Özellikle Hristiyanlýðýn Roma Ýmparatorluðunun resmi dini olarak kabul edilmesinden sonra ve Meryem Ana’nýn azize olarak yüceltilmesiyle Avrupa’da Krallarýn ’ýn yaný sýra Kraliçeler de büyük yetkilerle donatýlmýþ, ülkeleri yönetmiþler, dünya siyasetinin belirlenmesinde önemli roller üstlenmiþlerdir.

Böylece Avrupa’da erkek egemen toplum düzeni kýsmen de olsa kýrýlmýþ, bilim, sanat, edebiyat ve siyasette bir çok kadýn en az erkekler kadar –hatta bazan onlardan da baþarýlý- yetenekli, bilgili ve baþarýlý olunabileceðini ortaya koymuþlardýr.

Doðu-Ýslam toplumlarýnda “kraliçelik” gibi bir kurumun olmayýþý kadýnýn dinsel gerekçelerle aþaðýlanmasýnýn en önemli göstergelerinden biridir. Padiþah analarý yada karýlarýnýn Osmanlý sarayýnda çevrilen dolaplarda bir hayli etkili olduðu doðrudur. Ancak, bu Osmanlý’nýn iç ve dýþ politikasýný kapsamaz ve haremdeki kadýnlar Valide Sultan mertebesine bile yükselseler Batý’daki “kraliçeler” kadar etkin ve saygýn konumda olamazlar.

Bu gerçek “Muhteþem Yüzyýl” isimli TV dizisinde de açýkça ortaya çýktý. Evli olup olmadýklarýna bakýlmaksýzýn fetih, yaðma ve çapul ile Avrupa’dan toplanan ve köle statüsüne indirgenen tamamý gayrimüslim kýzlarla oluþturulan, sadece padiþah ve þehzadelere tahsis edilmiþ bulunan, ve bunlar dýþýndaki tüm erkeklerin hadým edildiði “harem” in nevi þahsa mahsus bir “damýzlýk genelev” den baþka bir þey olmadýðýný ve Osmanlý hanedan erkeklerinin haremdeki kadýnlarla istedikleri gibi gönül eðlendirdiklerini, takiye, ikiyüzlülük ve riyanýn prim yaptýðýný gördük.

Haremdeki kýzlar þark usulü cilve yapmasýný öðrendikten sonra salt cinsel cazibelerini kullanarak ve kadýnsý entrikalar çevirerek padiþahýn gözüne giriyor, onun gözdesi oluyor, bazen de köle konumundan çýkýp güya “özgür” oluyorlar, bir sürü çirkin ve kirli oyunun içine giriyorlar.

Böyle bir yaþam tarzý da -yani köleci feodal toplum düzeni- Türk toplumuna neredeyse ideal bir yaþam biçimi olarak sunuluyor, ve bir çok erkek, kýz ve kadýn harem hayatýnýn hayalleri ve Osmanlý tarzý bir yönetim þekli ile yanýp tutuþuyor. Ne kadar acýklý bir durum olduðunun farkýnda deðil miyiz hanýmlar, beyler ?

MUHTEÞEM SÜLEYMAN VE MUHTEÞEM GATSBY
Muhteþem Süleyman’ýn haremdeki Rus bir köleye aþýk olmasý, onu has kadýný ve sultan yapmasý, ona özgürlük verip onunla evlenmesi ve erkeðin istediði an kadýnýn boynunu vurdurma yetkisi olmasý…. Yani tüm bunlar yüz kýzartýcý, etik ve ahlak dýþý deðil mi? Bundan daha büyük bir ahlaksýz olur mu? Osmanlý’nýn her þeyinin palavra, özenti, taklit ve kopya olduðu gibi Osmanlý’nýn aþký da palavradýr, içi boþtur, seviyesizdir, ikiyüzlüdür, uçkura endekslidir, ahlak dýþý çýkar iliþkilerine dayanýr. Osmanlý hiçbir zaman romantik olamamýþ, romantik aþkýn ne olduðunu bilememiþ, anlayamamýþtýr. Tabi doðu toplumlarý da.

Scott Fitzgerald’ýn ünlü “Muhteþem Gatsby” (The Great Gatsby) romanýndaki Gatsby, Ferhat gibi daðlarý falan deðmez. O tüm servetini ve yaþamýný sevdiði kadýný elde etmek için feda etmeyi göze almýþtýr. Sonunda onun uðruna ölümü göze alýr ve sevdiði kadýnýn iþlediði aðýr suçu da üstlenerek kendi sonunu hazýrlar.

OSMANLI SENDROMU
Bir koyup iki alacaðýz mantýðýyla ülkeyi I. Dünya Savaþýna sürükleyen Osmanlý Hükümetinin beyin takýmý Baþbakan Talat Paþa, Milli Savunma Bakaný Enver Paþa ve Donanma Bakaný Cemal Paþa, Mondros Ateþkes Antlaþmasý'nýn imzalanmasýndan iki gün sonra, 2 Kasým 1918de, Alman denizaltýlarýyla apar topar yurt dýþýna kaçtýlar. 1923 yýlýnda ise Osmanlý hanedanlýðý bir Ýngiliz savaþ gemisiyle bu topraklarý terk ediyordu.

Osmanlý Devletini savaþa sürükleyen paþalarýn Alman denizaltýlarýyla nasýl kaçtýklarýný, Hanedanlýðýn da bir Ýngiliz zýrhlýsýyla ülkemizi nasýl terk ettiðini unutmayalým. Onlar arkalarýnda maðlup, periþan, baþtan baþa yanmýþ, yýkýlmýþ, aç sefil insanlarla dolu bir ülke býrakmýþlardý. Atom bombalarýyla savaþtan yenik çýkan Japon devlet adamlarý ise harakiri yaptýlar. Yoksa onur, erdem ve aþk konusunda Osmanlý'yý mý örnek alsalardý?