"Ýkinci intiharýmdý.Önceki cesedimin üzerine düþtüm.Hala o sevgilinin adý mýrýldanýyordu dudaklarýmda.

Kahvaltýya yasla baþladým.Bir merdiven ta cebime kadar kývrýla kývrýla geliyordu.Annemi özlemiþtim.

Gözlerim gönlümün kabarmasýna dayanamadý.

Avazým çýktýðý kadar dolabýn içine seslendim: Nerdesin!."

Alným soðuk soðuk terliyordu.Yanýmda yatan teslimiyetli eþime aþýk deðildim.Yine eksik bir rüyanýn hüznüyle yataðýn ucuna çekildim.Iþýklar caddelere daðýtýlýrken lambalardan, odamýzýn içine de sapsarý sýçrýyordu.Uykunun beni kurtarmasýný bekledim.Gözlerimi kapayýp uykuya pist açtým; inmedi, gelmedi.

Gelmedi, bu sokak lambasýnýn dibinde sigara içen beklememe gelmedi.Duman iþaretleriyle yalvardým, hemde bir paketin tümünce.O beni evli býrakmýþtý.O aklýmda infilak edip gitmiþti.O, gönlümde yakalanmadan kaçýp, unutuþ mezarýna yatmamýþtý.O bir iz býrakandý.

Lamba öfkeyle ýþýðýný bikaç kez titretti.Gitmeliydim bu uykudaki þehrin huzurlu sessizliðinden.Aklýma intihar geldi, ekmek üzerine sürülse ne iyi giderdi.Sokak köpekleri geçti.Sokak köpekleri geri dönüp yine geçti.Sokak köpekleri geride kalmýþ bir uyuz iti beklemiþlerdi.Ama beni, hemde hiç, görmediler, görmezden geldiler.

Kibritçi kýzýn hayalini kurdum.Bu yaz gecesinde hiç üþümezdi.Ben bunun farkýndaydým ve kimbilir yatakta kalan eþim ne zaman bensizliði farkedecekti.Ýlgi istiyordum kibritçi kýzdan.O ise sadece bir kibrit satabilmek istiyordu.Aldým.Bir, iki, üç...Ýlgisini çekip beni dinlemesini saðlayacak kadar kibrit aldým.Kibritçi kýz hemen uzaklaþtý.

Heryer sessiz.Ben ayaklarýmý yere vuramýyorum.Acaba yataktaki sýcaklýðým soðumuþ mudur?.