þöyle oturup konuþamadýk seninle
þöyle karþýlýklý
þöyle baþ baþa

bir türlü anlatamadým yüreðimdekileri
þöyle açýk açýk
þöyle baðýrarak
þöyle sevdalýca

kadeh de konuþturamadýk seninle
göremedik þiþelerin dibini,
haliyle sevdiðimizi
oturup da erkek gibi oynatamadýk zarlarý kahve köþelerinde
hesabýna deðil koçum,
ortaya yürek koymacasýna

özlediklerimizin ismini hep sakladýk
hep yok saydýk aslýnda var olanlarý
seviyorum diyenlere inanmadýk
beceremedik sevmeyi belki de
hem inanmadýk
hem beceremedik
ama hep aradýk,
koynumuza alacak bir yar var mý diye

bazý günler kaybolduk çocukluðumuzun o dar
ve misket kokan sokaklarýnda
birbirine yakýn taþlý kalelere gol attýk,
cam kýrdýk,
kalp kýrdýk,
uslanmadýk..
uslanmadýk ayrýlýklarda bile
cebimize dönüþü olmayan biletler sýkýþtýrdýlar
itiraz edecek kadar reþit deðildik o zaman seviþmelerde
büyüdüðümüzü bile,
çok sonralarý farkettik
çok sonralarý anladýk yalnýzlýðýn miras kaldýðýný
yalnýzlýk zenginlik deðilmiþ koçum,
kandýrýldýk..

sonra duvarlara astýk,
güler yüzlü fotoðraflarýmýzý
mutlu olduðumuz günler içimizi acýtsýn,
isyanlarýmýzý çoðaltsýn diye
belki de mazoþist ülkesinin yaþayan vatandaþlarýydýk
acýyla emzirildik diye,
acýya doyamadýk..
þimdi salaþ bar köþelerinde arýyorum kaybettiklerimi
þiþelerin dibini görebildiðim her masada,
þarkýlar söylüyorum
bir üstat türkülerle yýkýyor beni
bir baþkasý kulaklarýma hüzzam kusuyor ayýlmam için
garson yan masadan diyerek,
yazdýðým þiirleri getiriyor önüme
kabaran hesabýmý,
tanýdýðým ve sevdiðim adamlar ödüyor
eve nasýl geldiðimi,
bir ben
bir de Allah biliyor

anlayacaðýn
þöyle oturup konuþamadýk seninle
þöyle karþýlýklý
þöyle baþ baþa

bir türlü anlatamadým yüreðimdekileri
þöyle açýk açýk
þöyle baðýrarak
þöyle sevdalýca..