yine esir düþtüm güneþi doðmayacak bir güne
yine söz dinletemez oldum, acýyla kanayan bu gönle

neden deyip durdum içimden hep, bu acý neden ?
hep acý çekmek zorundamýydý, bu çaresiz beden?

aðlamak haram oldu hep geceler boyu, gülmek ise bir yalan
konuþmak bile anlamsýzsa eðer,sessizliðinde oyalan

bir pencere açýldý derken kapanmýþ önümde kapýlar
yok olan hayallerde silinip gider anýlar

ne yalan olsa yaþam,ne de yaþamýmýz yalan
tutuþtursada bizi alevi,içinden çýkmasa duman

ve yaþam bir hapistir parmaklýklar ardýnda kalan
bu hapiste hiç yaþamamýþtýr ki ziyaretçisi olmayan.

Kötü Ýçerik Bildir
Gerekçe: Okumuþ olduðunuz metnin ÝzEdebiyat Yayýn Ýlkelerine aykýrý içerik barýndýrdýðýný ya da baþka bir sorun içerdiðini düþünüyorsanýz lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktýr ve en kýsa zamanda editörlerce incelenecektir.