Herkes bir þeyler söyler ama herkes belâgatlý söz söyleyemez.Bunu ancak þâirler becerebilir.Çünkü onlarýn doðuþtan gelen söz söyleme meziyetleri vardýr.Bu yönüyle onlara saygý duymak lâzýmdýr.
     Þâirler toplumun sözcüleridir.Ýnsanlarýn, dilinin ucuna kadar getirdikleri hâlde bir türlü kelimelere dökemedikleri duygu ve düþünceleri þâirler ustaca söylerler.Eskiden Arap Yarýmadasý’nda çok büyük söz ustalarý vardý.Estetik olarak çok kýymetli þiirler yazarlardý.Bunlarýn tamamýna yakýný þirk içindeydi.Bu insanlar yazdýklarý þiirlerle övünüyorlardý.Bunlara daha iyi cevap verebilmek için Kur’an-ý Kerim þiirsel bir üslûba sahiptir.Yüce Kur’an’ýmýzýn Þuara Suresi’nin 224 ve 225.ayetlerinde þâirlerden söz edilerek þöyle söylenmektedir:
     “Þâirlere ancak azgýnlar uyar.Onlarýn her vadide þaþkýn þaþkýn dolaþtýklarýný ve yapmadýklarýný yaptýk dediklerini görmez misin?Ancak,inanýp yararlý iþ iþleyenler,Al-
lah’ý çok çok ananlar ve haksýzlýða uðratýldýklarýnda haklarýný alanlar bunun dýþýndadýr.Haksýzlýk eden kimseler nasýl bir yýkýlýþla yýkýlacaklarýný anlayacaklardýr.”
     Bu ayetteki ifadeler daha çok cahilliye dönemi Arap þâirleri için geçerlidir.Günümüz þâirlerinden pek azý bu ihtarýn muhatabýdýr.
     Þâirler seçkin insanlardýr.Bu yönüyle yerleri öyle kolay kolay doldurulamaz.Fakat bu muteber insanlar her ne hikmetse çok az yaþýyorlar.Edebiyatýmýzýn en seçkin þâir ve yazarlarýnýn çoðu elli yaþýna varmadan bu fâni dünyadan sonsuzluk âlemine göçmüþlerdir.Bu durum bir hayli ilgimi çekmektedir.Acaba çok düþünen insanlar az mý yaþýyor?Yoksa bu temiz yürekli insanlar dünyanýn çirkefliklerine tahammül edemiyorlar mý?Þâirlerin kýsa ömür sürmesi tesadüf olamaz.Yaptýðým araþtýrmada çoðu þâir olmak üzere,pek çok edibimizin elli yaþýna gelmeden öldüklerini tespit ettim.Yani þâirlerimiz veya daha geniþ bir çerçevede ele alýrsak ediplerimiz ellinci yaþ yýlýný kutlayamýyorlar.Yaptýðým çalýþmada elli yaþýna varmadan vefat eden þâir ve yazarlarý belirledim:
     1.Muallim Naci(1849-1893)(44 yýl yaþadý)
     2.Ýbrahim Þinasi(1826-1871)(45 yýl)
     3.Namýk Kemal(1840-1888)(48 yýl)
     4.Nabizâde Nazým (1862-1893)(31 yýl)
     5.Tevfik Fikret(1867-1915)(48 yýl)
     6.Ali Suavî(1831-1878)(39 yýl)
     7.Ömer Seyfeddin(1884-1920)(36 yýl)
     8.Cahit Sýtký Tarancý(1910-1956)(46 yýl)
     9.Kemalettin Kamu(1901-1948)(47 yýl)
     10.Ömer Bedreddin Uþaklý(1904-1943)(39 yýl)
     11.Ziya Osman Saba (1910-1957)(47 yýl)
     12.Orhan Veli Kanýk(1914-1950)(36 yýl)
     13.Sait Faik Abasýyanýk(1906-1954)(48 yýl)….vb.gibi.
     “Yaþ otuz beþ! Yolun yarýsý eder
     Dante gibi ortasýndayýz ömrün” diyordu.Fakat rahmetli 46 yýl yaþadý.Ömrünün yarýsý 23’ü geçmedi.Þâirlerin ortalama ömrünü 50 olarak düþünürsek bunun yarýsý da 25 oluyor.Tarancý’nýn þiirinde zikrettiði rakamlar þâirleri baðlamýyor.Keþke bu güzel insanlar yüzyýl yaþasalar.Yaþasalar da bol bol eser verseler.Bizim de yüreðimiz bayram etse!...
     Þâirler þarap gibidir.Yaþlandýkça kýymetleniyorlar.Onlarý çok seviyoruz.Sözlerimi Millî Edebiyat döneminin gür sesli þâiri Mehmet Emin Yurdakul’un þâirlerle ilgili bir beytiyle bitirmek istiyorum:
     Unutma ki þâirleri haykýrmayan bir millet,
     Sevenleri toprak olmuþ öksüz çocuk gibidir.”
e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com