BEN DOÐDUM…Bakýn ben bugün doðdum desem de deðil ben bugün deðil , tam olarak hatýrlayamýyorum ama sanýrým 1 dakika düþünmem lazým…Aslýnda ilk bir tokmak yedim kafama…Bir davul sesi gibi geldi bana.Duymadým.Meðer tohumum atýlmýþ da þenliklar varmýþ orada.herkes orada imiþ o gün.Annemler , babamlar, komþular, dedemler, diðer babalarým.Diri saðlam harbi BABA gibi BABALAR varmýþ orada…Ve orada babalar hiç ama hiç ölmezmiþ.sevgi güzellik mutluluk aþk kekik keklik selvi aðaçlarý kavaklarlar yan yana
Muþmalalar yeni dünyalar , muzlar ,elmalar , meðer mol elmalar bile varmýþ ,siyah elma yokmuþ.Elmalar kýrmýzý kýrmýzý imiþ…Orada herkes al yanaklý bal dudaklý , arýlar gibi çalýþýr,
Kelebekler gibi giderlermiþ iþlerine.Onlar hep öylesine çok mutlu imiþler ki..
Her yer yemyeþil ve sadece ormanlar varmýþ meðer dünyada.Ýnsanlarýn kanatlarý varmýþ , her iyi insan kanatlanýrmýþ ya hani…En yükseklere çýkýnca en iyi en doðru en sabýrlý erdemli dayanan , saygýlý sevgi dolu verici masmavi olursa insan o kadar görürmüþ ya her yeri her þeyi her rengi…Orada gözlerinin rengi yokmuþ insanlarýn , renkler bakýnca belirirmiþ gözbebeklerinde ve hiçbir göz rengi tam olarak bir diðerine benzemezmiþ..Orada insanlar kuþlarla dans ederlermiþ.Ýnanmazsýnýz biliyorum.Kuþlarla da dans mý olur der belki bazýlarýnýz:kuþlarla dans var oldu olalý vardýr, kuþlar hep vardýr çünkü Yaradanlarý yarattýðýndan bu yana.Kuþlar…Hep takip ettiðimiz ama bazý sýrlarýný ya da aslýnda meðer hiçbir sýrrýný bilmediðimiz o kuþlar…O isimsiz sanýlan ama isimleri olan o kanadý kýrýk kuþlar
………. Teyzem…..Evet..Teyze : )  : ( Teyze denice akla ilk gelen ne olur ki insanda ?
Ananýn kardeþidir deðil mi ? Anne kimdir ? Seni doðuran.Ýnsanlar hep birbirlerini doðururmuþ teyzem öyle diyor.Annem ve teyzem ayný þelalede büyümüþler yani aslýnda annem ve teyzem o þelale dedikleri caným anne annemin o mübarek karnýnda yani þelalerinde büyümüþler.Yaþam meðer sadece gördüðünmüþ.O öyle yazmýþ.Ve göz deðilmiþ aslýnda her þeyin özünü gören…Hem gözü hem gözü ve hem gönlü hem gözlüðü ile bakabilmek miþ yaþama.Odunlar ardýndan deðil ,güllerle bakabilmekmiþ yaþama.nergisler vardý o köyde…Alabildiðine nergis.Sanki her þey sadece nergisler olurdu bazen.Biz sanki nergisler için devam ederdik yaþama.Hayat bizimdi.Ve neyi nasýl yaþamak istersek öyle yapacaktýk artýk.Çünkü burasý bizim cennetimizdi..Sonsuza dek yaþayacaðýmýz fakat çözümsüz…
ANLAYAbilene AÞK olacaktý anlamayan ne olacaðýný kendi bulacaktý…Orasý bambaþka diyarlar ötesinde adýný KÝMselerin bilmediði bir masal diyarý.Aslýnda teyzem anlatmaya çalýþmýþ bir zamanlar herkese,, herkese,elinden gelip , dilinin döndüðü kadar BÝR az…..
Bin AZ kere anlatsak belki anlayacaklardý ama ……
Teyzem sanki bilmiþti…Sanki hepte susmuþtu o kuþ gibi þakýyan daima daimi teyzem.
