Zaman mý bizim üzerimizden geçiyor
Yoksa biz miyiz zamanýn içinden geçen?
Geride býraktýðýmýz yýllar mý,
Yoksa gençliðimiz mi
Bir deðirmenin çarkýnda öðütülen?

Tutulmamýþ ellerimin soðukluðu,
Ve beklenen bir sevgilinin yokluðu
Dolaþýyor damarlarýmda.
Üþüyen ben,özleyen ben.
Ve bir de
Zaman içinde kaybolan sen.

Býraktýðýn hüzünler var þimdi,
Ýçimde günden güne büyüyen,boy veren.
Özlemler var,yarasý kanayan,
Ümitler var,gerçekleþmeyen,
Giden sevgililer var,dönmeyen.
Hüzünden yana her þey var,ne istersen.

Dudak deðmedik bardaklar gibi,
Çözülmedik iliklerde esir kaldýk.
Hayallerimiz var taptaze,gerçek olmadýk,
Yaþanmadýk baharlarýmýz var,
Ellerimiz var okþanmadýk.

Bedenlerimiz birbirinde uzak
Sarýlmamýþ bir baþka bedene.
Duymamýþ bir yabancýnýn sýcaklýðýný,
Birlikte uykuya gözlerini kapamamýþ
Ýhanetle tanýþmamýþ.
Çilekeþ, sevdiðine cömert,
Ama baþkasýna cimri
Kapýlarý kapalý senden baþkasýna
Sadýk bir yürek var.

Özlem var, vuslat yok,
Hasrete yenik düþmüþ,çaresiz
Ayrý yerlerde ayrý mevsimler yaþayan
Sevgililer var
Ama sen yoksun.

Demek ki,
Zaman deðil geçen,
Aslýnda biziz yokluða giden..
Ve umutlarýmýzla birlikte ömrümüzdür
Zaman denilen deðirmende öðütülen...