Ben Sensizlikle Öldüm


Ne zaman aklýma düþsen:
Kaybolan bir þey gibi, arar dururum adýný
Tohum olur yüreðim ellerim açýlýr semaya,
Aþk çiçeðini toplayan sabýrsýz sevda ile,
Serpilir duygular evrenin dört bir yanýna..

Bazý þairler þiirler bekler nedametli gecelerde
Þimdi sonbahar birikti kirpiklerime pul pul
Senden arta kalan solgun ýþýklar yansýyor yüzümde.
Sana sarýlamamak boþluða tutunmak gibi bi þey artýk..

Sensiz saðnaklar aldý götürdü gözlerimi
boynu bükük bakýþlar düþtü yüzüme
ve ben bir kar tanesi misali eriyip gidiyorum
Þimdi hangi sokak lambasý ýþýðým olacak..

Ayrýlýðýn kalan boþluðuna yerleþirken söz
Duygularýmýn, sýcaklýðýna yenilgisini izlidim,
Ardýndan üþüdü seni anlatan þiirler,
Kim bilir, ben kendi harmanýmda,__
___ daha ne kadar, sensiz savrulacaðým?

Oysa aldýrmazdým senin ile mor gecelere
Bakýþlarýnýn ýþýltýsýna alýþtýrmýþtým gözlerimi
Artýk yüreðim sensiz mahþer yalnýzlýklarýnda.
Sen ey sonbahar bakýþlým, ben sensizlikle öldüm.

Beyaza sýðýnmýþ saçlarým son demlerinde
Haydi aç yüreðinin pencereni aksýn gözlerine gözlerim.
Merhamet rüzgarlarýna, sýðýnýr geceleri yüreðim
Gayrý sensizliðe mahkum edildim ey yar,
uykularým silindi gözlerimden ,

2004 mayýs

Abdullah Oral