Biz onula her þeyi yapardýk.Anlatsam , anlatsam ömrüm yetmez sanýrým hep ama.Teyzem beni anlatma hayatý yargýlama düþünerek yaþa, düþüncesiz olma.Boþ durma,Tatile gelmiþ gibi yaþa hayatý.Ne kadar kazanýrsan yeter hayat , azla yetin, hýrs kötü þeydir, sonuçlarý hoþ olmayabilir.Ancak en fazla iyiliði ben yaparým Diye hýrs yaparsan o hýrs OLMAZ…iyilik yap…Yaþadýðýnýn sürece ve yapabildiðin kadar.Çünkü az önce hep bitiyor.Yýllar öncesi de .
Seneler öncesi de.. M.Ö.___M.S____senden Önce, senden sonra, TEYZEMDEN ÖNCE,
Evet ..eskiden onun anlattýðý tüm masallarý ben biliyorum.Hepsini anlattý bana bir bir.Sizinde bildiðiniz masallar var mý içlerinde bilemem ama …Masal dünyasý bu dünya..Teyzem öyle derdi.Her salise bir yaþammýþ, bir þeyler doðar ,ölür,gelir,gider,unutulur lar diðerleri..
Herkes az önce geçmiþe gömülür.Ama geçmiþ te zaten bulunduðun an imiþ.Þu an iyilik yapýyor isen ve sarýlýyorsan hayata…En iyi insan SENmiþsin.Aslýnda hayat bir kuþ kanadý gibi imiþ , ya da senin kalbin gibi ….Pýr,pýr,pýr….Sadece bu imiþ.Her salise.Yanýnda kim var ise o imiþ YAÞAMyAÞAM….Sadece bu dünyaya sevmeye yaþamaya gelmiþiz..Bizim köyde insanlar hep iyi imiþler..Yok bizim köyümüz dedim ama aslýnda orasý bizim tek yerimiz…PaRADÝSE….CENNET…SARILARIMIZ MORLARIMIZ AÐAÇLARIMIZ DALLARIMIZ MUTLULUKLARIMIZI HEP BÝRÝKTÝRÝÐÝMÝZ yer imiþ….
Ýnsanlar elleri açýk dolaþýrlarmýþ gökyüzüne..Bilirlermiþ ki melekler hep orada bir yerlerde daima varlar ve bu cennetin üzerinde uçmaktalar…..Angel…My name ise Angell……
Sadece inandýðý þeyleri yaþarmýþ insan.Sadece yaþadýklarýna inanýrmýþ da…
Orada keklik toplarlarmýþ,herkesler gelirmiþ cennetin ortasýna.Birbirlerine gün boyu uçarak ,sýçrayarak,koþarak, Leylalar , mecununlar , aslý ve keremler gibi, herkesin adýna, kuþlar gibi,
Martýlar gibi, kartallar gibi yüksekten uçan ama bembeyaz…Bizim kartallarýmýz yoktu o köyde aslýnda.onlar kartal deðilmiþ, güvercinmiþ.:Siyah ve yýrtýcý dadeðilmiþ…Onlarýn adý leylakmýþ meðer…Hep yanlýþ görmüþ ya hani dönem dönem diðerleri dündekiler, unutlan sanýlanlar,gidenler , kalanlar, gittiði sanýlanlar, her an dillerde saklý o ilk ve gizli insanlar.Meðer herkesin bir ilki varmýþ, hep ilkmiþ yaþanan her þey…Bu yüzden burasý …
Burada uyku denen þey yokmuþ insanlar uyuduklarý gibi görünen yataklarda uzanýrken sadece dinlenirlermiþ ibadet ederlermiþ geceleri dillerinde..Onlar hep bir þeyler yaparlarmýþ.Onlarýn umutsuzluðu yok hiç..Bizler iþte…Burada cennette yaþayan insanlar…Hiç birimiz hiçbir þey kimseleri suçlamazmýþ.Bizler.teyzemler , ben,ler , sen _ ler, biz;lerden, herkesten bu cennette eskiden bir adet varmýþ .bu kiþiler o köyde klonlu klonlu imiþler.Bunu teyzem söylerdi.Ölenleri ölemezmiþte:..Güya öyle imiþ..Herkesin bir inancý varmýþ.Teyzem söylenen her þeye inanýrdý hep.Ýnanýrdý..Ýnanýrdý….Ýnandýðý için vardý ve bunun iþçin yaþadý ve bunu öldü desem de…..
