"Uyanmak için erken, ölmek için geç, yazmak için ise tam sırası." — Franz Kafka (kurgusal)"

Başı Sonu

sirenler çalındığında ben yapmadım dedim

yazı resim

] ]
çok yoksunluk çektik ve yokluk çektik zor yollarda sendeledik yenildik çekildik ne ulaşabildik varlığına ne yokluğunla mesutduk bi ara mutluyduk saf olmayan kanımla saf insanlar zehirledik saflarımıza çekildik bazen kandırdm kendimi kanda ağladım gecenin anlamı uykuydu pek tutmadı beni taraf tutmadım tarafnıdan ezildim tarumar halim birşey var dı ruhumda azaldı her soluk aldığımda ne tad kaldı ağzımda ne ruhumda eridik bittik azaldık bana beni sorana komşuda dedim komşum faili meçhul düşümde yatağımda boğuldum sana dair hayaller kurardım farklı olmanın cezası bu ne haykırış ne affediliş yok gün gün bitmekteyiz hayat seni benden uzaklarda yaşatıyor dedikleri bizimle uğraşmıyor ben gül ekiyoum fırtına bitiyor ve bi sonraki başlıyor.

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön