýn klavyenin tuþlarýna gidip geri çekildiði bir an...

Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olan, bildiklerini bilmezden gelen, gerçeði kendi çýkarýna göre alan insanlarýn çoðaldýðý, yazdýðý, yorum yaptýðý bir çað bu...

Medyanýn insanlarý istediði gibi yönlendirdiði, istediðini rezil istediðini vezir ettiði iletiþim çaðýndayýz.

Düþüncelerini empoze etmeye çalýþan, ýrkçý/kapitalist medyada alan bulmuþ, internet sayesinde alanýný geniþletmiþ bu medya-ateþçilerinin hedefi, okurlar, dinleyiciler, izleyiciler, net sörfçüleri, hýzý seven ileticiler, gözlemeyi seven masumlar, öðrenme, bilme, özümseme hakký olan insanlardýr.

Bu tipler , biraz kaba tabirle atýp tutarak, yönlendirerek insafsýz yargýlamalarda bulunurken birilerine bilerek ya da bilmeyerek hizmet ederler.

Bu onlar için siyasi bir duruþ, bir düþünce, bir eylemdir. Ruhlarýnýn temel savunma mekanizmalarýndan biridir.
Ýnsanlarla , bir kedinin yün yumaðýyla oynamasý gibi oynayýp zevk alanlardýr.
Onlar için gerçek bilgi, doðru söz önemli deðildir.
Önemli olan insanlarýn yazdýklarýna nasýl tepki verdiðidir.
Ne kadar yanýltýr ne kadar kandýrýrlarsa baþarýlý olurlar. Bunun içindir ki her habere düþünmeden dalarlar, hemen yorum yazýp akýl veriler. O olaydaki kiþilere hakarete varan saldýrýlarda bulunurlar.

Akýl- mantýk, gerçek-doðru çerçevesinde bu kiþilere yanýt verilirse omuz silkip görmezden, duymazdan gelip kendi dar pencerelerinden saldýrmaya devam ederler. Yüzsüzdürler, pervasýzdýrlar. Tek bildikleri alttan vurmaktýr.

Doðrularý öðrenme hakký olanlara koyun diye bakarlar. Doðrularý inatla söyleyenlere türlü yakýþtýrmalarla, iftiraya varýncaya kadar kalemlerini kullanmaktan çekinmezler.

Gerçekleri yazan aydýnlarý hedef gösterip karanlýkla , cehaletle beslenen insanlarýn aklýný çelerek geri dönüþü olmayan olaylar çýkarýrlar.

Her zaman kendileri haklýdýrlar. Dünya onlar için yaratýlmýþtýr. Onlar doyumsuzdur. Ýnsanlarýn felaketleri onlarýn akþam yemeðidir. Onlar sorunun olduðu yerdedir. Çözümden kaçarlar. Yýkýcýdýrlar. Bir þey yapmasýný, onarmasýný bilmeyenlerdir.

Aþýk Veysel þu dörtlüðünde bu tipleri ne güzel özetlemiþtir:

“ Kar suyundan süzen çeþme gül olmaz
Gül dikende biter , diken gül olmaz
Dýz dýz eden her sineðin bal'olmaz
Peteksiz arýnýn balý yalandýr”

Bunlar peteksiz arýlardýr. Birileri bunlarý dikkate almadýðýnda esameleri okunmaz. Beslenme kaynaklarý kesildiðinde bir hiç olurlar.