Muhtemelen herkes bu baþlýða þaþýrmakla birlikte, Türkmenlerin baþýna Emirli faciasý gelmiþken bu konu da nereden çýktý diyebilir. Evet, hepimizin baþý sað olsun. Emirli’ye yapýlan esrarengiz katliam tekrarlanmasýn diye yazýyoruz.


Esrarengiz diyorum, çünkü yapýlýþ yeri ve tarzý ile Irak’taki diðer günlük saldýrýlardan farklýlýk gösteriyor. Bunu yapan kokuþmuþ beyinlerin er ya da geç cezalandýrmalarýný dileyerek konuma baþlamak istiyorum.

Beni bu yazýya tetikleyen iki olay vardýr: Ýlki tesadüfen elime geçen Türkmenlere malolan bir derneðin raporu. Diðer olay ise Irak'tan yeni gelen bir düþünürün bana aktardýðý izlenimlerdir. Raporu okurken dikkatimi çeken ilk þey derneðin Türkmen adýný taþýmasýyla, içinde açýklanmaya çalýþan faaliyetlerdir. Bu faaliyetlere verilen adlandýrmalar hariç, faaliyetlerin Türkmenlikle uzaktan yakýndan alakasý yoktur. Bir sefer derneðin Kerkük ve ona baðlý köylerde faaliyet yaptýðý belirtilmekte, bunun yaný sýra faaliyetlerinin yapýlýþ tarzýyla alakalý bilgi içermekteydi. Faaliyetlerin yapýlýþ tarzýný ele alýrsak iki ayak üzerinde durmaktadýr ve iki kesime yönelik olduðu hemen anlaþýlmaktadýr. Ýlkinin bayanlara, ikincisinin ise gençlere yönelik spor kulüpleri ve imam hatip okullarý ya da “eðitim evleri” þeklinde olmasý, gelecekle ilgili bir yatýrým olduðunu hemen yansýtmaktaydý. Diðer çarpýcý olan þey ise kýsa sürede bu kadar okulun ve büyük sayýda öðrencilerin bulunmasýydý. Öðretim üyelerinin büyük kýsmý ise camii imamlarý ve Arap dili öðretmenlerindendir. Yani Türkmen toplumunun geleceði þu koþullarda üniversite ve devlet lisesi yerine camii imamlarý ve Türkmen kültürüne yabancý unsurlara emanettir! Bunun ne kadar saðlýklý olup olmadýðýný birazdan öðreneceðiz. Diðer bahsettiðimiz arkadaþýmýz, Ýslami cemaatlere baðlý faaliyetlerin birçoðunun ses ve görüntülü olarak kaydedildikten sonra karþýlýðýnda Suudi Arabistan'a baðlý kiþilerden ödemeler alýndýðýný ve o cemaatlerin söz konusu ülkenin tamamen kontrolü altýnda olduklarýný söyledi!

Iraktaki günlük ölüm haberleri ve umutsuzluk o yörenin halkýný doðal olarak biraz daha dine yani teslimiyet ve kabule yönlendirmiþtir. Ve hiçbir zaman olmadýðý kadar, bilim ve irfan yerine hurafe ve Arap tarzý din anlayýþý halkýn içine sirayet etmiþtir. Bu sosyal olgu hemen hemen benzer koþullarda çoðu toplumda gözlemlenmektedir. Bu durumdan yararlanmaya çalýþan din sömürücü rejimler, bölgede parasal kaynaklarý kullanarak nüfuz edinmeye ya da arttýrmaya yöneltmiþtir. Ýran ve Suudi Arabistan bunun en canlý örneðidir. Bugün bölgede Ýran ve Suudi Arabistan etkisinden bahsetmek herkesçe kabul edilen bir vakadýr. Konumuz Türkmenler olduðuna göre Þii Türkmenlerle Sünni kardeþleri de bahis konusu olan iki etkin güç arasýnda yer almaktadýrlar. Kaybeden ise tektir: Türkmen kültürü.

