Beyoðlu’nun arka sokaklarý…

Bütün azýnlýðýn olduðu yer… Bütün yasadýþýlýðýn tek çatý altýnda olduðu yegane yer. Travestisiyle, tinercisiyle, kaçakçýsý ve mafyasýyla, Beyoðlu… Ve diðerleriyle…

Bir operasyon düzenlenir:

- Sokakta müþteri bekleyen travesti ve transseksüeller götürülürler. “Türk aile bilmem nesi için…”

- Sokak çocuklarý tekme-tokat kovulurlar buralardan. “Seçkinlik yaratmak için…”

- Ve diðer seks iþçileri de kovulur. Birer birer toplanýp… O da bir, “Bilmem ne” nedeniyle…

Sonra, bu operasyondan sonra, o yerdeyiz. Onlarýn götürüldüðü yerde biz varýz, siz varsýnýz.

Ayný sokak… Travesti yok hiçbir tarafta… Sokak çocuðu da… Bunlar dýþýnda hiçbir deðiþiklik de yok etrafta…

“Çevre kirliliði” gibi düþünülen bu azýnlýk, yok edilmeye çalýþýlýr. Ama, yokluklarý bir þey saðlamaz. Çevre, “temiz” olmaz onlar gidince. Sokaðý dolaþýrýz aþaðý, yukarý. Evet, her þey aynýdýr.

Tek bir fark vardýr sokakta. Her yer çöple doludur. Çöpler, çöp konteynýrlarýndan taþmaktadýr. Yerlerde, kaldýrýmlarda, her yerde…

Anlarýz ki, “çevre temizliði”, azýnlýklarýn yok edilmesi deðil, çevrenin temizlenmesiyle mümkündür.