Siz teyzeleri birlisiniz deðil mi ? O bizim saraylarýmýzda yaþar bazen.Biz kimi teyze görmüþ isek o olur….Saraylarda teyzeler var mýdýr ??? Bizim daðlarýmýzda rehyahn çiçekleri vardýr, bir de sadece annemin konuþabildiði o solmuþ ama yeþil ama pembe ama yalnýz ama umutlu ama masanýn üzerinde ama yüreðimde ama senin içeriden gireceðin an kadar yakýnýmda…
Siz umutsuzsunuz derdi teyzem hepimizi..Teyzem iyi ve bol bir teyze idi.Köylerde cennetimizde bizim burada iþte…Burada idi hep..Ne iþ olsa yapardý.O kimselere kýzmazdý zaTEN bu köyde kimse birbirine kýzmazdý , kýzmazdý…Kýzacak hiçbir þey yoktu ki…..
O ne demek ki di ? Bilmiyordum..Bir çok þeyi bilmiyordum aslýna bakarsýnýz ben hiçbir þeyi bilmiyordum ama teyzem yarýna dair korkularýný anlatýrdý bana…
Ya ….bir gün…….ve elbette bir gün………olmasa olmaz bu ama ….neyse..sorma..o gün gelene dek yaþa….Bunu ne sen bulursun ne de BEN buldum….derdi…teyzem daima bir þeyler derdi ya da demek isterdi…Önceleri çok takmýþ meðer insanlarý ama artýk hiç ama hiç takmýyormuþ…Bunu ebnde biliyor gibiydim ama ya gözyaþlarý.:Neden döküldüðünü asla anlamadýðým o güzelimteyzemin en derin gözü yaþlý halleri..Teyzemdi.O boþuna aðlamazdý , bilirdim ve de aslýnda hiçbir ÝNSAN BOÞuna aðlamazmýþ meðer…Meðer insanlarýn hepsi mutlaka bir gün nedeni sebebi ucu bucaðý bucaksýz olan yerleri.meðer teyzeler asla boþa aðlamazmýþ anlatmazmýþ .Biliyorum.O bana çok þey anlattý.O bana yaþamam gereken yerin sadece bende saklý bulunduðunu ve ASLA bir gün onlar diðerleri gelirlerse Pes ETMEMEM gerektiðini …PES diye bir þeyin bizim lüðatýmýzdan yýllar önce dedelerinin kaldýrdýðýný .
Dedemler aslýnda her yaþayan güne baþlamýþlar ekerek arpalarýný, tohumlarýný,çiçeklerini ,babalarýmýzý , evlatlarýný,meðer insan sadece ne için gelmiþ mi bu dünyaya..
Meðer her þey plan lý mý imiþ ne ? Dünyaya doymamak gibi bir þey yokmuþ dünyaya doðduðun an baþlýyormuþ ki o bitmeyen açlýk….Hiç doymayan o ruh..biz ne idik ki ?
Kanatlarýmýz vardý ama önce sadece iyi insandýk.Bizim dünyamzýdý orasý.Yabancýlar diye birileri yoktu:hepsi bizim içimizdendi.Uzaklarda deðil, içinde bulunduðun and a idiler.
Yalan deðildiler….Onla rhep korktular onlara bu cenneti veren o ulu güçten ve bu kadar güzel bir hediye ye kim nankörlük ederdi…NAN Ekmek demekti….KÖR Göremeyen ama bizim köyde ondan hiçbir zaman bulunmayan .dedim ya..þeffatý insanlarýn gözleri…Ve berraktý tüm yaþam ve þelaleler….Sular…..Sular …..hiç durmadan akardý….Taþtan ellerimizi o BUZ nedir bilmezdik ama bizim o köy dedim ya o rüyalarýnýza bile girmeyen orasý..bizim sadece bizi yaþadýðýmýz o þenlik alaný…Hep mi eðlenirdi bu insanlar diyeceksiniz, masalýmýza inanmayarak, hep mutlu olur mu ÝNSAN ve hep böyle aslýnda hiç konuþmadan sadece gülümseyerek ..devam edebilirmiy di yaþama ve kelebekler nasýl konuþurlardý martýlarla o azgýn karlý kýþ geceleri….Kardelenler güneþdelenler aydelenler vardý..Ýnanmazsýnýz ama her yýldýzýn bir þarkýsý ve her yýldýz birimize ve her yýldýz aslýnda sadece kendi dünyasýnýn en yýldýzýydý…Biz kocaman adamlardýk…kartallar gibi gözükürdü yaþam gözlerimize ama biz yine de ...Ama biz hep nasýl yaþamamaýz gerektiðini bildik..Kargalar gaklamazdý oralarda.