Türkmenlerde büyük Türk milletinin bir parçasý olduklarý için Ýslamiyet’i benimsedikten sonra tarih dilimi içinde Ýslam’a kendi insancýl yorumlarýný katabilmiþlerdir. Ancak bugün de gözlemlediðimiz þey, Türkiye'de olduðu gibi, geçmiþten miras aldýðýmýz Ýslam yerine Arap tarzý bir Ýslami düþünüþ tarzýdýr. Zaten Türkiye'deki irtica denilen tehlikede bundan baþka bir þey deðildir. Peki, Arap tarzý Ýslam nedir? Arap tarzý Ýslam, en iyi Müslüman, Araplar gibi düþünen, Arap gibi giyinen, kendisi gibi düþünmeyeni dýþlayan, araþtýrmadan her þey Kur'an'dadýr, diye söyleyen, gerekirse takiyye yapan ve Arapça konuþandýr.

Türkmen olan bu Camii imam ve hatiplerin, beslendikleri kaynaklar ise tamamý ya Arapça ya da Farsçadýr! Yani baðlý olduklarý ya Mekke ya da Kum¹'dur! Ýþte umut kokan geleceðimizi böyle zatlara emanet ediyoruz! Bu tehlikeyi atalarýmýz görürken Hazarlý kardeþlerimiz topluca Yahudiliði kabul etmiþlerdir. VIII.yy'da dünyada iki büyük güç vardý: Bir yanda Hýristiyanlýk öte yanda Müslümanlýk vardý. Bu konuda Bury, J.B’ye ait iki pasajý aktarmakla yetineceðim:

“Ýbrani dini, Ýslam dininin oluþunu büyük ölçüde etkilemiþtir. Hýristiyanlýðýn temeli zaten bu dine dayanýr. Saðda solda tek tük kiþilerin bu dine geçtiði de sýk sýk görülür, ama Hazarlarýn Yahova dinine toptan geçiþi gibi bir olay, tarih boyunca görülmüþ deðildir.”

“Baþkanlarýnýn Yahudi dinini kabul etmekteki amacýn siyasi olduðuna hiç kuþku yoktur. Ýslam dinini kabul etmek, Halifenin ruhsal tebaasý arasýna karýþmak demektir. Zaten halife, epeyi zamandan beri Hazarlarý kendi dinine girmeye zorluyordu. Hýristiyanlýkta ise, Roma kilisesinin vasallarý durumuna gelme tehlikesi yatmaktaydý. Oysa Yahova’nýn dini de saygýn bir dindi, öteki iki dinin kitaplarýnda saygýyla anýlýyordu ve iki dinden olanlar bu dine saygý gösteriyordu. Bu inancý kabul etmek Hazarlarý hem putperest barbarlar düzeyinden kurtarýp yüceltiyor, hem de Halife ve Ýmparatorun baskýsýna karþý koyuyordu. Ama yine de Hazarlarýn baþkaný, Yahudi inancýnýn bütün katýlýðýný, sünnet dahil, kabul etmiþ deðildi. Halkýn inançlarýný sürdürmesine, eski putlarýna tapmasýna izin vermekten kaçýnmadý.”²

Yine görüldüðü üzere, dün olduðu gibi bugün de ayný tehlikeyle karþý karþýyayýz. Osmanlý döneminde Ýslam aleminin Türklere tabii olmasý bugün geçerliliðini yitirmiþ durumdadýr. Din adamlarýmýz Mekke'ye bakarken hangimiz daha iyi Müslüman/Arap oluruz diye yarýþ içindeler! Dün Türkmenleri asimile etmeye çalýþan Saddam’ýn baþaramamasýnýn tek nedeni faþizan söylemlerinden dolayýydý. Bugün ise toplumumuz din kisvesi altýndaki Araplaþmaya ne kadar dayanacaðý tartýþma konusudur!
________________
¹ Ýran’daki din merkezi.
² Koestler, Arthur, 13.Kabile, Platon Yayýnlarý, Ýstanbul, Ekim 2006, s.60-62.