" Serin bir hava vardý. Belki herþey için çok geç, belki de herþeyin yeni bir baþlangýcýydý. Soðuk esintiyi iliklerine kadar hissetmek ve bilmek biþeylerin deðiþik bir yöne doðru ilerlediðini umarsýzca... Ne yapmalý?!??
Neler olacaktý hayatýmda, neler olmalýydý? Yanýtlarý varmýydý bu sorularýn, yoksa sonu gelmez bir labirentmiydi bu bana yaþamýn getirdiði?"
Yaþamýn bazý dönemlerinde hepimiz sorarýz bu sorularý kendimize. Tanýmýþ olduðum her insanýn yaþamýn bazý bölümlerinde bu sorularý kendilerine sorduklarýna þahit oldum, itiraf atmeliyim ki zaman zaman ben de kendi kendime" ne olmalý, nasýl olmalý, ne yapmalýyým þimdi, nasýl yapmalý, nerde hata yaptým, þimdi ne olucak diye çoðaltýlabilir " sorular sorarým. Aslýnda ne garip belki de milyonlarca insan ayný anda soruyor bu sorularý kendine, ayný anda yaþýyorlar belki bu dönemleri ve ayný anda atlatýoyrlar, atlatýyoruz...
Yaþam þartlarýnýn o gün bize neler getireceðini bilemiyoruz hiçbirimiz, bir de bakýyoruz pat diye öyle bir duruma gelmiþiz ki çýk içinden çýkabilirsen. Böyle zamanlarda ne yaparýz? Sanýrým pek çoðumuz en yakýn arkadaþýmýzý arar, çaðýrýr ve aðlaya aðlaya dertleþiriz. Bazýlarýmýz da yalnýz kalmayý seçer kendi kendimize atlatmayý seçeriz. Ama her zaman en akýlcý çözüm kesinlikle biriyle paylaþmaktýr yaþadýðýmýz zor anlarý.
Paylaþmanýn bize verdiði en deðerli yardým teselli görmek ve dolayýsýyla daha kolay atlatmaktýr zor geçiþ dönemlerini. Zaman zaman hepimizin teselliye ihtiyacý olduðu gerçeðini kabul etmeli. Çok önemli bir deðerdir paylaþmak, paylaþabilmek bana göre. Bence bunu herkes yapmalý, en azýndan denemeli, baþýmýza gelen iyi olaylar paylaþýlabilindiði gibi kötü olanlar da paylaþýlmalý. En azýndan denenmeli, hiçkimse geç kalmýþ deðil birþeyler paylaþmaya. Deneyin ve deneyince bana hak vericeksiniz. Bakýn o zaman sizi serinliðiyle donduran esinti içinize rahatlýk vererek tatlý bir melteme dönüþücek...