Bir Beþ Not Borç da Benden



Sýnýf Lise I/C. En ön sýrada oturuyorum. Bir sýrada üç kiþiyiz. Siz varýn sýnýf yoðunluðunu hesaplayýn. Galiba ellibeþ, atmýþ öðrenci vardýk. Yazýlý sýnav oldu mu herkes birbirinden faydalanýyor..göz ucuyla da olsa . Zayýf alan az oluyor. Fakat iþ sözlü yoklamaya geldi mi borsanýn baþ aþaðý gittiði günler gibi týrsýyoruz. Sözlüden 2 alana sýnýfýn hazýr cevaplarý acaip tekerlemelerle takdir ettiklerini gösteriyorlar. Çünkü o zamanki öðretmenlerimizin hoþgörüsü filan yok. Doðru dürüst anlatmazsan dersi sýfýrla bir arasýnda bir not alýyorsun. Ders coðrafya. Öðretmen sýnýfa girip bir duraklýyor. Bakýþýyla sýnýfý hizaya getiriyor, oturun diyor. Gerekli yoklama yapýlýp defter imzalandýktan sonra elini cebine atýyor. Bu demektirki Sözlü Yoklama yapýlacak. Bir iki kiþi kalkýyor, alýnan notlar belli. 0 ile 1 arasý. Bir çalýþkan kalktý. Anlattý anlattý öðretmen bir akýl sorusu sorunca bilemedi öðrenci. Hadi otur bakalým evlet, 5 dedi. Sýnýftan toplu hâlde bir Oooo ! nidasý çýkýnca öðretmen o keskin bakýþýyla sýnýfa " Kendinize gelin, yoksa getiririm ! " yollu baktý.
Sonra bir sessizlýk. Öðretmen , not defterinin sayfalarýný ileri geri çevirdi, çevirdi..birini arýyor ama kimi? 1408 dedi. Herkes bakýyor, ben de bakýyorum. Yanýmdaki arkadaþýmýn alttan ayaðýma sýký bir tekme attýðýný bugün gibi anýmsýyorum. " Kalksana oðlum, seni çaðýrýyor hoca ! "
Evet , piyango bana çýktý. Þimdi ne anlatacaðým ben. Dünkü çift kale maçý mý? Mazeret söylemek geldi içimden ama hoca kabul etmezki..! Ne hikmetse futboldan baþka birþeyden anlamýyoruz milletçe.. varsa yoksa futbol.
Þimdi derse gelelim. Coðrafyadan sözlü var. Hocamýz da hoca. Nerdeyse emekli olacak durumda ama cami yýkýlmýþ mihrap yerinde derler ya iþte öyle. Hattâ o zamanki lakabýný da söylemeden geçmeyelim de sýnýfýn, coðrafya dersinden - en kabadayýsýnýn bile- ne kadar korktuðunu vurgulayalým burada. Bayan hocamýzýn lakâbý "Erkek gibi !!! " anlamýna geliyor.
Tahtaya dikildim. Soru bir dedi hoca. Ne sordu inanýn anýmsamýyorum ama bilemediðim gerçek.
Soru iki ! Onu da geçiniz. Bu iþkence ne zaman bitecek diye geçiriyorum kafamýn içinden. Hoca, sana torpil yapýyorum evlat! dedi. Kimseye üç soru hayatýmda sormadým. Al bu da üçüncü sorun ! Seviyorum seni, nur gibi bir çocuksun, hani çelebi bir zata benziyorsun. Ben, teþekkür ederim efendim ! filan diyorum tabii.. Üçüncü soruya da verilecek bir yanýtým yok. Birden hocanýn kürsüye pat diye bir yumruk indirdiði, sýnýfta uyuyanlarý uyandýrdýðý bir an oldu. Hoca patlamýþtý, ben ne yapacaktým þimdi?
- Bir sayfa da okumadýn mý oðlum ?
Cevap yok bende, baþým öne eðik duruyorum hocanýn karþýsýnda. Yani çalýþmadým, baðýþlayýn giblerde.
- Bak evladým dedi, yazýlýlarýn sekiz, sekiz ! Ama sözlü sýfýr..Bu ne biçim iþ. Yoksa kopya mý çekiyorsun sen ?
- Yok hocam estaðfurullah ! !
- Gel bana doðruyu söyle... sen kopya çekiyorsun, deðil mi?
- Yok hocam valla...
Hoca gel doðruyu söyle diyor, ben yemin edip çekmedim diyorum. Hoca olmaz böyle þey diyor, ben inkâr ediyorum. Býrakmýyor yakamý. Ver þu sýfýrý mý biri mi..ne vereceksen..kurtulayým..diyorum. Ama nafile! Hoca, devam ediyor..Bana doðruyu söylemeden býrakmam, diyor.
