Öykü yazýldýkça karakterler belirginleþmeye baþlar. Bir el onlarý düþüncenin karanlýk, dipsiz derinliðinde uyuklarken bulmuþ çekip çýkarýyordur yüzeye. Direnirler mi? Sanmam, barýnacak beden bulmuþlardýr çünkü. Yazarýn boyun eðilecek iradesi üstelik o yaþlanýp giderken kendilerini ilk günkü canlýlýkla ölümsüz kýlacak sürece götürmektedir.
Ayný anda, belki de birbirinden farklý pek çok yerde býkmadan, yorulmadan sonsuza dek oynanacak rol karþýlýðýnda var kýlýnmak, bunun sevinciyle avunmak yetecek midir kendilerine? Minnet ya da öfke, duracaklarý yer tam olarak neresi? Aslýnda sorularýn cevabý çoktan verilmiþtir. Duyum eþiðini aþabilmek telaþýyla bir kýymýk gibi saplanýp kaldýklarý yerde yazara verdikleri sancý ile baþlamýþtýr serüven. Prematüre bir doðuma dahi rýza göstermiþlerdir. Eþik bir kere aþýlmaya görsün yaþamak için nasýlsa bir yol belirecektir. Yetkin tek bir vücuda sahip olamasalarda sorunu farklý karakter, cinsiyet ve mekanlarla aþarak özgür kalabileceklerdir.Yazar buraya kadar gönüllü olarak edilgendir. Karakterlerin baðýmsýz olarak yaþamalarýna izin verir. Çünkü kalem, gücünü biraz da buradan almaktadýr. Öykünün tamamlanmadan bir ömür boyu yazýlabilmesinin ardýnda yatan sýr nedir ? Býkkýnlýða düþmeden yapýlan onca tekrar, söylemin yalnýzca olgunlaþmasý için midir? Yazarýn etkin yönünde aramalýyýz cevabý. Her defasýnda söylenecek yeni þeyler bularak bilinci þekillendiren düþünce kökleriyle yüzleþmek, kurgu ve zaman düzleminde yapacaðý oynamalarla kendine ve parçasý olduðu insana odaklanmak, onu anlamak ile yazar bu kez etkin bir rol üstlenir. Karakterler kurgunun parçasýdýr artýk, desteklediði oranda yaþamalarýna izin verir.