Zor zamanlarda yazý yazmak da çok zordur.

Hele hele topraðý su yerine kan ile sulanmaktan býkýp yorulmayan bir ülkede...

Haktan yana olup, tam ortada durarak kendi doðrularýný yazamazsýn bu ülkede. Anýnda infaz ederler seni; derhâl kelimelerden diktikleri dâraðacýna asarlar...

Mutlaka bir tarafa yaslanmalý, birilerinin dayattýklarýný yazmalý, söylemeli, konuþmalýsýn...

Çünkü Türkiye, Þark Kurnazlýðý adlý muhteþem oyunun her sabah yenibaþtan sahneye konuluduðu ve bihakkýn oynandýðý bir ülkedir...

Çünkü Türkiye, “dün dünde kaldý cancaðýzým, bugün en büyük yalakacaðýzýným” diyen fýrfiriklerin her köþebaþýný tapuladýðý bir ülkedir...

Çünkü Türkiye, her devirde olduðu gibi bu devirde de; konuþmasý gerekenlerin sustuðu, susmasý gerekenlerin aðzýndan tükürükler saçarak baðýrdýðý bir ülkedir...

Çünkü Türkiye, fincancý katýrlarýný ürkütmeye kalkanlarýn, bizzat kervancýbaþý tarafýndan deðil de, haybeden kervana leþker yazýlanlarca yaylým ateþine tutulduðu bir ülkedir...

Kendini zamana ve rüzgârýn yönüne göre ayarlayan; sabah baþka, akþam baþka renge giren bukalemunlarýn sürüyle gezdiði bir ülkedir Türkiye...

Dünkünün bugünkünü, bugünkünün de dünkünü tarif ettiðinde, aslýnda her ikisinin de kendi tarifini yaptýðýný tegafül edenlerin ülkesidir Türkiye...

Demokratik özgürlükleri kullanacaðým derken, zor belâ belli bir mertebeye getirilen topal demokrasimizin saðlam bacaðýna her gün mermi sýkan sahte demokratlarýn ülkesidir Türkiye...

Evvelsi gün askere yanaþýp hükûmete sövenlerle, dün hükûmete yanaþýp askere sövenlerin aniden el ele, kol kola verip hep beraber koro hâlinde hükûmete ve askere sövmekten utanmayan madrabâzlarýn ülkesidir Türkiye...

Dün insan haklarý savunucusu rolü oynarken, bugün yekten ve toptan Mussolini’ye rahmet okutacak derecede faþistleþlerek tükürüklerini yüzümüze sýçratanlarýn esir aldýklarý bir ülkedir Türkiye...

Ümmet mümmet numarasýna yatan bir baþka tip faþistlerin riyâkârlýklarý da cabasý...

“Kime muselman derseniz boynundan haç çýkýyor!” bu ülkede...

Ülkenin fidanlarý beþer onar devrildiðinde hezeyan kusan bölücü faþistler, birden bire çok keskin kavisler çizerek insan haklarý savunucusu olarak çýkýyorlar karþýnýza...

Sizde bir þaþkýnlýk, “Aa, inanamadým!” falan demeye kalksanýz; tak diye faþist yaftasý asýyorlar yakanýza...

Ne kadar çok maske var bu ülkede... Rengârenk, boy boy, her kaliteden, her ebattan...

Bu kadar maske arasýndan nasýl sýyrýlýp da “neyin doðru, neyin yanlýþ” olduðuna karar vereceksiniz?!

Asýrlardýr kanla sulanmýþ bu topraklar, bugün de mutadýn dýþýna çýkamýyor!..

Bir bakýyorsunuz bir gün vatan bekçiliði yapan fidanlar üçer beþer devriliyor, diðer gün kimi siviller ölüyor!..

Anýnda birtakým rengârenk maskeli adamlar ortaya çýkýp; onlarca teori, yüzlerce komploya dayalý kumpaslarýn kurulduðunu falan dillendiriyorlar...

Bütün bunlarýn ve daha nicelerinin olduðu bu ülkede; hiç kimseye inanmak gelmiyor içimden...

Ve...

Kim mâsum ise, kim ya da kimler o mâsumlarýn kanýnýn akmasýna sebep oldularsa, o alçak vayýskârlara Allah’tan lânet dilemekten baþka bir þey gelmiyor elimden...