II. DÜNYA SAVAÞI
I. Dünya Savaþýndan sonra petrol alanlarýnýn paylaþýmdan herhangi bir kazaným elde edemeyen Almanya ile Ýtalya, savaþýn bitiminden sonra Ýngiltere, SSCB ve Fransa'ya karþý birleþirler. Almanya'da Hitler, Ýtalya'da Mussolini hýzlý bir kalkýnma ve silahlanma yarýþý baþlatýrlar. Bu gergin ortam ve devletler arasý üstünlük yarýþý yaklaþmakta olan yeni bir dünya savaþýnýn öncü sarsýntýlarý olacaktýr.

Nitekim, Atatürk'ün ölümünden sonra patlak veren II. Dünya Savaþý (1939-1945) sýrasýnda tüm Balkanlarý ve Ege adalarýný ele geçiren Alman ordularýnýn ilk hedefi Kafkasya ve Ortadoðu petrolleriydi. Savaþta tarafsýz kalmayý tercih eden Türkiye, Almanya ile saldýrmazlýk antlaþmasý imzalar. 1942’de Alman Yýldýrým ordularý Polonya'yý ezip geçerek Moskova ve Stalingrad üzerine yürürken bir kol da Kýrým yarýmadasýný alarak Kafkasya'ya saldýrýr.

Montreux Antlaþmasý gereði, hiçbir savaþ gemisinin boðazlardan giriþine izin vermeyen Türkiye Alman donanmasýnýn Karadeniz'e geçiþine izin vermez. Aðýr kýþ þartlarýnda ordularýna lojistik destek saðlamakta güçlük çeken Almanya, Rus ve Kafkas cephelerinden geri çekilmek zorunda kalýr. Ýngiliz ve Rus ordularý Ýran'a girer. 1943 yýlýnda ABD, Ýngiltere ve SSCB'nin Tahran konferansýnda belirledikleri üzere Kafkaslar Sovyetler Birliðinin denetimine býrakýlýr, Ýran ile Türkiye Batý þemsiyesi altýna alýnýr.

1944 yýlýnda Ýngilizlerin Ýran'daki aþiretleri kýþkýrtmasýyla baþlayan ayaklanma sonucunda "Kürdistan Mahabat Özerk Cumhuriyeti" kurulur. Ancak, Batýyla anlaþan Ýran isyaný bastýrýr, ama karþýlýðýnda, Ýngiliz, Fransýz, Hollanda ve Amerikan petrol þirketlerinden oluþan bir konsorsiyuma petrollerini çýkarma ve kullanma yetkisi vermek zorunda kalacaktýr. Ayaklanmanýn elebaþýlarýndan Molla Mustafa Barzani 1947de Azerbaycan'a kaçar.

1963de Ýran Þahý, Atatürk'ü örnek alarak, "Beyaz Devrim"i baþlatýr. Toprak ve tarým reformu, ormanlarýn millileþtirilmesi, kadýnlara oy hakký verilmesi, þeriata karþý "bilgi ordusu ve "hakseverlik evleri" kurulmasý gibi uygulamalar gündeme gelince Ýran'ýn sosyalizme kayacaðýndan çekinen Batýlý devletler Þah'ýn ipini çekmeye hazýrlanýrlar.

Bu arada Irak Kralý Faysal askeri bir darbeyle devrilince Barzani Irak'a geri döner ve KDPyi kurar. Ancak, Irak devletiyle arasýnda anlaþmazlýk baþgösterince tekrar çatýþmalar baþlar. Irak hükümeti 1970de Kürt aþiretlerine özerklik vermek zorunda kalýr. 1976da özerklik iptal edilir. Irak hükümeti, Kürt nüfusu petrol bölgelerinden çýkartarak Irak'ýn çeþitli bölgelerine göndermeye baþlar. Bunun üzerine KYP'nin kurucusu Celal Talabani önderliðinde Kürt aþiretleri tekrar ayaklanýr.

1976-1988 yýllarýnda Talabani ve Barzani aþiretleri arasýnda çatýþma baþlar. Barzani aþiretinden 8.000 kiþi öldürülür, köyler yakýlýp yýkýlýr. Ýran Irak savaþý (1980-1988) sürerken kuzeye ilerleyen Irak ordusu gaz kullanmaya baþlar. Irak ordusundan kaçan 500.000 mülteci Türkiye'ye sýðýnýr. 1988 yýlýnda çatýþmalar sona erer ve “Kürdistan Ulusal Cephesi” kurulur.

ÇEKÝÇ GÜÇ
Irak, petrol ülkesi Kuveyt Emirliðini iþgal etmeye kalkýþýnca 1991de Körfez Savaþý patlak verir. Türkiye ise "bir koyup iki almayý" umut ederek, "Adriyatik'ten Çin denizine kadar Türk dünyasý" hayalleriyle, Musul-Kerkük petrollerinin kendisine sunulacaðýný zannederek, cumhurbaþkaný Turgut Özal ve ANAP hükümetinin dolduruþuyla Batý'nýn taþeronluðunu üstlenir. Güneydoðu Anadolu'ya ABD, Ýngiliz ve Fransýz birliklerinden oluþan 2.000 kiþilik bir hava gücünün (Çekiç Güç) konuþlanmasýna izin verilir.

