 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Siradan bir gündü sevgilim... Demlik çaya, Bir kuþ kalbime annelik yapiyordu. Ýlk sigarami henüz yataktayken; Ýkincisini aklima sen geldiginde yaktim. Sonra it gibi kalktim yataktan, Ayagým yine haliya takildi, Banyo kapisi yine kapanmadi! Eger yalniz yasiyorsan, banyo kapisi bir türlü kapanmiyor! Gece düslerden yorulmus bedenime ilk su damlasi degdiginde, Sinmiþ bir yalnizlik akiyor heryerimden, Ýnsan yalnýz yasiyorsa daha çabuk kirleniyor! seytana papucunu çikarttirip düzgün giydiren bir gündü.. Ecnebi marka sigaramin yanarken çikardigi çitirti Daha sonra katildi bana Gazeteler senden bahsediyor bugün de, Makarna yerken ölen bir genç haberinin yanýnda... Onun altýnda, sair olduðunu zanneden bir doktorun Dün aksam hastanede çýkardigi rezalet var. Ýnsan yalniz yasiyorsa her an rezalet çýkarabilir! Dün akþam kanini vermeyen bir hastayý ýsýrdým! Ýt gibi yasiyorum bugünlerde, it gibi Ne zaman sizin evin önünden geçsem havliyorum Beni terk ettigin pastanenin önünde ulu' yorum Siyah beyaz kadinlar kapliyor aniden heryeri sokaklarda sevisiyorum... siradan bir gündü sevgilim sakallarimi tersten aldim çektigim acilar kanasin diye topraga düsen yagmur damlasi kavruk bedene degen ter sabahleyin sütümü içen hamile kediler giderken bende unuttugun çiplakligin bi çirpida okudugum “çapari kullanma sanati” hepsi siradandi sanki küçük bir çocuk babasinin elini býrakmýþ, cennete öyle girmis gibi insan yalnizken elleri de yalniz sanki.... artik büyük beden ceketler giyiyorum belki geri gelirsin birlikte yagmurdan kaçariz diye insan yalniz yasarken sürekli kaçmak istiyor biliyor musun? Bütün kuslar denize dogru uçuyor Bütün denizler kuslardan kaçiyor Bütün baliklar denizden kaçiyor Sen benden kaçiyorsun Kaçan balik büyük –bela- oluyor Ve bu “çapari kullanma sanati” Bir ise yaramiyor! seçilmis acilar düsüyor payima yoklugunda namludan çikan kursun sesinde kuruluyor cümleler kimse üstüne alinmiyor yaralayan sözcükleri kimse önemsemiyor kimsesizligini ve kimse kendi çocuklugunu evlat edinmiyor insan yalniz yasarken öksüz buluyor birden kendini... ölü sözcükler saplaniyor ansizin geceye bende kalan çiplakligin düsüyor heceye sana dokunan her dizede bir siir yaniyor önce gecenin agirligi ondan sonra kiriyor kanatlarimi insan terkedilince her an bir yeri kýrýlacakmýþ gibi.. Siradan bir hayat bu sevgilim hersey için çok geç oluyor bunu anladiginda ve insan yalniz kalinca it gibi ortada kaliyor.... ..
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © levent özgür, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |