Röportaj: M. Nihat MALKOÇ

Trabzon’da ‘basýn’ deyince akla gelen ilk isimlerden biridir Nevzat Yýlmaz… Çünkü o, Trabzon’un en eski gazetecilerinden biridir. O, çocukluðundan beri gönlünü gazeteciliðe vermiþtir. Ortahisar’daki küçük matbaasýnda büyük iþler yapan bir dost simadýr O…

Trabzon basýnýnýn emektarlarýndan biri olan Nevzat Yýlmaz iyi bir dosttur. Onun sohbeti gýybetten uzaktýr. Hiç kimse için kötülük düþünmez. Trabzon için yazýlan bir satýr yazý bile onu heyecanlandýrýr. Þair ve yazarlarýn kitaplarýnýn okurlara ulaþmasýnda bir köprü görevi görür. Burasý bir çeþit daðýtým ofisi gibi vazife görür. Buraya gelen herkesin eline ya bir kitap, ya bir dergi tutuþturulur. Eskiden Ýstanbul’daki ‘Küllük’ neyse burasý da odur. Trabzon’un Küllük’üdür Nevzat Yýlmaz’ýn matbaasý… Burada söze edeple baþlanýr, futbol deðil; edebiyat, kültür, sanat ve Trabzon’un geleceði konuþulur. Muhabbetler sevgiyle beslenir.

Bugünkü Pazar Sohbetimizde gazeteci-yazar Sayýn Nevzat Yýlmaz’la söyleþtik…

M. Nihat Malkoç: Nevzat Bey kendinizden ve ailenizden bahseder misiniz?

Nevzat Yýlmaz: Trabzon’un Akçaabat ilçesinde doðdum. Babam öðretmen olduðu için tayini Trabzon’a çýktý. Böylelikle biz de Trabzon’a taþýndýk. Ýlk, orta ve lise tahsilini Trabzon’da tamamladým. Gazetecilik ve matbaacýlýk mesleðine karþý büyük ilgim vardý. Ortaokulda okurken yaz tatillerinde bir matbaada çýrak olarak çalýþýyordum. 1972 yýlýnda matbaa kurarak basýn yayýn hayatýna atýldým. 1968 yýlýnda baþladýðým basýn sektöründeki çalýþmalarýma bugüne deðin devam ediyorum. Bugüne kadar çok sayýda kitabýn basýmýna katký saðladým. Mesleðe baþladýðým günden beri pek çok gazete ve dergide muhabirlik yaptým, köþe yazarlýðý yaptým. Bugüne kadar deðiþik kurumlardan 11 ödül aldým. Gazetecilik ve meslekî yöneticilik alanýnda konferanslar verdim. Yerel televizyonlarda beþ yýl boyunca aralýksýz olarak kültür ve sanat programlarý hazýrlayýp sundum.

Ýlk yazýlarýmý Trabzon’da Ýleri Gazetesinde yayýmladým. 1978 yýlýnda Trabzon Basýn Birliði Fikir ve Matbaa Ýþçileri Derneði’nin kurucularý arasýnda yer alarak ilk dönem baþkanlýðýný yürüttüm. 1980 yýlýnda kurulan Trabzon Kültür Müdürlüðü Tiyatro ve Sosyal Faaliyetler Derneði kurucu üyeliðinde bulundum. 20 yýl boyunca Anadolu Basýn Birliði Trabzon temsilciliðini yaptým. Ayný birliðin Trabzon Þubesini kurarak bir dönem de Trabzon þubesi baþkanlýðýnda bulundum. Trabzon Gazeteciler Cemiyeti, Trabzon Karadeniz Yazarlar Birliði, Türkiye Gazeteciler Cemiyeti üyesiyim. Bu arada Trabzon Belediyesi Kültür Araþtýrma Kurulu’nda da görev yapmaktayým.

1981 yýlýnda gazetecilik alanýndaki baþarýlarýmdan ötürü Ýstanbul Gazeteciler Cemiyeti Baþkaný Burhan Felek’ten ödül aldým. 1981 yýlý baþýnda üç ayda bir olmak üzere yayýmlanan “Kemençe” kültür, sanat, aktüalite, folklor ve mizah dergisini çýkardým. Anadolu Radyo ve Televizyon Yayýncýlar Birliði Genel Merkez Kurucularý arasýnda yer aldým. Söz konusu birliðin Karadeniz Bölgesinin Þube Baþkanlýðýný yaptým. Trabzon Turizm Derneði üyeliði gibi sosyal etkinliði olan kuruluþlarda bulundum. Karadeniz Yazarlar Birliði’nin kuruluþunda bulunarak bir dönem yönetim kurulunda da görev yaptým. Trabzon'da yayýn yapan birçok radyo ve televizyonda kültür ve sanat programlarý hazýrlayýp sunuculuðunu yaptým. 1991 yýlýnýn baþýnda Trabzon Haber gazetesini çýkardým. Geniþ kitlelere ulaþan bu haftalýk gazete, yayýnýný hâlâ devam ettirmektedir. Çevrede oldukça olumlu bir etki yapan ve tarafýmdan çýkarýlmakta olan bu gazetede Trabzon'un belli baþlý konularý ve sorunlarý iþlenmektedir.

“Olaylarda Basýn”, “Anayasal Basýn”, “Makaleler” adýnda üç kitabým vardýr.

M. Nihat Malkoç: Gazeteciliðe nasýl baþladýnýz? Bunun bir hikâyesi var mý? Varsa anlatýr mýsýnýz?

Nevzat Yýlmaz: Gazeteciliðe baþlamam herhangi bir kiþinin teþvik ve telkiniyle ilgili deðildir. Bana hiç kimse ‘bu iþi yap’ demedi. Sýrf kendi isteðimle gazetecilik ve yazarlýk mesleðini seçtim. Baþtan beri bu iþe meylim ve isteðim vardý. Kýrk iki yýldan beri de aralýksýz olarak bu iþi yapýyorum. Emekli olduðum halde yine bu mesleðin içerisinde aktif olarak bulunuyorum. Çünkü gazetecilik mesleðini seviyorum. Bu gibi iþler parayla deðil, ancak sevgiyle yapýlýr. Zira bu iþ, sanýldýðý gibi kolay bir iþ deðildir; çok meþakkatlidir.

M. Nihat Malkoç: Trabzon’un yaþayan tanýklarýndansýnýz. Bugüne kadar Trabzon kültüründe iz býrakmýþ kimlerle þahsî dostluklarýnýz oldu? Kimleri tanýdýnýz?

Nevzat Yýlmaz: Ömrüm boyunca bu þehirde yaþadým, bu þehrin havasýný soludum. Bu þehir beni adeta bir mýknatýs gibi kendine çekti. Bu þehirde yaþamaktan son derece mutluyum. Hayatým boyunca çok insan tanýdým, çok insanla þahsî dostluklarým oldu. Kimseyle þahsî husumetim olmadý çok þükür… Dostlarýmýn baþarýlarýndan mutluluk duydum, dostlarýmýn kayýplarýný kendi kaybým gibi gördüm ve üzüldüm. Daima empati yapmaya çalýþtým.

Çok sayýda gazeteci yazarýn yetiþmesine katkým oldu. Onlara imkânlarým dâhilinde sýnýrsýz destekte bulundum. Kimseyi kýskanmadým, kimseye haset etmedim. Birlik, beraberlik ve dayanýþma içinde herkese el vermeye ve destek olmaya gayret ettim. Matbaamýn bulunduðu mekâna gelip gidenlerin sayýsý yüzlercedir. Bunun dýþýnda Trabzon için gece gündüz demeden çalýþmýþ birçok þair, yazar ve araþtýrmacýyý þahsen tanýdým, onlarla dostluklar kurdum. Bunlarýn bir kýsmý aramýzdan ayrýldý. Bunlar arasýnda Mahmut Goloðlu’yu, Ziyad Nemli’yi, Numan Sabit Osmançelebioðlu’yu, Cumhur Odabaþýoðlu’yu, Ali Rýza Yýldýz’ý, Ömer Akbulut’u, Sabahattin Sýnýr’ý, Ayhan Kýyak’ý, Ömer Güner’i, Özgün Baran’ý, Þevket Çulha’yý ve Mustafa Tomaç’ý sayabiliriz. Onlara Allah’tan rahmet diliyorum. Hepsinin bu þehrin kültür, sanat ve edebiyatýnýn geliþmesinde katkýsý vardýr.

M. Nihat Malkoç: Ortahisar’daki matbaanýz þair, yazar ve kültür adamlarýnýn buluþtuðu bir çeþit merkez durumundadýr. Yani Ýstanbul’da Küllük Kýraathanesi neyse, sizin matbaanýz da Trabzon’da odur. Bu kýymetli insanlarý buraya çeken sizce nedir?

Nevzat Yýlmaz: Çok sayýda yazar ve çizerin hayat bulduðu mekân olan Trabzon Haber Gazetesi ve Yýlmaz Matbaacýlýk, dostluðun ve samimiyetin yaprak yaprak açtýðý bir gönül ve muhabbet dergâhýdýr. Kültür, sanat ve edebiyat sahasýnda kalem oynatan, kafa yoran birbirinden kýymetli þahsiyetleri buraya çeken þey samimiyettir. Buna Mevlana’nýn deyimiyle “olduðu gibi görünme veya göründüðü gibi olma” da diyebiliriz.
Bizde her þeyden evvel önemli olan insaný insan olduðu için sevmektir. Bu bakýþ açýsýyla hangi fikirden, hangi siyasî taraftan olursa olsun bütün insanlara ayný pencereden bakmaya çalýþtým. Bunu ‘desinler’ diye de yapmadým. Ýnsanlarý fikirlerine göre ayýrt etmedim, hiç kimseye farklý davranmadým. Herkese ayný mesafede olmaya çalýþtým. Meslektaþlarým bu tutum ve davranýþlarýmdan mutlu ve huzurlu bir þekilde buraya gelirler, çaylarýný içerler, muhabbetlerini yaparlar, fikir alýþ veriþinde bulunurlar; sonra da gönül huzuru içinde giderler. Dostlarým benim en büyük sermayemdir. Onlar hayat aðacýmýn meyveleridir. Böyle bir hoþgörü penceresinden bakýnca dostluk ve muhabbet kendiliðinden geliyor.

M. Nihat Malkoç: Trabzon’da okullara yýllýk hazýrlama konusunda çok önemli tecrübeleriniz var. Bugüne kadar hangi okullara yýllýk hazýrladýnýz?

Nevzat Yýlmaz: Bugüne kadar onlarca okula yýllýk hazýrladým. O zamanlar bugünkü modern matbaa teknolojisi yoktu. Tipo baský yapardýk. Harfleri elimizle dizerdik. Hazýrladýðým yýllýklardan bazýlarý þunlardýr: “Trabzon Ýmam-Hatip Lisesi (1979-1980 Öðretim Yýlý), Trabzon Saðlýk Koleji(1978-79 Öðretim Yýlý), Affan Kitapçýoðlu Lisesi(1978-79 Öðretim Yýlý), Akçaabat Lisesi(1978-1979 Öðretim Yýlý Hatýrasý), Trabzon Lisesi 6 Fen A(1978-1979 Öðretim Yýlý), Trabzon Lisesi 1976, Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi Yýllýðý…

M. Nihat Malkoç: Sizin bir de fotoðrafçýlýk merakýnýz var. Biraz da bundan söz edebilir misiniz? Bu merak nasýl baþladý, nasýl geliþti, þimdi hangi noktadadýr?

Nevzat Yýlmaz: Fotoðraf merakýmýn oluþmasý gazeteciliðe olan ilgimle paralellik arz etmektedir. Gazetecilikle fotoðrafçýlýk asýlýnda birbirini tamamlayan iki unsurdur. Fotoðraf, haberin ayrýlmaz bir parçasýdýr. Fotoðrafsýz haberler okuyucudan fazla ilgi görmez. Ben de gazeteciliðin içinde yer alan bir insan olarak fotoðrafçýlýða da derin ilgi duydum.
Günümüzde fotoðrafçýlýk çok fazla geliþti ve ilerledi. Bizim zamanýmýzda böyle büyük fotoðraf imkânlarý yoktu. Onun için günümüzde, her iþ gibi, fotoðrafçýlýk da kolaylaþtý. Bugün bu alanda ayakta durmak ve rekabet etmek isteyen kiþilerin, geliþen teknolojiye ayak uydurmalarý þarttýr. Artýk o eski mantýkla ve teknolojiyle bu iþi yapamazsýnýz.
Fotoðrafçýlýðý bugüne kadar fazlasýyla ilgi alanýma dâhil ettim. Bugüne kadar yedi kiþisel fotoðraf sergisi açtým. Basýlmaya hazýr iki tane fotoðraf albümü kitabým var. Fotoðraf arþivimde 42 yýl içerisinde 12 bin civarýnda fotoðraf birikti. Bu fotoðraflara “Trabzon’un görsel tarihi” de diyebiliriz. 260 CD ve 642 adet 36’lýk film arþivim bulunmaktadýr.

M. Nihat Malkoç: Kiþisel arþivinizin ve kütüphanenizin zengin olduðunu tahmin ediyorum. Biraz da arþivinizden ve kütüphanenizden söz edebilir misiniz? Bu arþivi ilerde nasýl deðerlendirmek istiyorsunuz?

Nevzat Yýlmaz: En büyük zenginliði mal ve para biriktirmekte görmeyen; kitaba, dergiye ve gazeteye önem veren bir insaným. Bugüne kadar kitaba, dergiye ve gazeteye verdiðim paralardan dolayý hiç piþman olmadým. Onlarý geleceðe yatýrým olarak gördüm.

Dostlarýma bakýldýðýnda tamamýna yakýnýnýn gazeteci, yazar ve þair çevrelerinden olduðu görülür. Bizler arsaya, emlaða deðil, kültür ve sanata yatýrým yaptýk. Maddî anlamda çok þey kazanamazsak da bugüne kadar, hepsi birbirinden kýymetli, dostlar kazandýk. Ben dost halkamýn geniþliðiyle ve kültür seviyesiyle iftihar ediyorum.
Kiþisel arþivim çok geniþtir. Trabzonlu yazar dostlarýmýn bugüne kadar yazdýklarý kitaplarýn hemen hepsi arþivimde bulunmaktadýr. Bu kitaplarýn yarýdan çoðu da ismime imzalýdýr. Bunlarýn dýþýnda zengin sayýlabilecek bir gazete arþivim bulunmaktadýr. Birçok kitap ve ansiklopedileri de iþin içine kattýðýmýzda arþivimin geniþ olduðu söylenebilir. Bu arþivimi layýkýyla koruyacak ve gençlerin hizmetine açacak bir kuruma verebilirim.

M. Nihat Malkoç: Bildiðim kadarýyla emeklisiniz? Fakat yine de çalýþmaya devam ediyorsunuz. Peki, Nevzat Yýlmaz’ýn bir günü nasýl geçer? Bir gününüzü bize anlatabilir misiniz?

Nevzat Yýlmaz: Yýllardýr gazetecilik mesleðinin içerisindeyim. Yaþýmýn belli bir noktaya gelmesine raðmen bu iþi büyük bir keyifle yapýyorum. Ýþyerim de bu iþle ilgili… Sevdiðim iþi yapýyorum. Uzun yýllardan beri vergi mükellefiyim. Azdan az, çoktan çok; devletime vergimi veriyorum. Emekli olmama raðmen çalýþmalarýma devam ediyorum.
Sabah dokuzda baþlayan koþturmaca gece on bire kadar bir þekilde devam ediyor. Dur durak yok. Birçok derneðin ve vakfýn yönetiminde aktif olarak bulunmaktayým. Onlarýn toplantýlarýna katýlýyorum. Yeni þeyler yapmak, Trabzon’a güzel hizmetler etmek için arkadaþlarla fikir alýþveriþinde bulunuyoruz. Saatler birbirini kovalýyor. Bir de bakmýþsýnýz ki gecenin bilmem kaçý olmuþ. Ardýndan tatlý bir yorgunlukla evinizin yolunu tutuyorsunuz.

M. Nihat Malkoç: Trabzon’u çok seven ve ömrünü bu þehirde geçiren bir kiþisiniz. Sizce Trabzon þehrinin kültür, sanat ve edebiyat alanýndaki öncelikleri nelerdir? Bu alanlarda neler yapýlmalýdýr?

Hayatým bu kentte geçti ve geçiyor. Bu güzel þehri seviyorum. Bu kent bizim doðduðumuz ve doyduðumuz yerdir. Bu þehirde kültür anlamýnda yaptýðýmýz ferdi çalýþmanýn bazen karþýlýðýný bulamýyoruz. Bu herkes gibi beni de üzüyor. Trabzon þüphesiz ki her þeyin en iyisine ve en güzeline layýktýr. Fakat bazen yapýlan iþlerden beklenen netice alýnamýyor. Siyaset odaklý kültür, siyasete kurban gidiyor. Trabzon’da kütüphanelerimiz ihtiyaca cevap vermiyor. Diðer illere yapýlan kültürel yatýrýmlar ne yazýk ki buraya yapýlmýyor.

Nevzat Yýlmaz: Kültür ve sanat þehri olan Trabzon’umuza acilen büyük bir kültür kompleksinin ve bir kongre merkezinin yapýlmasý gerekir. Birçok kültürel kurum, bu müessesede bir araya getirilmelidir. Atapark’ta parkýn kenarýna itilmiþ durumda bulunan kütüphanenin bu kente ne kadar katkýsý olur? Tartýþma konusu olan bu kütüphane, külliye halinde yeniden baþka bir yerde inþa edilebilir. Meslekî dayanýþmanýn özündeki birlikteliði saðlayan sanat evlerinin oluþturulmasý ve oluþturulan bu yerlerin siyasetten arýndýrýlmasý gerekmektedir.

M. Nihat Malkoç: Daha önceden Kemençe Dergisini ve Trabzon Haber gazetesini çýkardýnýz. Bundan sonra bu dergiyi ve gazeteyi devam ettirme düþünceniz var mý?

Nevzat Yýlmaz: 1980’li yýllarda “Kemençe Kültür ve Sanat” adlý bir dergi çýkardým. Ayný dönemde “Basýn Bülteni” adlý bir gazete de yayýnlýyordum. Bunlarla birlikte “Trabzon Haber” gazetesini de yayýmlýyordum. Haftalýk yayýmlanan bu gazete toplumun istek ve arzularýna þekil vermede özellikli bir gazete olarak okuyucusuyla buluþmaktadýr. Bu gazeteyi devam ettirmeyi düþünüyorum. Zor þartlar altýnda hayat bulan diðer gazeteler gibi, Trabzon Haber gazetesi de bu kente çok þeyler vermiþtir, bundan sonra da vermeye devam edecektir.

M. Nihat Malkoç: Nevzat Yýlmaz’ýn bugüne kadar hayal ettiði; fakat gerçekleþtirme imkâný bulamadýðý bir þey var mý? Varsa bunu bizimle paylaþabilir misiniz?

Nevzat Yýlmaz: Nevzat Yýlmaz olarak zor günler geçirmeme raðmen bu özverili hizmetten kendimi uzak tutamadým. Bugün itibariyle belli bir potansiyel ve imkâna dâhil olmamla, geçmiþin olumsuzluðunu daha iyi bir geleceðe dönüþtürme heyecan ve arzusu daima belleðimde yer etmiþtir. Hayalimdeki gerçeði oluþturmak her zaman olmuyor, paranýn kendi alanýnýn dýþýnda ilginin de bu meslekte önemli bir yeri vardýr, bunu unutmamak gerekir. Gazetecilik ve yazarlýðýn ucu yoktur; uçsuz bucaksýz bir ova olan bu alanda kaybolmadan gitmek en özellikli düþünce ve yoldur. Bunu unutmamak mesleðin birinci parolasýdýr.

M. Nihat Malkoç: Bu güzel sohbet için size çok teþekkür ediyorum.

Nevzat Yýlmaz: Bana bu imkâný verdiðiniz için asýl ben size teþekkür ediyorum.