ï¿½zEdebiyat - Didem Duruï¿½z - Bir Aldanï¿½ï¿½ï¿½n Ardï¿½ndan

11 Ocak 2010
Bir Aldanýþýn Ardýndan
Didem Duruöz

Çocukluðumdan beri hayatýmda, tanýmak istediðim ancak sevilmeme korkusuyla uzak durma kararý aldýðým, böylece tanýyamadýðým deðerli kiþiler oldu. Bir de ayný þekilde, benden uzaklaþmayý tercih eden bazý arkadaþlarým, dostlarým oldu. Zamanla edindiðim farkýndalýklarla, istemeden bu kiþileri kendimden, benim uzaklaþtýrdýðýmý anladým. Her biriyle yaþadýðým tüm anlar için þanslýyým. Onlara kýzdýðým, olanlarý anlamlandýramadýðým, hatayý kendimde ancak yanlýþ yollarda aradýðým, zamanlar oldu. Þimdi sadece, birlikte geçirdiðimiz güzel anlarý, sevgiyle hatýrlýyorum. Kimbilir dünya küçük, günün birinde belki onlardan birileriyle tekrar karþýlaþýrým. Karþýlaþmasam bile hepsinin kalbimde ve zihnimde özel bir yeri var.Benden uzakta olan sevdiklerime, benim için önemlerini hissettirmeyi baþaramamýþ da olsam, onlarla , kavga da etmiþ olsam, vefasýz da davranmýþ olsam, terk etmiþ ya da terk edilmiþ de olsam, birbirimizi anlayamadýðýmýz anlarýn, artýk hiçbir önemi yok gözümde. Onlarý düþününce sadece bir ýþýk parlýyor gözlerimde ve yüreðimde. Her aldatma sevgililer arasýnda gerçekleþmez. Sizi býrakýp giden, yerinize baþkasýný seçen bir dostta, bazen insana kendini aldatýlmýþ hissettirir. Nedense insan, kendisi ile ilgili, iyi olan her þey, sonsuza kadar sürsün ister. Sürekli dünyanýn kendi çevresinde dönmesini bekler. Oysa sevgi gerektiðinde, sevdiðinin gitmesine izin vermek ya da yeri geldiðinde býrakýp gidebilmektir. Varlýðýn ona huzur saðlamýyorsa, artýk seninle mutlu olamýyor, seninle paylaþacak bir þey bulamýyorsa. Ya da içinde yüzdüðün hüzün denizinde kendisinin de boðulduðunu hissediyordu, baþka birine yönelmesini anlayýþla karþýlamak gerekir.

Her aldatma sevgililer arasýnda gerçekleþmez. Sizi býrakýp giden, yerinize baþkasýný seçen bir dostta, bazen insana, kendini aldatýlmýþ hissettirir. Nedense insan, kendisi ile ilgili, iyi olan her þey, sonsuza kadar sürsün ister. Sürekli dünyanýn, kendi çevresinde, dönmesini bekler.

Oysa sevgi gerektiðinde, sevdiðinin gitmesine izin vermek ya da yeri geldiðinde býrakýp gidebilmektir. Varlýðýn ona huzur saðlamýyorsa, artýk seninle mutlu olamýyor, seninle paylaþacak bir þey bulamýyorsa. Ya da içinde yüzdüðün hüzün denizinde kendisinin de boðulduðunu hissediyordu, baþka birine yönelmesini anlayýþla karþýlamak gerekir. Duygular bulaþýcýdýr, hüzünlü duygular insaný daha da kolay sarar. Ve her insanýn kendi mutluluðunu yaþamaya hakký vardýr. Sürekli yaþam enerjisinin - çok sevdiði biri tarafýndan olsa bile - emilmesine katlanmak çok zor bir iþtir. Katlanýlmasýný beklemek de zaten gerçekçi deðildir. Ne de olsa her birey kendinden sorumludur. Her zaman her yerde olmasa ve herkes için geçerli olmasa da insan arkadaþlarýný, dostlarýný seçmekte ve tercihine göre, onun hayatýndan çekip gitmekte özgürdür. Ne kadar uzak olsa da insanlar birbirine, kalplerine bir kere sevgi girdiðinde, mutlu olmayý istiyorlarsa sadece birlikte geçen güzel anlarý anýmsarlar. Ve dostluk denizinde baþka insanlarla yeni maceralara adým atarlar. Her insanýn en az bir öyküsü vardýr. Ve dostluklarda bence bunlarýn paylaþýldýðý maceralardandýr.

Kiþiler, kendilerini suçlamak, mutsuzluklarýna mutsuzluk katma ihtiyacýndaysalar, o zaman durmadan haksýzlýða uðradýklarýný kendilerine hatýrlatýrlar. Suçluluk, utanç duygularýný kiþiye düþündüren olaylar, zihinde ve bedende sürekli gevelendiðinde, aslýnda kiþinin sadece kendini yaralar.

Kalpten hissederek, bu zamana kadar varlýðýný paylaþtýðý için teþekkür etmek, gidene güle güle git, mutlu kal diyebilmek ise kiþiyi hem suçluluðundan, hem utancýndan, hem de mutsuzluðundan özgürleþtirir. Ýleriye yönelmek hayatýn onun içinde devam ettiðinin göstergesidir.

Diðer türlü hayat devam etse de, kiþi hayatýn bir yerinde çakýlý kalýr. Týpký sýrtýndaki tiþörtü çiviye takýlmýþ bir çocuk gibi orada asýlý kalýr.Sesini duyurmayý denese, ýsrarla devam etse, eninde sonunda biri, onun ordan kurtulmasýna yardýmcý olacak ve çocuk da aðrýyan kaslarýnýn acýsýný zamanla unutacaktýr.