Oysa, ülkemiz için büyük bir stratejik tehdit unsuru olan Çekiç Güç'ün misyon ve vizyonu Kürdistan'ýn kuruluþuna destek vermek, bölgeye olasý bir Türk müdahalesini önlemek, gerektiðinde tampon bir bölge oluþturarak Türkiye'yi tecrit edip Güneydoðunun Irak Kürdistaný ile örgensel birleþmesini saðlamaktý.

Nitekim, Kürt peþmergeler Çekiç Güçün lojistik desteði ile 7 Mart 1991 Süleymaniye, 11 Mart Hevler ile Hanekin,14 Martta Duhok kentlerinde yönetimi ele geçirirler. Peþmerge denetimindeki diðer kentler Erbil, Rayat, Kuysancak ve Halepçe'dir. Bölgedeki Türkmenlere her türlü baský ve yýldýrma taktikleri uygulanýp hiç bir hak tanýnmazken ABD, Ýngiltere, Almanya, Ýtalya, Fransa 16 Nisan 1991 yýlýnda 36cý enlemin kuzeyini Kürtler için “özerk bölge” ilan eder.

Birleþmiþ Milletler Güvenlik Konseyi, 1948de Ýsrail'in kuruluþunda yaptýðý gibi, bu "de facto" durumu onaylar. Ýsrail ve ABDli uzmanlarca Kürdistan’ý yapýlandýrma çalýþmalarý hýzlandýrýlýr ve 19 Mayýs 1992’de ilk parlamento seçimleri gerçekleþtirilir. Böylece, Celal Talabani ve Mesut Barzani liderliðinde "Kürt Federe Devleti veya Kürdistan Özerk Bölgesi veya Kürdistan Bölgesel Yönetimi" kurulmuþ olur. Böylece Türkiye'nin yeni güney komþusu þu an Irak sýnýrlarý içinde olan bu özerk bölgedir.

IRAK'IN ÝÞGALÝ, 1 MART TEZKERESÝ VE ÇUVALLAMA
11 Eylül 2001 günü New York'a düzenlenen terör saldýrýsýnýn arkasýnda El Kaide terör örgütü ve örgüte destek veren Afganistan, Suriye, Ýran ve Irak'ýn olduðunu ileri süren ABD baþkaný Bush Irak'ýn atom bombasý üretmeye yönelik çalýþmalar yaptýðýna dair dünya çapýnda bir kampanya baþlatýr. Bir sürü düzmece belge internet ve medyada yayýnlanýp durur.

Ýlk önce Afganistan iþgal edilir. Irak'ý iþgale hazýrlanan ABD ve yandaþlarý (Koalisyon Güçleri) bölgeyi yeniden þekillendirecek "Büyük Ortadoðu Projesi" çerçevesinde AKP hükümetiyle anlaþarak Mersin ve Ýskenderun limanlarý üzerinden 62.000 askerden oluþan bir vurucu gücü Güneydoðu Anadolu'daki Ýncirlik ve Pirinçlik üslerine konuþlandýrmaya baþlar.

Ancak, Türk topraklarýna yabancý asker konuþlandýrýlabilmesi için TBMM'den de onay alýnmasý gerekmektedir. AKP hükümetinin hazýrladýðý tezkerenin 1 Mart 2003teki oylamasýna 533 milletvekili katýlýr ve 264 evet, 250 hayýr,19 çekimser oy kullanýlýr. Meclisin evet oylarý fazla çýktýðýndan ilk baþta tezkerenin kabul edildiði sanýlýr. Ancak, CHP milletvekili Altan Öymen'in yaptýðý itiraz sonucunda yapýlan incelemede Meclisten tezkereye onay çýkabilmesi için, evet oylarýnýn Anayasanýn 96. maddesinde öngörülen salt çoðunluða (275) ulaþmasý gerektiði anlaþýlýr ve bu durumda, tezkere kabul edilmemiþ sayýlýr. Yani evet oylarýnýn en az 275 olmasý gerekiyordu.

Tezkerenin beklenmedik bir þekilde reddedilmesi iki önemli sonucun doðmasýna yol açar: ABD'ye ve Koalisyon Güçlerine karþý kafa tutan bir ülke olarak Türkiye tüm dünyada büyük sempati kazanýr. Öyle ki o yýl Eurovision yarýþmasýnda sürpriz bir þekilde ilk defa birinci gelecektir. Ancak, öte yandan, büyük bir þok ve þaþkýnlýk yaþayan ABD ile yandaþlarý, Bush'un BOP Eþbaþkaný Erdoðan ve AKP hükümeti çok zor durumda kalýr. Türk hava sahasý, liman ve üsleri kullanamayan BOPçular, askerleri ve malzemeleri tekrar gemilere yükleyerek ülkeden ayrýlmak zorunda kalýr. Bu arada Çekiç Güç'ün görev süresi de sona erer.