Bir teyzem þarký söylerdi, bir venüz, bir carlos, bir bob , bir ben….ben bile þarký söylerdim
Çocuk çocuk….Ýlk hangi þarkýyý duymuþtur ki derdi teyzem eskiden..Ýlk þarkýlarý ne idi insanlarýn…Sonra teyzem bir gün..Nedenini bilemediðim bir gün….Ben yok iken onlar gelirlerse sakýn ola durma buralarda.Onlar adýný henüz bilmediðimiz canlýlar.Öyle bir gelecekler ki anlama þansýn bile olmayacak belkiii..Sen onlara dikkat et demeye baþladý…..Bizim köye iyi olmayan güzel olan yasak olan þeyler girmezdi.Sýnunda kötülük olan düþðnceler yaklaþamazd hani teyzem derdim..Hani bizim dualarýmýz derdim:hani bizim gecelerce yýldýzlara bakýp bakýp ta gündüzleri bile bu gece de gelebilse de erkenden bakabilsek gözlerine….yýldýzlarý onun gözleridir….Hep bir dakika sonrasýný düþünürdük zamanýmýzýn ne kadar süreceðini belki o adamlarýn ne zaman geleceðini bile bilmeden yaþadýk hayatý….Biz hep hayatýmýzý yaþadýk..Her salise …bizim yaþamýmýz nefes alabildiðimiz an kadar olacaktý sadece…Bize bu hediyeyi veren YARADanýma NEDEN NANkörlük yapsaydýk ki….Bilirdik bir zamanlar herkes kedilere nankör dermiþler ama kediler meðer bir zamanlar cennetlerinde çokkk çokkk yaþamýþlar….Melek mi ne imiþler aslýnda da…Dünyaya yani o baþka yere kedi gibi gelmiþler oysa kedilermiþ ama bilmedikleri yokmuþ.Ve insanlar…ve kediler…Ýnsanlar her þeyi yapmýþlar o zamanlarda…Kimileri..kimileri..bazýlarý,,,aslýnda herkes biraz kedici biraz da köpek ci imiþ….Kuþ severmiþ bazýlarý..Bazýlarý balýk ve bazýlarý çiçeklerle ….ama orasý kediler cenneti imiþ , onlar hiç nankörlük yapmamýþlar.Ve 9 canlý imiþler…Ýster inansýnlar ister inanmasýnlar ama kediler yýllarca hiç ölmeden yaþarlarmýþ bizim gibilermiþ onlar…Kediler ve bizler iyi olduðumuz sürece artýk onlara nankör demeyene kadar…devam edecek bir masal bu….Bu bir masal, hayat hep masal….Ve bu masalda fareler yok….Bu masalda sadece güzel olan þeyler var…..ve bu masal hep böyle devam gidermiþ ……………………
Sonra bir gün bir darbe aldý annem baþýna..yani aslýnda bilmiyorum ama sanýrým annemdi..Ben uyandým annem baðýrdý..Dýþarýda birileri vardý ve sürekli anneme baðýrýyorlardý.
Babamý soruyorlardý.Babamý soruyorlardý…Ben onlarý ilk kez görüyordum ama þu heralde babamýn meðer her gece sokaklarda beraber iþ yaptýðý adamdý…Adamlardý.Tek deðildi.
