BERDUÞUN SÝMÝTÝDÝR SEVDA

Ýlk,
tren garýnda gördüm saçlarýnýn rengini
Týpký þehrin martýlarýný izlercesine
alýkoyarken ruhumu
hipnoz sarkacý gibi dans eden küpelerin.

Mermer salonda yankýlanan düdüðün sesi
çarptýðýnda bedenine
her nedense durmuþtun aniden
herþeyin o anda durduðu gibi...
Hatta dönüp geriye,
bana,
belki de iki kaþýmýn ortasýna baktýn ya.
Hani akrep ile yelkovanýn gölgesi gibi
o yüzyýllýk ayrýlýklara þahit
duvar saatinin altýnda izlerken ben seni

O an sen durdun belki ama
gözlerinle birlikte ben
binmeden daha o maðrur kara trene
çoktan varmýþtým bile
bir sonraki istasyona hayalinle birlikte.
Omuzumda uyuya kalmýþtýn ya hani,
vagon beþik gibi sallarken bebeðimizi.
Hayalini kurmuþtuk beraberce el ele
altýn sarýsý tarlalar arasýnda
saraylarý kýskandýran tek odalý evimizin.

Aniden
bir kez daha
rüzgar gibi esip geçti o,
kötü kalpli ayrýlýk düdüðünün sesi.
Bozulan sadece
akrebin yelkovanýn gölgesi deðildi elbet.
Aldanýp ezip geçen kalabalýða
Sen de terk edip gitmiþtin çoktan
alel acele
o tek odalý hayallerimizi.

Aradan saatler, günler belki de
aylar geçti senden uzakta kim bilir...
Derken soðuk bir kýþ sabahý erken vakitte ki
bilmessin sen, her sabah oyun oynarýz buralarda
ben, karabaþ, bir de kovalarken bizi
þu huysuz, ihtiyar, oyunbozan bekçi.
Ýþte öylesine bir þamatanýn ardýndan
simit susamlarý haberini getirdi senden ilk
alacalý bulacalý, ana yadigarý
posta güvercini misali...
Ne tesadüf deðil mi ya
yine ayný garda,
hani þu merdivenlerin hemen karþýsýnda
kýr saçlý simitçi var ya
Ýþte o sardý seni
seni ele veren o gazeteyle
son kuruþla aldýðým simidimi...


Sevindim aslýnda böyle de olsa
yeniden gördüðüme seni ...
Niceleri görmüþ demek deðerini benim gibi.
Burcunu, zevklerini anlatmýþlar uzun uzadýya
diðer kadýnlara da ilham versin diye
o yastýk sýrmalý,
mektup kokulu gazetede.
Ama resmini pek beðenmedim doðrusu.
Saçlarýnýn rengini soldurmuþlar sanki,
yüzünden bütün o hayallerimizi de çalmýþlar
Duvar saati de yok üstelik
baktýðý yerde
o yorgun maden iþçisi gözlerin


Neyse caným,
bana ne!
Biliyorsun ya,
ben buralardayým iþte.
Bazen þu merdivenlerin hemen kenarýnda,
bütün gece martýlý Ýstanbul'a
kucak açar gönlümün penceresi.
Bazen de bizim huzurevine giderim karabaþla birlikte
gizlenmek için kardan, yaðmurdan
hani emekli olmuþ, ihtiyar kara vagonlarýn yaþadýðý yerde.
Ama çok bekletme beni buralarda
belli mi olur ecelin ne zaman cigaramda tüteceði
alýnganým elbet ben de
bilmezsin sen
kaç kez küstüm bulutlara
sor istersen
özlettiði için bana güneþi
Sonra sana da küserim eðer
altýn sarýsý baþaklarda tomurcuklanmýþ sevda gibi
burnumda tüterse
o caným saçlarýnýn rengi...


Þaka þaka
korkma be
ben hep burada
seni bu garda,
bizim simitçinin yakýnlarýnda beklerim.
Gelmessen bile yine haber gönder, n'olur
ne de olsa yöntem belli...
merakta býrakma beni sakýn
özümle sevdiceðim....
Selam söyle orda dosta ,kuþa da
seni fazla üzmesinler
Haaa
unutmadan bak dinle son bir
daha þimdiden sözünü bile aldým
þu halden anlamaz bulutlardan
sevdanýn hatýrýna
sen gelirken güneþi de getir de
beni öyle küskün görme diye.
Sen þimdi mýþýl mýþýl uyu
ne de olsa umut
yarýndadýr,
yarýndaki simitle gelir
Sevdiceðim....