Hiç Bilmediðimiz bir Tarih – Ermeni Sorunsalý (11. Bölüm)
Buraya kadar birinci ana bölümü bitirmiþ bulunuyoruz. Bu bölümde sorunsalýn tarihsel geliþimi üzerine odaklandým. Olaylarý çizgisel bir sýralama içinde I. Dünya Savaþý ve Kurtuluþ Savaþý görüngesinden vermeye çalýþtým. Bu ikinci ana bölümde ise soykýrým savý düþünsel, siyasal ve uluslararasý hukuk açýsýndan irdelenmekte, Ýnkar Yasasýna, Uluslararasý Adalet Divaný ve Avrupa Ýnsan Haklarý Mahkemesinin ilgili kararlarýna deðinilmektedir.

ERMENÝ SOYKIRIM SAVININ ÝRDELENMESÝ
Türk vatandaþlarýn hiçbiri, Türk Ermenileri de dahil, Ermenistan'ýn I. Dünya savaþýndan beri "Büyük Ermenistan" gibi bir hayalin peþinde olduðunu bilmez, buna inanmaz, hatta gülüp geçer! Ben de ilk baþlarda böyle düþünenlerden biriydim. Çünkü bizim kuþaðýmýza ne Ermenistan hakkýnda, ne de Ermenileri kötüleyen herhangi bir eðitim ve bilgi verilmedi.

Ancak, ortaya çýkan acý gerçek þu ki Ermenistan'ýn Türkiye’ye karþý çok ciddi, düþmanca, karanlýk hedefleri, misyon, vizyon ve projeleri vardýr. Bunlar "Dört T Planý" olarak belirlenen "Tanýtým, Tanýnma, Tazminat ve Toprak" ilkelerine dayanýr. Bu plan kapsamýndaki iddialarý aþaðýdaki gibi özetleyebiliriz:
1. Osmanlý devleti "Batý Ermenistan" (Erzurum, Van, Elazýð, Diyarbakýr, Sivas, Bitlis ve Kars) denilen bölgeyi iþgal ederek Ermenilerin topraklarýný ellerinden almýþtýr.
2. 1877-78 Osmanlý-Rus savaþýndan itibaren Ermeniler sistemli olarak katledilmiþtir.
3. 1915 yýlýndan itibaren Ermeniler planlý þekilde soykýrýma uðramýþtýr.
4. Talat Paþa'nýn bu konuda telgraflarý ve gizli emirleri vardýr. (Andonyan Belgeleri)
5. Soykýrýmda hayatlarýný kaybedenlerin sayýsý 1,5 milyondur.

ERMENÝSTAN TOPRAKLARI
Ýmdi bu yukarýdaki iddialar sýrasýyla ele alalým: Her þeyden önce Türkler Anadolu'ya ayak bastýklarýnda baðýmsýz bir Ermenistan devleti yoktu. Ermenistan'ýn varlýðýný tarih öncesine kadar götürmeye kalkýþmak, Tufan öykülerinden, Sasonlu Tavit gibi ne üdüðü belirsiz çakma destanlardan medet ummak, Urartularýn Ermeni olduðunu iddia ederek Ermenistan’ýn varlýðýný neredeyse tarihin baþlangýcýna oturtmaya kalkýþmak ciddiye alýnmasý mümkün olmayan siyasal hezeyanlardýr.
Zira bunun, Sümerlerin Türk olduðunu iddia edip, "Araplar Sümerlere ait Mezopotamya'yý iþgal ederek Türklerin topraklarýný ellerinden almýþtýr, topraklarýmýzý geri isteriz” diye tepiþmekten hiç bir farký yoktur!
Öte yandan, hem 1877-78 Osmanlý-Rus Savaþý, hem I. Dünya Savaþý, hem de Ýstiklal Savaþý sýrasýnda planlý ve örgütlü þekilde isyan çýkartanlar, bölge halkýný terörize ederek "Batý Ermenistan" dedikleri Doðu Anadolu'yu iþgal etmeye kalkýþanlarýn kim olduðunu bir kere daha anýmsatmak isterim.

