Yýllar önce 1999 Marmara Depreminden sonra ikamet etmek zorunda kaldýðým Edremit Ýlçesinde, bizzat ben ve arkadaþlarýmýn yaþamýþ olduðu bir anýmýzý aktarmak istiyorum:

"Yýl;2000/2001 ve aylardan Aðustos.
Yer; Edremit Askeri Ordu Evi.

Bir diþ doktoru gelin kýzýmýz ile yine askeri diþ doktoru damat olan, aile dostlarýmýzýn düðününe davet edilmiþtik. Diþ doktoru olan gelin kýzýmýzý kutlamak için; Edremit Orduevinin kapýsýndan içeri giremedik. Kala kaldýk mý!
Diþ Doktoru Gelin kýzýmýzýn yanýnda çalýþan diþ teknikeri arkadaþýmýz Arslan Bey; Edremit Ordu evi düðün salonuna alýnmadý. Deðil salona, Ordu Evinin giriþinden içeri tek bir adýmýnýn atýlmasýna dahi izin verilmemiþti. Neden?
Nedeni çenesindeki "keçi sakalý" kesimindenmiþ. Askeri yönetmeliðin "bilmem kaçýncý maddesine göre" içeri girmesi sakýncalýymýþ. Bu duruma çok sinirlendik ve orduevinin komutanýný görmek istediðimizi, kapýdaki nöbetçi askere ilettik. Öyle ya o asker ne yapsýn, o da emir kuluydu.
O günkü nöbetçi Edremit Orduevi komutaný bir astsubaydý. Durumu bize son derece sakin ve kibar bir ses tonuyla izah etti. Nuh dedi ama Peygamber demedi, kanun kanundu, yönetmelik esastý, bizimde uymamýz zorunluydu. Biz içeri girdik ama keçi sakallý arkadaþýmýz dýþarýda kalmýþtý.
Ýçeri girer girmez bir de ne görelim!
Bir masa dolusu baþý kapalý davetli hanýmefendiler oturmaktaydý. Ben hýzýmý alamadým ve büyük bir öfkeyle yine nöbetçi subayý bulup þu konuþmayý yaptým:

-"Bu nasýl askeri hukuktur?!! Madem laik bir demokrasi ülkesiyiz, madem siz askeri yönetmeliðinizde 'kýlýk ve kýyafet kurallarýmýz var' diye bize maddeler sundunuz. Neden eþit davranmýyorsunuz?Ýçerideki baþý kapalý insanlarýmýzý neden aldýnýz da arkadaþýmýzýn 'entel keçi sakalýna' kafayý taktýnýz?"

Ses tonumun freni yoktu. Komutan da gerildi. Bir anda ortalýk tartýþma havasýna girince keçi sakallý arkadaþým kolumdan çekip;

-"Lütfen üzülme Emine Haným, ben bir berbere varýp, þu on senedir kestirmediðim sakaldan "laiklik hatýrýna" deðil de içerideki "gelin hanýmýn hatýrýna" bir kurtulayým. Burada daha fazla gerilmeyin, siz girin içeri, ben on dakikaya kalmaz gelirim." dedi de ortalýk sakinleþti.

Sonuç:

Keçi sakallý arkadaþýmýzýn on senedir kestirmediði yüzü ayna gibi pýrýl pýrýl olmuþtu. Mutsuz bir düðün töreni izledik. Gündeme bomba gibi oturan "baþ örtüsü" konusu ve devamýnda geliþen nahoþ meclisteki milletvekillerimizin kavgalarý hiç de hoþ görüntüler deðildi. Kanunlarýmýza uymamýz ve gerektiðinde de ýlýmlý bir lokal çözümle dýþa yansýtmadan çözmemiz gerekmiyor mu?

O yýllarda da geçerliydi Askeri yerlere kýlýk kýyafetlerdeki disiplin anlayýþý, ama sakallý olan alýnmamýþ baþý kapalý olanlar içeri alýnmýþtý. Bu konuyu biz ne basýna yansýttýk ne de alenen tartýþma konusu yapmýþtýk. Neden? Çünkü ASKER biz Türklerin kayýtsýz þartsýz sadakatle yürekten sevdiðimiz, baðlandýðýmýz Mustafa Kemallerin Ocaðý idi...

Hiç unutmam Lisedeki din hocamýzýn bir sözü vardý;

"Sýradan bir insan otobanda aracýný saða çekip, çiþini yaparsa ve buna herhangi biri tanýk olursa, 'yazýk çok sýkýþmýþ ne yapsýn!' diye anlayýþla bakarken; bir baþbakan veya bir papa ayný hareketi yaparsa, 'aaa ne ayýp, koca papa veya saygýdeðer baþkan ne yapýyor!" diye hayret nidalarý ile olaya nazar ederiz." sözlerini hala anýmsarým...

Ülke deðil dünya bir ekonomik sosyo/ekonomik krize girmiþken, tekel iþçileri tek tek hastalanýp, ölüme yol almýþken, terörden bunalan, binlerce ölen þehitlerimizin analarý/babalarýnýn yüreklerde yaslarla,açýlýmlarla, saçýlan TÜRKÝYE'MÝZÝN her yeri her köþesinde yangýnlar büyürken....

YOK EFENDÝM BANA SUÝKAST YAPILACAKTI DA...

YOK EFENDÝM EÞÝMÝN BAÞÖRTÜSÜNE KELAM EDÝLMÝÞ DE...


Yapmayýn baþbakaným, ne olur bari siz yapmayýn!

Sükut ikrardan gelir!..


Emine Piþiren/Bursa
06.Þubat.2010