SÜRÜ
Bir davar sürüsü ki,
Boðalar boða,inekler inek,öküzler öküz,
Ahýllarda kuzucuklar,hem sefil hem öksüz.
Boða þahkanýr ineðe,sinekler tek yaveri,
Ýnek aldýrmaz sineðe,beller kendi kaderi.
Öküz diklenir ineðe,farzederki boðayým,
inek yalvarýr rabbine,güç ver de þunu boðayým.
Ne öküzler öküz,ne inekler inek,ne boðalar boða,
Herkes herþey olmuþ,þaþakalmýþ zavallý doða...,
Birgün bir kuzucuk,seslenir davarlara:
"Gelin insan olalým,deðmez bu havarlara
Ýnsanca söyleyelim,insanca yaþayalým,
Doðanýn aðýr yükünü,beraber taþýyalým."
Boða burun kaldýrmýþ,kuyruk sinek avýnda,
Ýnek etrafa bakýnmýþ,öküz kendi havasýnda.
Bir an boða bakmýþ ineðe,inek dönmüþ öküze,
Öküz dikmiþ boynuzu,dalýp gitmiþ trene...,