Aþký dokudum kilime…

Annem yetmiþ yaþlarýnda…
Vay be o kadar oldu mu ki?
Zaman ne çabuk geçiyor.
Daha dün gibi…
Her þey dün gibi geliyor bana.
Annemin yaþý en son 40 olarak kafamda kalmýþtý…
Þimdi ben o yaþlardayým.
Her ne ise…
Annemden neden bahsettim ki?
Haa, evet…
Geçenlerde evde yazý yazýyordum.
Yazýlarýmý genelde evde yazarým.
Ben yazý yazmaya odaklanmýþtým ki, annem; (meðer annem de bana odaklanmýþ…)
Durup dururken dedi ki:
“Bitmedi mi kilim dokuman…”
Önce anlamadým, ben de en az sizin gibi afallandým.
Çünkü kilim deðil yazý yazýyordum.
Sað omuzum arkasýnda yarým kavis dönüp…
“Kilim mi, ne kilimi, ben kilim deðil…” diyecektim ki, ‘jeton düþtü.’
Meðer benim klavyeye dokunuþum anneme, -gençliðinde yaptýðý- kilim dokumayý hatýrlatmýþ.
Annem, iyi bir halý/kilim dokuyucusudur.
Gençliðini hep kilim/halý dokuyarak heba etmiþ.
Hani þimdi görsek bile tanýyamayacaðýmýz o antik el dokuma halýlar/kilimler…
Nakýþ nakýþ iþlenen halýlar/kilimler…
Siz kilim deyip geçmeyin…

Doðu’da kilim demek; ilim demektir, aþk demektir, suskunluðunu gergef gergef kilime iþleyerek maþukuna sessizce gönderilmiþ mektup demektir…
Bilirsiniz “kilim” üzerine türküler bestelenmiþ…
"Sevdiðine sözü olan kilim dokur,
Kilimin dilinden ancak anlayan okur.

Doðu’da kadýn utanýr konuþamaz, konuþmaktan korkar. Ancak söyleyemediklerini kilim tezgâhýnýn baþýna geçerek söyler.
Kilimler renk, renk olur, desen, desen…

"Desen var, aþka davet.
Desen var, sevgiliye hasret.
Desen var, þikayet."
Ýþte annem, her klavyede yazý yazarken beni, kilim dokuduðu günlerini hatýrlýyormuþ…
Annem; ana renkleri ekseri kýrmýzý, lacivert, kahverengi, siyah ve beyaz olan ara renklerinin de; yeþil, sarý, mavi olan kilimlerini düþünüyormuþ beni bilgisayarda her yazý yazdýðýmý gördüðünde…
Ve annem o yüzden “Bitmedi mi kilim dokuman…” demiþ…
Ne diyeyim?
Annem haklý…
Hem çok haklý çünkü her utangaç Doðu kadýnýn (eskilerden bahsediyorum) söyleyemediklerini kilime dokuduðu gibi, her yazar da (bana göre) söyleyemediklerini klavyenin tuþlarýna dokunarak söylüyor….
Bu vesileyle, bir kez daha annemin ellerinden öpüyorum…
Bu gidiþle biraz zor biter benim kilim dokumam.
Anlaþýlan daha çok kilim dokuyacaðým, çünkü: “ Ayýptýr günahtýr diye /Kilit vurdular dilime /Aþký dokudum kilime /Anlýyor musun?”