*Selamlar.

*Kar yaðmazken beliren üzeri karlý araba da kafalarý karýþtýrmak içn özel görevlendirilmiþ gibi. Ýlk anda "Aa kar yaðmýþ" diye düþünürken sonradan durumu çakozlayýnca oluþan "Acaba daðdan falan mý geldi ki araba?" þeklindeki çeþitli düþünceler her yýl 11 futbol sahasý büyüklüðünde beyin gücünün boþa kullanýlmasýna neden oluyor.

*Telefonda "Alo" yerine "Aaaððlliiiyyoooo" diyen genç kýz sayýsý, kafasýný yana yatýrarak fotoðraf çektiren genç kýz sayýsýna yaklaþmakta.

*Yýllar önce bir reklam vardý, içinden futbolcu çýkartmasý çýkan sakýz reklamý mý ne tam hatýrlamýyorum, buna benzer bir þeydi. Reklamda eski futbolcu Maldini'nin çýkartmasýný görüyorduk ve birden kadýn sesi geliyordu, "Maldiiiniiiiiiii!" diye, ardýndan da bir erkek sesi "Ya anne yaa!" diyordu. Yani annesi futbolcu dostumuza sesleniyor ve o da henüz oyunu býrakýp eve gelmek istemediðini söylüyordu. Peki burda annesi neden "Paolo" deðil de "Maldini" diye sesleniyordu? Ne manyak aile lan bu. Halbuki sen de bir Maldini'sin a kadýn. Oðlunlu bu kadar resmi olma.

*Bu arada Maldini demiþken, bir futbolcunun bütün kariyeri boyunca ayný kulüpte oynamasý da sýkýcý gibi. Ben olsam "Bari 1 sezoncuk Hamburg'da, Osasuna'da, Güngören Belediyespor'da falan oynayayým, nasýl bir þeymiþ bir bakayým, sonra olmazsa yine geri dönerim" falan derdim.

*Bir yiyecekten bahsederken muhabbete girip "Aa onu asýl X'te yiyeceksin. Oradan daha güzel yapan yer tanýmam." diyen adam, git baþýmdan, ben orada yemeyeceðim, hatta sýrf sana inat oraya gidip paket yaptýrýp evde yiyeceðim, sus artýk.

*Yazýlarýnýn altýna "Paris, 2004.", "Berlin, Þubat 1992" falan yazan yazarlar da nasýl karizmatik görünüyor ulan. Adam diyorsun resmen orada yazmýþ diyorsun, baþka bir ülkede, þehirde falan yazmýþ diyorsun... Mesela ben yazar olsam kesin sýrf altýna þehrin ismini not düþmek için her gittiðim þehirde yazý yazardým. Aklýma hiç bir þey gelmese bile sýrf yazmýþ olmak için yazardým. "Her yaðmur tanesiyle tekrar yaðýyordu hasret üzerime, tüm þehir uyuyordu, ve sen tekrar karþýlaþacaðým yuvarlak, fincan þeklini almýþ kahve lekesiydin çalýþma masasýnda... Yine yaðmur yaðýyordu ve tüm þehir uyuyordu... Prag, 2011" falan gibi bir þeyler uydururdum. Çok özeniyorum.

*Okuldan çýkarken montunu sýrt çantasýnýn üzerine giyen ilkokullu çocuk da ilk anda ucube gibi bir izlenim býrakýyor insanda. Montun altýnda dev bir sýrt. Hele geçen gün böyle küçük bir kýz gördüm, aðýr adýmlarla tempolu bir þekilde yürüyerek gidiyordu dev sýrtýyla, ayný zamanda da kendi kendine bir þey anlatýyordu. Korku filmi gibi. Korktum, dönüp bakamadým. Sonra cesaretimi toplayýp döndüm ve bir an göz göze geldik, tam o anda kendiyle olan sohbeti esnasýnda "... bir düþünsenee!..." diyordu. Hemen gözlerimi kaçýrýp uzaklaþtým.

*Gýrgýra gerektiði deðer verilmiyor sevgili dostlarým. Bu sevimli alet, çalý süpürgesi ve elektrikli süpürgenin arasýnda kalmýþ hüzünlü bir alet. Oysa ki o elektrikli süpürgenin gürültüsünden ve kablo sistemlerinden uzak, huzurlu bir temizleme iþlemini müjdeliyor bizlere. Gýrgýra sahip çýkalým. Sen yoksan bir kiþi eksiðiz.

*Facebook'ta her yorumun, durum güncellemesinin sonuna þu lanet olasý kalp þeklini koymak ne oluyo lan?! Hadi ";))" iþaretini anlýyorum, ergenin "laf soktum" deme þekli, tamam da bu kalp nereden çýktý?

*Bazen bir emekli olup, yol yapým çalýþmasý olan bir yer bulup fütursuzca, doya doya iþ makinesi izlemek istiyorum. Böyle ellerimi arkadan baðlayýp.

*Peki neden kuzenimle ne zaman Yetenek Sizsiniz programýný izlesek programa katýlan bazý yarýþmacýlarýn yerine biz utanýyoruz? Adam çýkýyor mesela, aptal aptal taklitler, gerizekalý birkaç þaka, ya da sinir sistemiyle ilgili problemi varmýþ gibi ilginç danslar falan yapýyor, televizyon karþýsýnda biz utanýyoruz resmen.

*Görüþmek üzere.

Gökhan Duranal - Montreal, 2012. Þaka þaka, deðil.