Necip Fazýl Kýsakürek'i kaldýrýmlara þiir yazdýracak kadar kendine çeken þey neydi. Belki de hepimizin hayatlarýna dokunmasýna raðmen hiç kimsenin hayatýnda bir yeri olmamasýydý. Kaldýrýmlarýn sesi tüm sesler kesilince duyulur diyordu þair. Peki sesi olsa bize neler söylerdi kaldýrýmlar hiç düþündünüz mü. Her sabah erken saatlerde hayatlarýndan býkkýn bir þekilde iþine okuluna giden insanlara þahit olan, her sabah güneþin tekrar doðmasýnýn nasýl bir nimet olduðunun farkýnda bile olmadan günü geçirmek için yalnýzca þartladýklarý vücutlarýný iþ yolunda yürürken bulduklarýnýn sessiz þahitleri bize ne derdi acaba.
Her gün birçok hayata dokunan, umutlarla gidilen iþ görüþmelerinden hayal kýrýklarýyla dönen insanlarýn sýrtýnda koskoca bir yükle bastýðý, hastane önünde bir umut güzel haber bekleyen insanlarýn adýmladýðý kaldýrýmlar...
Eðer konuþmuþ olsalardý bize gökyüzünden bahsederlerdi galiba. Kafamýzý kaldýrdýðýmýzda baþ döndüren masmavi bir gökyüzü olduðundan habersiz bu insanlara belki de söylenebilecek en iyi þey buydu. Dünyanýn etrafýnýn masmavi bir gökyüzüyle çevrili olduðu.
Belki de aþký anlatýrdý. Sevgiliyi beklerken saatlerce eskitilmek üzere adýmlanýþýndan, onu ilk gördüðü anda yaþadýklarý duygu cümbüþünden, ona sarýldýklarý anda huzur dolduklarýndan, kalplerindeki yükü sevgilisinin kalbindeki limanýna býrakan bu insanlarýn adeta kanatlanarak bir kuþ kadar hafiflediklerinden bahsederdi. Dünyanýn etrafýný çeviren o masmavi gökyüzünün nasýl olup da bir çift göze sýðdýðýný düþünürken ne kadar yürüdüklerinin farkýnda bile olmayan bu insanlara yine kaldýrýmlarýn arkadaþlýk ettiðinden bahsederdi.
Belki de özlemden bahsederdi. Sevdiði insan yanýnda olmadýðý zaman kalplerinde ki özlem ile gökyüzü baþlarýna yýkýldýðý için nefes alamadýklarýndan, göðüslerine sýkýþtýran koskoca bir yumrukla gezinirken gülmeyen yüzlerine en yakýn dostun yine kaldýrýmlar olduðundan bahsederdi.
Belki de þimdi insanlarýn ne anlama geldiðini bilmediði hayal kurmak adý verilen bir þey olduðundan bahsederdi. Üzerinde yürürken kuracaklarý ailenin ne kadar güzel olduðunu, kendilerini sevdiði insanla sevdiði þeyleri yaparken hayal eden insancýklarýn kafasýna üþüþen dünya sorunlarýyla artýk hayal kurmaya haklarý olmadýðýný hatýrladýklarýnda az öncesinden daha da aðýrlaþarak yürüdüklerinden bahsederdi.
Rüzgarýn aðaçlarla ettiði danslardan bahsederdi. Bir aðacýn gölgesinde uzanmadan, çimenlerin üzerinde uykuya dalmadan yaþlanan ve hayatý ölene kadar yaþamak zorunda kalmak olarak gören bu insancýklara kaldýrýmlarýn vereceði çok büyük dersler var eminim.
Bir sürü dünyanýn sorunlarýyla uðraþan, bu sorunlarýyla bitmeyen kavgalara giriþen insanlarýn biten hayatlarýndaki yarým kalmýþ duygularýn ve hayallerin, daha yaþayamadýklarý tüm güzelliklerin en güzel þahidi yine bu kaldýrýmlardýr. Þiir yazýlacak kadar deðerli yapan belki de budur kaldýrýmlarý.