Yagmur yagýyordu. hüzün, sevincimin gölgesi
oluyordu.Otobüs camýna düsen yorgun damlalar,
karanlýk ev suretleri ciziyordu, bakýslarýma.
Gözlerimi kapadýgým vakit, annemin sahte gü-
lümsemesi konuk oluyordu hayallerime. Agla-
maya sevdalý sesim, titrek bir veda edebilmisti,
o sahte gülümsemeye..
Karanlýk sokaklarda, minicik evler görüyordum.
gece lambalarý yanýktý çogunun. Belli ki yagmurdan
korkan minik cocuklar vardý. Ne garip büyüsemde,
hala korkuyordum gök gürlemesinden. Üstelik
annemde yoktu, pamuk sekerimde... Tek basýma
damlalarla artýk dost..
Ýcimdeki yaralý kuslar vardý. Hayata kýrgýndým ilk
kez. Gurbetin kollarýnda, ninni dinlemeye asina de-
gildi kulaklarým...
Gözlerimi actýgýmda, hala yagmur yagýyordu. Ama;
tanýdýgým damlalar coktan gitmisti. yapayalnýzdým.
yabancý bir rüzgar havada