Mecnun seni tanýsa Leyla’yý unuturdu,
Kapýnda nöbet tutup gönlünü avuturdu.

Aslý’nýn dizlerinde yanarken Âþýk Kerem,
Aslý’sýný terk eder peþinden buram buram,
Ter dökerek koþarken aþkýndan olur verem.

Ferhat murada erse, düðün yapsa Þirin’e
Düðünde seni görse alýr Þirin yerine.

Þah Cihan’a rastlasan Tac Mahal’ý durdurur,
Tac Mahal’ýn yerine altýn saray kurdurur,
Seni alýr saraya, seven beni vurdurur.

Bu dünyada eþin yok, güzelliðin pek yaman,
Bu yüzden derbederim, bu yüzden baþým duman.

Ama gelip geçecek yüzünden tüten büyü,
Bir gün kopup düþecek büyünden þeytan tüyü,
Piþmanlýkla ararsýn benim gibi köylüyü.

Þu gökyüzü þu dünya, dað deniz ve mahlûkat,
Yalan iþte ömrümde sensin bir tek hakikat.

Mehmet NACAR