SOYKIRIM SAVI GERÇEK MÝ, YALAN MI?
Apriori, her savaþ, her boðazlaþma, her etnik çatýþma, her katliam “soykýrým” olarak tanýmlanamaz. Birleþmiþ Milletler Soykýrým Sözleþmesi’nin 2. maddesi, soykýrýmý þöyle tanýmlar:

Ulusal, etnik, ýrksal ya da dinsel bir öbeðin tümünü ya da bir bölümünü yok etmek amacýyla (a) Öbek üyelerinin öldürülmesi, (b) Öbek üyelerinin bedensel veya ruhsal bütünlüðüne ciddi zarar vermek, (c) Öbeði, bedensel varlýðýný tümüyle ya da kýsmen sona erdirecek yaþam koþullarý altýnda bulunmaya zorlamak, (d) Öbek içi doðumlarýn engellenmesi amacýyla yaptýrýmlarda bulunmak, (e) Öbekte bulunan çocuklarýn zorla baþka bir öbeðe aktarýlmasý eylemlerinden herhangi birinin iþlenmesi “Soykýrým Suçunun Önlenmesi ve Cezalandýrýlmasý Sözleþmesi” kapsamýndadýr.
Bu nedenle, sorunsalý þöyle koymak gerekir: Osmanlý’nýn amacý bu muydu? Yani, 1915 Tehcir (Zorunlu Göç) uygulamasý sýrasýnda Osmanlý hükümeti, Ermenileri yok etmek amacýyla, Ermenileri öldürmek, onlarýn bedensel veya ruhsal bütünlüðüne ciddi zarar vermek, varlýklarýný tümüyle ya da kýsmen sona erdirecek yaþam koþullarý altýnda bulunmaya zorlamak, doðumlarý engellenmek, çocuklarý zorla baþka öbeklere aktarmak mý istiyordu?

Görünen o ki Osmanlý devlet yapýsý dine dayalý olmasýna raðmen hiçbir zaman Nazi Almanya’sý gibi ýrkçý-faþist, apartheid bir kimliðe bürünmemiþtir. Öyle olsaydý Harem'deki kadýnlar baþta olmak üzere, devlet kademelerinde, orduda ve mecliste Rum, Ermeni, Yahudi, Arap, Kürt, Arnavut, Çerkez, vs kökenli kiþilere, bürokratlara, paþalara, komutanlara ve milletvekillerine izin verilir miydi?

1914-1918 Meclisinde 11 Ermeni milletvekili Ýstepan Çýracýyan, Aram Medetyan, Vartes Serengülyan, Artin Boþgezenyan, Bedros Hallacýyan, Kirkor Zohrap, Onnik Ýhsan, Garabet Tomayan, Agop Hýrlakyan, Kegam Dergarabedyan, Dikran Barsamyan'ýn yaný sýra; 4 Rum, Halil Menteþe, Emanuel Emanelidis, Taki Midis, Yorgo Yuanidis; ve 2 de Yahudi, Sasun Eskail, Emanuel Karaso, milletvekili vardý.
1908-1912 Meclisi ise Babil Kulesi'nden farksýzdý: 60 Arap, 25 Arnavut, 23 Rum, 12 Ermeni, 5 Yahudi, 4 Bulgar, 3 Sýrp, 2 Romen, 1 Süryani milletvekili vardý! Türk olmayan bu 134 milletvekiline karþýlýk 142 Türk milletvekili vardý! Çoðunluðu saðlamak býçak sýrtýndaydý yani!

Prof. Dr. Ýlber Ortaylý tehcirin olduðu tarihteki Bakanlar Kurulu'nda 3 Ermeni Bakan olduðuna, ayrýca orduda da Ermeni komutanlar olduðuna dikkat çeker. Üstelik, ekonomik hayatta, özellikle Ýstanbul Ermenileri çok etkindi.

Ýmdi, Osmanlý’nýn “tebayý sadýka” (sadýk halk) olarak özel bir konum tanýdýðý yýllarca Türk komþularýyla birlikte yaþamýþ olan Ermeniler, 19. yüzyýl sonlarýnda neden silahlý terör örgütleri kurarak isyan etmiþler, neden kan dökmüþlerdi? Bu sorunun asimetrik benzerini iþgalci Yunan ordusunu "Zito Venizelos" söylemiyle coþkuyla karþýlayan Ýzmir Rumlarýna, terör örgütü baþýný "Serok Apo" sloganýyla alkýþlayan Kürtlere de sormak gerekir sanýrým!

Yasalara göre vatana ihanet suçu kapsamýna giren eylemlere karþý savaþ koþullarýnda alýnan önlemler ne zamandan beri soykýrým olarak kabul ediliyor? Bu tür önlem ve yaptýrýmlarýn soykýrýmla damgalanarak önemsizleþtirilmesini dünyada hangi ülke kabul eder?

Osmanlý Devletinin Ermenileri soykýrým yaparak tamamen ortadan kaldýrmak gibi bir amacý olduðunu iddia etmek mantýksýz bir savdýr. Zira, o zaman 6-7 Eylül olaylarý da mý soykýrýmdý? Ya da Fransýz direniþçilerin 1940-41 yýllarýnda Nazi iþgaline karþý düzenledikleri eylemler soykýrým kapsamýna girebilir mi? Burada, soykýrým, kýrým, katliam, gibi sözcüklerin anlamlarýný iyi belirlemek ve kelime oyunlarýna baþvurmamak gerekir. Sözcük cambazlýklarý yapmaya kalkýþýlýrsa bu iþ Habil-Kabil olayýna kadar gider!