Sayý saymayý bilmiyordum ve sayamadým kaç kiþi olduklarýný.Ama þelalenin kenarýndan baktým, birisinin elinde çirkin gözüken bir þeyler vardý…Bakamadým.Daha önce hiç böyle bir þey görmemiþtim ben ve kan vardý , kan akýyordu.Ben hemen uyur gibi yaptým.Aslýnda uyumadým annemin þelalesinden o sularýn ardýndan saklanarak dualar ediyordum ya babam gelseydi ya da adamlar gitselerdi..Ben kanlarý görmüyordum ama annem hep kaný sevmediðini söylerdi..Kan annemi tutarmýþ.Annem kaný hiç tutamadý.Sonra…Sonra bir sesler geldi , aslýnda bir çok ses..O kadar çok sesli oldu ki tüm þelalenin dýþýndaki annemle babamýn ve benim gelecekti ki odam….Ve sonra annem sustu, sonra ben sustum, sonra askerler, sonra, sonra þarkýlar da susmuþ olmalý ardýmýzdan…Aslýnda biz hangimiz önce susmuþtuk , anne biz susturulduk mu ? Anne bize neden böyle oldu ? Anne insanlarý sev diye dualar ederdin gökkuþaðý çýkýnca gezdirerek saçlarýný üzerinde…Anne senin gözlerinde þelalelerin her þeyin sahibi sendin annem…Biliyorsun.Benimdin , bende hani sonsuza dek senindim ya…Evet anne.Yalan deðil mi ? Biz susturulmadýk susmadýk ta….Anne bize öðretilenler , anne dedemin sana anlattýklarý, senin beni inandýrdýklarýn…Anne neden hemen git diyorsun ki.
Siz istediniz di ve hediye bendim.Anne dalgamý geçtiniz.Ben orada o bahçede kendimce açýyordum,gül gib,kuþlar gibi özgür alabildiðine, anne ben zaten burada çok mutlu idim di…
Bunu * bu anlattýklarýmý sakýn teyzeme söylemeyin kýzar desem de inanmayýn teyzemdi o benim…Ben hiç onun masalýný size anlatýrmýydým..Çünkü sizler masallar dünyasýnda yaþar masallara güler geçer ..siz insanlar…bugün cennetimden þöyle bir bakayým dedim aþaðýlara doðru, neler var , neler var, neler yok , neler yok…
Siz neler yaþýyorsunuz bilemem Ama Benim teyzemin dediði her þey doðru imiþ…
BÝR MASALMIÞ BU DÜNYA…SADECE ÞU AN OLAN.KOCAMAN DÜNYADAA
SÝZLER YOK GÝBÝSÝNÝZ…Teyzem’ gibi…..Masal gibi…,Ben gibi..Siz gibi..Hepimizden birer tane gibi.Yalan gibi.Hiç yokmuþ gibi.Hep varmýþ gibi.Severek deli dolu bildiðince, mavi mavi hayatý….Sizler….Ya diðerleri…Sizler önemli deðilsiniz ama o gün teyzem görmüþ ki…
Bizden birisi doðacakmýþ ki yaþama..bir görseniz ..o kimmiþ….ah…bir bilseniz…
Hepiniz öyle çok þaþar þaþar ve þaþarmýþsýnýz….Þaþý kalýrmýþ sýnýz…yani ne bileyim ben…
..Ýþte geçen gün biz o dünyaya baktýðýmýz bir gün sizden biri…sizden birini…sizden birileriyle…sizin ardýnýzdan..emanet olarak býraktýðýnýzý en deðerli hazineyi….sizi dünyanýn en zengin yapacak hazinesini kayýp etmiþsiniz…Belki biri sakladý numara yapmaya çalýþýyor ama bu iyilikte verebilir kötülükte….Bu hazineyi bulan hiçbir þey bilmiyor ki…Ya yaþayacaksýn ya da öleceksin.Kullanma talimatý bizde…Ama kayýp þimdi..Faili meçhuli hediyyun derlermiþ adýna…Siz ise ne derseniz o imiþ hediye.herkesin gönlünden geçenmiþ dileði imiþ…O sizin en beklediðiniz hediye imiþ ki…..siz emanetlere hürme göstermediðiniz için…………………………….Ve belki hep baþka baþka hediyeler bekeldiðniz için bilinmez ama…siz hep kapýnýza gelen tüm herkese bilmeden yol verdiniz…Oysa o size ömrünüzce kullanabileceðiniz tek bir þey o her þey imiþ…Bu bir SIR imiþ….SIR da deðilmiþ çünkü sýrlar üzerine ne yazýlar yazýlmýþsa da her sýr bir sýrmýþ…..Ve teyzem iyi ki bir sýr olarak kalacak yaþamda….Sýrlý Melek Teyzem….Caným teyzem…Bana verdiðin öðrettiðin bundan sonra öðreteceðin her þey için….teyzem için…Sonsuza dek….En güzel yeðen senin olsun….En mutlu biz olalým.Ve cennetimizde herkesi isteyebilsek te..sadece hak edenlerin gelebileceði bir yer….Ne olursa olsun gene gelenlerin, ne olursa olsun ,,,,, ……..sonsuza dek
DUHA’ DIR TEYZEMÝN DÝÐER ADI…. Teyzem sizin koyduðunuz her þeydir..Aslýnda o hiçbir kimse de deðildir…Siz onu bilmezsiniz o da sizi bilmez zaten..sizin gibi yaptým.Yalaným.yalancýyým.Sahtekarým.Desem de inanmayýn…My name is……………..
