Git þimdi.
Git
Hadi...
Ve çýkma karþýma bir kez daha asla.
Çýkma.
Acýtma.

Eskiden
Senden önce
Yine yalnýz sanýrlardý beni
Öyle tanýrlardý çünkü.

Oysa ki ben
Yalnýz hissetmemiþtim hiç
Seni görüp,
Seni sevipte,
Sen gidene dek.

Tek baþýma kalmamýþtým ben
Hiç.
En ýssýz anlarda bile
Fýsýldayan biri
Vardý hep
Kafamýn içinde

Sen geldin
Onsuz kaldým.
Sen gidince de
Sensiz.

Yoksun,
Tüm sesleri sus pus
Duruldu ruhumun çaðlayan nehirleri .
Þakýyan kuþlari bile uçup gittiler
Duyamýyorum artýk kemancýyý,
ve dans eden civelek kýz kaçtý.
Þarký söyleyen, baðýran
Kafamýn içinde fýsýldayan o akil adam bile
Gidiverdi.
Geri dönerler mi? diye bekledim
Dönmediler...

Þaþýyorum, kýzýyorum, küfürler ediyorum þimdi
Sana deðil daha çok kendime
Soruyorum nasýl?
Nasýl izin verebildim diye
Ýtmesine beni birinin
Böylesi soðuk, karanlýk, derin
Boþluk kokan kuyuya

Yalnýz olmak deðil
Yalnýzlýðý hissetmekmiþ acýtan
Anlýyorum.
Sinerek bir köþesine
Kuytumun.
Hýçkýrmadan, sessizce
Aðlýyorum.