Zindan iki hece.Mehmed'im lafta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de geri adam,boynunda yafta...

Halimi düþünüp yanma Mehmed'im!
Kavuþmak mi?..Belki ..Daha ölmedim!

Avlu... Bir uzun yol... Tuðla döþeli,
Kýrmýzý tuðlalar altý köþeli.
Bu yol da tutuktur hapse düþeli...

Git ve gel... Yüz adým...Bin yýllýk konak
Ne ayak dayanýr buna ,ne týrnak!

Bir alem ki, gökler boru içinde.
Akýl , olmazlarýn zoru içinde.
Üstüste sorular soru içinde.

Düþün mü,konuþ mu, sus mu ,unut mu?
Buradan insan mý çýkar,tabut mu?

Bir idamlýk Ali vardý,asýldý;
Kaydýný düþtüler,mühür basýldý.
Geçti gitti,birkaç günlük fasýldý.

Ondan kalan,boynu bükük ve sefil;
Bahçeye diktiði üç beþ karanfil...

Müdür bey dert dinler,bugün"maruzat"!
Çatýk kaþ...Hükumet dedikleri zat...
Beni Allah tutmuþ kim eder azat?

Anlamaz;yazýsýz,pulsuz,dilekçem...
Anlamaz;ruhuma geçti bilekçem!

Saat beþ dedi mi,bir yýrtýcý zil;
Sayým var, maltada hizaya dizil!
Tek yekun içinde yazýl ve çizil!

Insanlar zindanda birer kemmiyet;
Urbalarla kemik,mintanlarla et.

Somurtuþ gibi býçak,nara gibi tokat;
Zift dolu gözlerde karanlýk kat kat...
Yalnýz seccademin yönünde þefkat;

Beni kimsecikler okþamaz madem;
Öp beni alnýmdan,sen öp seccadem!

Çaycý ,getir, ilaç kokulu çaydan!
Dakika düþelim,senelik paydan!
Zindanda dakika farksýz aydan.

Karýþtýr çayýný zaman erisin;
Kopuk kopuk,duman duman erisin!

Peykeler,duvara mihli peykeler;
Duvarda,baþlardan yaðlý lekeler,
Gömülmüþ duvara,bas bas gölgeler...

Duvar,katil duvar yolumu biçtin!
Kanla dolu sünger... Beynimi içtin!

Süküt...Kývrým kývrým uzaklýk uzar;
Tek nokta seçemez dünyada nazar.
Yerinde mi acep,ölü ve mezar?

Yeryüzü boþaldý habersiz miyiz?
Güneþe göç varda ,kalan biz miyiz?

Ses demir,su demir ve ekmek demir...
Ýstersen demirde muhali kemir.
Ne gelir ki elden,kader bu,emir...

Garip pencerecik,küçük daracýk;
Dünyaya kapalý,Allah'a açýk.

Dua,dua eller karýncalanmýþ;
Yýldýzlar avuçta, gök parçalanmýþ.
Gözyaþý bir tarla,hep yoncalanmýþ...

Bir soluk,bir tütsü,bir uçan buðu;
Ýplik ki incecik,örer boþluðu.

Ana rahmi zahir ,þu bizim koðuþ;
Karanlýðýnda nur,yeniden doðuþ....
Sesler duymaktayým;Davran ve boðuþ!

Sen bir devsin,yükü aðýrdýr devin!
Kalk ayaða,dimdik doðrul ve sevin!

Mehmed'im,sevinin ,baþlar yüksekte!
Ölsek de sevinin,eve dönsek de!
Sanma bu tekerlek kalýr tümsekte!

Yarýn elbet bizim,elbet bizimdir!
Gün doðmuþ ,gün batmýþ ,ebed bizimdir!