Tüm teyzeleri, analarý,amcalarý, babalarý, sevgilileri, gözlerinizi, kedileriniz, umutlarýnýzý,
Umutlarýmýzý asla yitirmediðimiz…Yalanlarýnýzla…Sizi aslýnda her þeyiniz ile..Ama bir gün gelecek ve O teyzemin KORKTUÐU adamlar gerçekten teyzemi öldürecekler mi bilmiyorum.
Çünkü o adamlar o kadar kalabalýklar ki…AMA Teyzem öyle inanmýþ ki…
Bir gün mutlaka der HEP…….BÝR GÜN MUTLAKA….KOCAMAN KOCAMAN VE BAÐIRA BAÐIRA VE YUMUÞACIK UYSAL..BENÝM TEYZEM….Teresa ABDULAÝ 09.02.2008

Sevgilerimle saygýyla ve dostça ve lütfen daima iyi teyzelere annelere babalarýmýza çocuklara içerdekilere , dýþarýdakiler….biz hepimiz….Her gün milyarlarca inan geliyor gidiyor yaþamdan….Bugün burada isek eðer yarýna dair Neden hala BU KADAR AMAyýz (SISIZ )
BÝZ KÝMÝZ KARDEÞLER ? Neden ? Ben bakýyorum da size buradan…Anlayamýyorum , ya uyuyor olmalýsýnýz ya da uyuyor ya kör olmalýsýnýz ya AMA, ya iyisiniz YA da çok kötü ,
YA BÝR YÜZÜNÜZ VAR YA DA….Uzak deðil …her þey elinizi ve düþüncelerinizi attýðýnýz yerde…Ýçinize dönerseniz orada o damlasý , tohumu yeni atýlmýþ ilk umutlarýný iþte burada þimdi baþlatan , baþlatýlan o güzelim çocuklar var…..Ve o çocuklardan hepimizden biraz var...
Bunu hepimiz biliyoruz…Her gün kan var ve her gün kýrmýzýlarý konuþuyorsunuz.
Gün gelecek, gülüm, diyor ya hani birileri…Dedik ya ya da bir gün bir yerlerde…Gün gelecek….O gün Bugün….Bende bu yeryüzünde ve aranýzdayým ve sizi görmekteyimmm…
TEYZE olamayan çünkü kýz kardeþi…ARTIK OLMAYAN………..BEN……….TEYZELERÝZE SAHÝP ÇIKIN…..
Büþra Sümeyye NURHANLI ( Çeviren ) ………Bu bizim daðlarýmýzýn masalý…bu daðlar tüm dünyayý bilir, tüm dünyada bu daðlarý…Bu daðlarýn altýndayýz..Bu memleketin..
Ancak girebildiðiniz görebildiðiniz kazaNDIÐINIZ VE HAK ETTÝÐNÝZ þeyler sizin olur , bilirsiniz…..Yoksa oý daðlarý ne bilir ne görebilirsiniz…Ki o daðlar…………geceleri….
09/02/2008 ÞUBAT MAYIS EYLÜL..ASLINDA EYLÜL …..VE EYLÜLDE YÝNE GEL….

...........................................................