Hayatýmýzda doðru yolu bulmak için gayret göstermekteyiz. Oysa önümüze o kadar sokak, o kadar kavþak çýkar ki ne tarafa gideceðimizi þaþýrýrýz. Hayat yolunda karþýmýza çýkan insanlar, bizler için bir gösterge olur. Biz de manevra yaparken, hýzlanýrken veya yavaþlarken bu insanlara göre yol alýrýz. Eðer hayat yoldaþlarýmýz bize, yanlýþ kýlavuzluk yaparsa, saða sola çarpar kaza yaparýz. Doðru yolu bulamazsak sebebi yoldaþlarýmýz olur. Þöyle düþünün, öyle bir toplumda yaþamaktayýz ki tam bir iki yüzlü. Hangi kadýn namusuyla sokaða düþmüþtür de namusuyla evine dönmüþtür. Hemen hemen hiçbiri.
Oysa en çok namustan ve þereften söz eden milletlerden biriyiz. Baþka bir örnek vermek gerekirse, biri size kýzýp telefonunuzun numarasýný umumi tuvaletin bir yerine yazsa, hiç kimse erkek olduðunuza bakmaz, telefonunuzu arar ve size uygunsuz tekliflerde bulunur. Demek ki toplumda birey olarak kiþisel mücadelemizi vererek, kendimizi korumalýyýz. Kimsenin aklýna güvenip, hareketlerimizi yönlendirmemeliyiz. Toplum av arar. Çünkü bir ahtapota benzer. Kollarý her yerdedir ama diþlerini kimse göremez. Anca diþ geçirdikleri toplumun ne kadar zalim ve gaddar olduðunu anlar. Kendini yönetemeyenleri her zaman baþkalarý yönetir. Birey kendini kontrol edemezse tuzaklara açýktýr. Bedava peynir fare kapanýnda olur. Bu hayat hiç ucuz deðil. Hayatý bedavaya getirmeye çalýþanlar, toplumun tuzaðýna düþer. Kiþiliðini kaybeder. Yapýlmasý gereken þey, emeðiyle ekmeðini kazananlara, ayaklarý üzerinde durmaya çalýþanlara çember takmak olmamalýdýr. Namuslu toplum, bireye saygý duyarak, bireyin ekmeðiyle ve namusuyla oynamayarak olur. Hayatýmýzda doðru yolu bulmak için gayret göstermekteyiz. Toplumda kendini doðru ve düzgün olarak tanýtan çoktur. Bu reklamlara bakmamalý, etikete ve kapaða bakmamalý, uyanýk olunmalýdýr. Aslýnda baþkasýnýn ne olduðu çok önemli deðildir. Yoðurtta iyidir ama ekþiyince ayran olur sulanýr. Bu yüzden kendi yolunu kendin bulmalýsýn.