Kuþkusuz, tüm bunlar göç sýrasýnda yaþanan kýrýmlarý ve acýlarý haklý göstermez. Nakil sýrasýnda Ermenilerin "varlýklarýný tümüyle ya da kýsmen sona erdirecek yaþam koþullarý altýnda bulunmaya zorlanmýþ olduklarý" ileri sürülebilir. Ýyi de amaç “Ermeni ýrkýný yok etmek” deðildi: daha güvenli bölgelere gitmelerini saðlamaktý. Eðer savaþ bölgesinde kalmýþ olsalardý yine varlýklarýný sona erdirecek savaþ koþullarý altýnda kalmýþ olmayacaklar mýydý?

ÝNSAN KAYIPLARI
Göç sýrasýnda ve sonrasýnda birçok insanýn öldüðü bilinmektedir. Ancak, ölümlerin nedeni, Holokost'ta olduðu gibi, ýrkçý bir dava, felsefi, bilinçli ve sistemli bir devlet politikasý deðildir. Bundan dolayý, Osmanlý döneminde gerçekleþtirilmiþ bir göç olayý ile etnik çatýþma, yaðma ve karþýlýklý kýrýmlarý tek bir torbaya týkýþtýrýp, bunlarýn Ermenileri tamamen yok etmeye yönelik devletçe organize edilen sistematik ve bilinçli soykýrým eylemleri olduðunu iddia etmek hem tarihsel gerçeklere aykýrýdýr, hem de abartýlý bir yaklaþým olur.

Savaþ koþullarý, hastalýklar, iklim, bölgedeki çete ve aþiretlerin saldýrýlarý da ölümlere yol açmýþtýr. Bunun yaný sýra bir çok Ermeni evlilik yoluyla, din ve kimlik deðiþtirerek, çocuklarýný bölgedeki Türk veya Kürt köylerine emanet ederek asimile olmuþ, güvenilir, sanatkar, ticari kimliði olanlar, kadýn, kimsesiz çocuk ve yaþlýlar zaten göçten muaf tutulmuþtur.

Ayrýca, göç sýrasýnda, "Ermeni Yardým Derneði" (Armenian Relief Society) nin çalýþmasýna, gelen yardýmlarýn daðýtýlmasýna da izin verilmiþtir. Yani Osmanlý Hükümeti bir yandan soykýrým kararýný almýþ, öte yandan yardým kuruluþlarýný çaðýrarak "buyurun gelin soykýrýmý izleyin" mi demiþtir?

Göç sýrasýnda ölenlerin 1,5 milyon olduðu iddiasý da þiþirilmiþ gözükmektedir. Þöyle ki: Osmanlý nüfus kayýtlarýna göre Osmanlý Ýmparatorluðu içindeki Ermenilerin sayýsý 1,3 milyon civarýndadýr. Encyclopedia Britannica'nýn 1918 baskýsýnda, ölenlerin 600.000 olduðu kayýtlý iken, 1968 baskýsý ise bu sayýyý 1,5 milyon olarak verir !
Paris Barýþ Konferansý'na katýlan Ermeni Milli Delegasyonu baþkaný Bogos Nubar Paþa o tarihte Türkiye'de toplam 280,000 Ermeni bulunduðunu, 700,000 nin ise baþka ülkelere göç ettiðini belirtmiþtir. Bu durumda toplam nüfus 1,3 milyon ise, insan kaybý 300,000 dolaylarýnda kalmaktadýr.
‘Ermenilerin Dönüþümü’ kitabýnýn yazarý, Ýranlý parlamenter Karen Kanlaryan kendisini gizleyen veya asýl kimliðini bilmeyen kripto Ermenilerin Bitlis, Muþ, Varto, Erzurum, Kars, Bingöl, Müslümanlaþmýþ Ermenilerin (Hemþinliler) ise Trabzon, Artvin, Rize, Hopa gibi þehirlerde yaþadýðýna dikkat çeker. Þu an önemli bir Ermeni nüfusun Anadolu kýrsalýnda yaþadýðý, Müslümanlaþmýþ olanlarýn 1.300.000, Kriptolarýn da 700.000 üzerinde olduklarý sanýlmaktadýr. (Kaynak: Savaþ Özbey, 29 eylül 2013, Hürriyet) Bu durumda 1.500.000 kiþiye soykýrým nasýl yapýlmýþ olabilir? (Sonraki bölüm: Andonyan Belgeleri sahtekarlýðý ve Ýnkar Yasasý)