Peregrinus Sendromu, ortam veya çevre deðiþtirdiði vakit bir bireyde geçici olarak ortaya çýkan eksensiz davranýþ ve konuþma alýþkanlýðýdýr. Daha çok yoðun mahalle baskýsý yaþanan, tarikatçý, arabesk çevrelerin insanlarýnda, ya da, ürkek, çýtkýrýldým entelektüellerde görülür.

Böyle kiþiler yetiþtikleri ortamda çevreye uyumlu, dengeli ve eksenli bir görüntü veririler. Ancak, bulunduklarý ortam deðiþtiðinde, örneðin, yurt dýþýna çýktýklarý vakit, o güne kadar yaptýklarýnýn tam tersi söylem ve eylemlerde bulunurlar.

Peregrinik kiþinin konuþmasý, davranýþlarý deðiþir, adeta "ne oldum delisi" olur. Oralarda kendini çok daha özgür, baðýmsýz ve sorumsuz hisseder. Kendi ülkesindeyken yapamadýðý, söyleyemediði, bastýrdýðý çýkartýlarýný yurt dýþýnda açýða çýkarýr, rahatça söyler. Benliði, kiþiliði, deðiþir. Nasýl biri olduðunu unutur. Bambaþka ve deðiþik bir ortamda olduðundan kendisi de adeta bambaþka ve yeni bir insan olur. Ama bu geçici bir durumdur, geri dönünce tekrar eski kiþilik ve benliðine ister istemez kavuþacaktýr.

Peregrinik kiþi kendi ülkesinde yasaklanan, hoþgörülmeyen her þeyi yabancý ülkelerde yapmaya kalkýþýr. Örneðin, dindar biriyse aðýz dolusu küfürlü konuþmaya baþlar, domuz eti yer, þarap içer, namazý býrakýr, eþcinsel ve travestilerle yatýp kalkar, tüm bastýrýlmýþ fantazilerini açýða vurur, hatta kadýn kýlýðýna bile girip dolaþabilir, çünkü nasýl olsa tanýdýklardan kimse kendisini görmeyecektir. "Millet ne der? herkes ne der?" gibi korkularýný bir kenara býrakýr.

Eðer ünlü bir romancýysa ülkesinde söylemeye cesaret edemediði þeyleri bir Ýsviçre gazetesine demeç vererek dýþa vurur, mangalda kül býrakmaz. Kendi ülkesinde binlerce Ermeni ve Kürdün öldürüldüðünü, bunu kimsenin itiraf etmeye cesaret edemediðini övünerek söyler. Kendisini bir postmodern kahraman, kurtarýcý, büyük bir tarih bilgesi gibi görür.

Eðer bir politikacýysa yurt dýþýna gittiði vakit uçakta giderken veya resmi görüþmelerde en çarpýcý açýklamalarý yapar, tarih yazdýðýný zanneder, diplomasiyi bir kenara atarak kýpkýrmýzý biz yüzle, olmadýk davranýþlarda bulunur, önüne gelene fýrça çeker. Yurda geldiði vakit bir fatih gibi karþýlanýr. Yurtdýþýnda kendi kamuoyuca pek hoþ karþýlanmayacak þeyler söylemiþ, çamlarý devirmiþ ise ülkesine döndüðünde "ben öyle þeyler söylemedim, benim sözlerim ona deðildi" veya ''aslýnda ben o söylediðiniz ifadeyi kullanmadým'' diye çark etmeye çalýþýr. Söylediklerinin yanlýþ anlaþýldýðýný belirtir. Yandaþ medya da kendisinden "tabularý yýktý" diye övgüyle söz eder.

Genelde derin bir aþaðýlýk kompleksi, yoðun aile baskýsý yaþamýþ, kenar mahalle kökenli, tarikatçý veya kendini olduðundan fazla göstermeye çabalayan sonradan görmelerde sýkça rastlanan bu alýþkanlýk kiþisel dengeyi bozduðu gibi, saldýrganlýk, sürekli yalancýlýk ve ileri yaþlarda bellek ile düþün yapýsýnda travmalara yol açar.

Sendrom zamanýnda fark edilmediðinde beyin zehirlenmesi, eksensiz davranýþlar, ani cinnet halleri, kelleþme, argo, aðýz bozukluðu, baðýra çaðýra konuþma, sürçü lisan, epilepsi gibi sonuçlarla karþýlaþýlabilir.

Tedavide hem beslenme, hem psikolojik yön birlikte deðerlendirilmeli, saðlýklý düþünme koþullarý kendisine anlatýlmalý, doktor gözetiminde öncelikle haram olduðunu sandýðý þeyleri yemeli ve içmeli, Türk Kurtuluþ Savaþý ve devrim tarihi kendisine yeniden öðretilmelidir.