Buna raðmen BOP'çular Irak'ýn iþgali planýndan asla vazgeçmezler. 20 Mart 2003de baþta ABD ve Ýngiltere olmak üzere Irak'a karþý havadan, denizden ve karadan büyük bir saldýrý baþlatýlýr. Savaþ Irak ordusunun hezimetiyle sonuçlanýr. 28 Haziran 2004 iþgal tamamlanýr.   Büyük bir bölümü ABD ordusundan oluþan Koalisyon Güçlerinin 424.000 asker,  1.800  uçak, 1.300 tank ve 144 helikopterden oluþtuðu tahmin edilmektedir. Bu gücün her an Suriye ve Ýran'a da saldýrabileceðini ve ayný zamanda Ýsrail ile Ýran arasýnda bir tampon görevi gördüðünü de söyleyebiliriz.

BM gözetiminde uzmanlarca yapýlan  haftalarca süren aramalarda Irak'ýn hiçbir yerinde nükleer silah veya nükleer silah üretim yeri bulunmadýðý ortaya çýkar. 11 Eylül saldýrýsýnýn da Pentagon tarafýndan kurgulanmýþ bir tezgah olduðu bir müddet sonra açýða çýkacaktýr.

4 Temmuz 2003 günü Kuzey Irak'ýn Süleymaniye kentinde görevli bir binbaþý, onbir Türk askeri ve Türkmen danýþmanlar Amerikan komandolarý ve peþmergeler tarafýndan düzenlenen bir baskýnla esir alýnýr. Türk askerleri baþlarýna çuval (kukuleta) geçirilerek yaka paça götürülüp 60 saat süresince sorguya çekilir. "Çuval Olayý" olarak tarihe geçen bu eylemin tezkerenin reddine bir misilleme olarak yapýldýðý sanýlmaktadýr.

(BATAN) GÜNEÞ HAREKATI
Koalisyon Güçlerince federal bir devlete dönüþtürülen iþgal altýndaki Irak'ta 2005 yýlýnda seçimler yapýlýr ve Celal Talabani devlet baþkaný seçilir. Böylelikle, Irak'ýn tamamýnýn Kürtlerin denetim ve yönetimine geçmesi saðlanýr. Bu geliþmelerden güç alan PKK'nýn Türkiye'ye karþý eylemleri artýnca Türk ordusu 21 Þubat 2008 günü Kuzey Irak'taki terörist hedeflere karþý havadan ve karadan büyük bir harekat baþlatýr. "Güneþ Harekatý" denilen ve bugüne kadar düzenlenmiþ bu en büyük harekata 10.000 komando, tank ve topçu birlikleri katýlýr. Ancak, bu saldýrýnýn Kürdistan'ýn varlýðýný tehlikeye düþüreceðinden endiþeye kapýlan Batýlý ülkeler daha ilk günden itibaren, Türkiye'ye baský yapmaya baþlar.

Ýngiltere harekatýn en kýsa sürede bitirilmesi gerektiðini, Almanya operasyonu büyük endiþeyle izlediðini ve Türk ordusunun bölge dengelerini bozucu büyük bir tehlike yarattýðýný belirtmiþ; Rusya itidal çaðrýsý yapmýþ; Avustralya Türkiye'yi Irak'ýn egemenliðine saygý göstermeye ve ordusunu derhal geri çekmeye davet etmiþ; AB Türkiye'nin kaygýlarýný anladýðýný, ancak savaþýn iyi bir yanýt olmadýðýný; BM Genel Sekreteri Ban Ki-Moon ise Türkiye'nin güvenlik endiþesini anladýðýný, ancak iki ülke arasýndaki sýnýrlara saygý gösterilmesi gerektiðini vurgulamýþtýr.

Oysa, bölge dengelerini bozucu en büyük tehlikeyi ve endiþeyi yaratan Türkiye deðil, Irak'ýn egemenliðine ve sýnýrlarýna saygý göstermeyen, ordularýný derhal geri çekmesi gereken ABD'nin ta kendisi ve Koalisyon Güçleri olduðu çok net bir þekilde ortadadýr. Irak'ýn iþgali El-Kaide'ye karþý iyi bir yanýt olmadýðý gibi Koalisyon Güçlerinin tüm dengeleri alt üst edip Irak'tan çekilmesinden sonra bölgenin yeni bir bunalým ve çatýþma ortamýna sürüklenmesini bekleyebiliriz.

Sonunda ABD Savunma Bakanlýðýndan Ankara'ya gelen bir heyet 28 Þubat 2008de AKP hükümetiyle görüþmelerde bulunmuþ ve hemen ertesi gün harekat apar topar sona erdirilmiþtir. Muhalefet ve ulusal çevreler beklenmedik bir þekilde durdurulan bu operasyonun ABD'nin baskýsýyla sonlandýrýldýðýný iddia etmiþ, Genelkurmay ise harekat süresinin önceden belirlendiðini ileri sürmüþtür.

Gerisini artýk biliyorsunuz...