GÖMLEK


Ýnsanlar kendisi olmaya baþladý mý farklýlaþýr. Farklýlaþtýkça yalnýzlaþýr. Yapayalnýz kalýr. Daha doðrusu yalnýzlýðýnýn farkýna varýr. Zira tüm insanlar yanlýzdýrlarda bunu anlamak için zamana ihtiyaçlarý vardýr. Yalnýz olduðumuzu anlamanýn en kolay yolu fotoðraflara bakmaktýr. Onlar her þeyi en iyi þekilde açýklar.
Sonra yalnýz olanlarý fazla sevmiyoruz en azýndan yalnýz kalmayý sevenleri. Onlarý esefle kýnýyoruz hatta ve hatta Karadeniz'de gemilerini batýrarak Karadeniz'i suçluyoruz. Bizim dünya iþte. "Aslolan gözlerin kapalýyken yaþadýklarýnmýþ." Bunu da yanlýz yalnýz kaldýðýnda baþarýrmýþ insan. Yazarýn biri "Kimse yokken gülümsüyorsan, gülümsüyorsun." der. Ýþte yanlýzken insan sadece kendini düþünür, kendini sorgular ya da sorgulayacak ne varsa. Yine yalnýzken, kendi gerçeklerine ulaþýr insan. Farký o zaman fark eder insan. Kendini o zaman yaþar. Ve daha niceleri de...