ï¿½zEdebiyat - Burcu - Her ï¿½ey ve Hiï¿½ ï¿½zerine

Kime göre hiç kime göre her şeyim diye düşünüyorum da; ilk aklıma gelen bana göre bir hiç olduğum! Şu koca dünyayı iki liste gibi düşündüğümde; kendimi yapmak zorunda olduklarımın listesiyle, bunlardan dolayı <yapılamayan yapmak istediklerim>in listesi arasında sıkışmış hissediyorum. Bu durum karşısında hiçbir şey yapamadığım için kendimi bir hiç gibi görüyorum. Uyandığımda ilk aklıma gelen soru hep ‘Bugün ne için uyandın?’ oluyor. Acaba yapmak zorunda oldukların için mi, yoksa yapmak istediklerin için mi? Eğer bana yapmak zorunda olduklarımın listesini yakma şansı verilseydi, onları yakıp, geride sadece yapmak istediklerimin listesini bırakmaya cesaretim olur muydu? Bir de bu şansın tüm insanlığa verildiğini düşünürsek, herhalde listeyi yakmadan önce bir kez daha düşünürdüm. Herkesin zorunluluklar listesini yaktığı bir an… Bu düşünceyi beynime sığdıramadığımdan sonuçlarını göremiyorum. Sadece sezgisel anlamda sonuçlarının hiç de iyi olmayacağını hissediyorum. Herkesin sadece kendi istediklerini yaptığı bir dünya... Hiçbir standart yok, hiçbir sınırlama yok… Bu aynı Tanrı’nın tekliğine inanmayıp, çok Tanrılı bir dünya hayal etmek gibi bir şey. Var olan her şey ve herkes Tanrı… Bunları düşününce Tanrı’nın neden tek ve O’nun dışındaki her şeyin neden bir sınırının olması gerektiğini daha iyi kavrıyor gibi oluyorum.
İnsanların dünyanın sadece kendileri için döndüğünü düşünmeleri ne garip. Bizler bu kadar sınırlı ve standartken yaşam sınırının bilinmemesi, bir bilinmezliğin içinde yaşamın anlamını aramak ne garip. Yaşamın anlamını aramak gibi girişimlerde bulunmayıp, etraftaki standartlara anlam yükleyip, anlam yüklemeye layık bulduğu standart anlamsızlaşmaya başladığında, o anlamı ondan geri almak ve yerine bir hiç vermek daha da garip. İşte bu standartlardan biri yani bana göre bir hiç olan ben, bana anlam yüklenmeye layık bulunduğumda bir anda her şey oluyorum. Aslında herkes kendi içinde bir hiç ve başka standartlara göre de her şey olabilir. Bu durumda her şeyin hiçbir anlamı kalmıyor ve böylece her şey hiçe eşit oluyor.
Kendinizi bir hiç gibi hissettiğinizde har şey olabilir, her şey gibi hissettiğinizde bir hiç olabilirsiniz! Aynı zamanda yapmak istedikleriniz de kısa bir süre sonra zorunluluklara dönüşen yanılsamalardan ibaret olabilir. Çünkü varlığını belli eden tek şey, her şey ve hiçbir şey yanılsamalar…