Sonunda benimle sýký bir pazarlýða baþlýyor.. Sýnýf, pür dikkat bizi izliyor, sonu nereye varacak gibilerden.
- Bak ! diyor hoca. Doðruyu söylebana. Yani kopya çektiðini.. sana þimdi sözlüden bir beþ vereceðim. Aha ! diyorum içimden. Bende bir sevinç, bir sevinç..!
Sýnýf þahidimiz olsun, diyor hoca. Sana beþ vereceðim.
Ben, bu beþ sözünü duyunca bir ikileme düþyorum, söylesem mi acaba doðruyu diye. Hoca gözümün içine bakýyor. Bir tereddüt..bir duraklama..Evden de hep o nasihatle büyüttüler ya.. Ýdam olacak bile olsan doðruyu söyleyeceksin oðlum ! diyor ciciannem kulaðýma. Hadi itiraf edelim bakalým n'olacaðýz, diyorum.
Öðretmenimin gözüne bakýyorum, ensemden galiba ter akýyor.
- Evet efendim ben, biraz kopya çekmiþtim !
Öðretmen ayný anda kürsüye bir yumruk daha indiriyor, sýnýfta, korkudan damaðýný kaldýranlarý sayýyorum oldukça fazla.
- Ben dememiþ miydim size! Bu çocuk kopya çekiyor!
Bu sözlerini söylerken sýnýfa dönüyor. Sonra tekrar bana bakýyor, yanýna çaðýrýyor, not defterini gösteriyor.
- Bak sana söz vermiþtim delikanlý, diyor.. Ýþte sana bir beþ numara!
Gerçekten not defterinin sözlü kýsmýna rakamla beþ yazdý. Ben, içimden seviniyorum da sonu ne olacak diye bekliyorum.
Öðretmen, gözlüðünü çýkardý, bana döndü,
- Bak evlat, dedi. Sana beþ verdim... biraz durdu, yutkundu ..sonra..
- Amma dedi.. ikinci kanaat, sana vereceðim kanaat notundan beþ not keseceðim evlat !
Sýnýfta bir uðultu, arka sýralardan iki yýllýklardan
" Ahha Gürcan, sert taþa çarptýn ! " gibi sözler geliyor, duyuyorum. Daha niceleri..
Ben , baþýmdan aþaðý birkazan kaynar su dökülmüþ gibi mi oldum yoksa suya düþmüþ bir kedi yavrusu mu ..iþte bunu söylemek zor. Düþünüyorum sadece.
Oturdum yerime, baþladým not hesabýna . Ýlk karne 4 yani zayýf , ikinci karne 10 getirmeliyimki 5'i kesilecek geriye 5 kalacak. O zaman Coðrafyadan geçerim, diyorum. Ýyi de Hocadan karneye 10'u kim alacak ! Vay benim dertli baþým! Ýtiraf eder misin doðruyu. Bir yanýmda Suphi, diðer yanýmda Ümit, beni teselli ediyorlar da ben duymuyorum.
Sonra günler geçiyor, yýlsonu geliyor. Hatta karne günü geldi, çattý. Heyecanla bekliyorum. Coðrafyadan notlarýmý ortalýyorum, ya beþ ya altý düþecek karneye. Beþ notu hoca kesecek, ne gelir? Bir ! Bir , diyorum.
Karneyi aldým. Geometri- Kurul Kararý ile Geçti ! diyor. Ya coðrafya? Karnede yerini bulamýyorum heyecandan. Bizim gruptan çocuklar da soruyor. N'oldu oðlum coðrafya ? Gözlerime inanamýyorum. Ortalamam altý düþüyordu, altý vermiþ hoca. Bu nasýl iþ, beþ not kesecekti..unuttu mu acaba? Unutur mu hiç? Hocalýðýný gösterip bana koca bir ders vermiþ iþte !
Yýllar çabuk geçmiþ. Lise son sýnýftayým, mezuniyet yýlý. Yine coðrafyadan bütünlemeye kalýyoruým. Yine ayný hocadan. Ama suç bende, günah bende ! Bitirme sýnavlarýnýn olduðu yýllar, coðrafya okuyup tekrarlayacak gün kalmadý. Neyse Eylüle ezberleyip girdim kitabý, satýrý satýrýna. Artýk mezun oluyoruz hocama mahcup olur muyum hiç !
On aldým ve Lise'den iyi derece ile mezun oldum.

NOT: Kadere bakýnki sonunda ben de Coðrafya öðretmeni oldum hatta þimdi emekliyim.
Seni hiç unutmadým Þadiye Hocam ! Senin yolundan gittim hep, öðrencilere öðretmek için elimden ne geldiyse yaptým, kopya çekenleri yakaladým sýfýr dedim, sonra vermedim. Týpký senin gibi !