MAHSUN GALATA KÖPRÜSÜ

Dünya tarihinde nice medeniyetlere nice imparatorluklara ev sahipliði yapmýþ, bir çok insanlarýnda boðazýn sefasýný sürercesine üzerinden geçmesini saðlamýþ. Onlarýn kah küstahça canýný acýtýrcasýna üzerine basarak geçmesini saðlamýþ, yaþlý, bir o kadarda yorgun ama hala gençmiþ gibi bir görünümle bu insanlara hizmet vermekte tereddüt etmeyen bir duruþuyla hala tarihe meydan okuyor. Ne yazýk ki; tarih sana asla zarar veremiyor ama günümüz insanlarý korkarým seni yok edecekler. Beklide bunca zaman yok etmek isteseler de beceremediler. Esasýnda seni yok etmek için elinden geleni yapýyorlar. Tarih her zaman gerçekleri ve doðrularý insanlarýn önüne sergiliyor. Ama insanlar bazen o tarihi ne anlayabiliyorlar nede anlamak için gereken çabayý gösteriyorlar. Hattý zatýnda insanlar ister anlasýnlar ister anlamasýnlar. Tarihine nankörlük etmek isteyenleri veya nankörlüðü yapanlarý tarih asla ve asla affetmez. Tarihini bilmeyenler geleceðini de asla inþa edemezler.

Neyse biz biraz tarihinden bahsedelim . Ýstanbul’u Ýstanbul yapan bazý mekanlar vardýr. Ýçi yaþanmýþlýklarla dolu, eski ve yeni Ýstanbul’un tanýðý olan bu mekanlar tam anlamýyla keyif için yaratýlmýþtýr. Bu “dolu dolu” mekanlara bir de enfes Ýstanbul manzarasý eþlik ettiði zamanlarda her þey tam kývamýnda olur. Galata Köprüsü Ýstanbul’da özel olarak tabir edilen yerlerden bir tanesidir. Eminönü ile Karaköy’ü birbirine baðlayan bir köprü olmanýn dýþýna çýkmýþ, uzun yýllar boyunca gerek tarihi, gerekse sosyal açýdan Ýstanbul tutkunlarýnýn favori mekanlarýndan bir tanesi olmuþtur.
Üzerinde yürüdüðümüz, balýk tuttuðumuz, olta atan balýkçýlarý seyrettiðimiz, altýnda keyifle oturduðumuz, yaþanmýþlýklarýmýza tanýk olan, ayak izlerimizi üzerinde taþýyan bu köprü; Ýlk 1845 yýlýnda, Sultan Abdülmecid zamanýnda Bezm-i Alem Valide Sultan tarafýndan yaptýrýlmýþ. 2 kere daha yenilendikten sonra 27 Nisan 1912′de açýlan son köprü, 16 Mayýs 1992′de tüp patlamasýndan dolayý yandý. Yanan köprü yeniden restore edildikten sonra son haline kavuþarak Ýstanbul’da tarihi ve bugünü yaþamak isteyen bir çok insanýn uðrak mekanlarý arasýnda yerini aldý. Galata Köprüsü son halini almadan önce sazlý sözlü eðlencelerin yapýldýðý mekanlardan oluþuyordu. Ancak son restorasyonun arkasýndan dýþý gibi iç mekanlarda da oldukça deðiþikler yapýldý. Ve Galata Köprüsü her yaþa ve her zevke hitap eden, herkesin kendine ait bir þeyler bulabileceði bir yer halini aldý.

Galata Köprüsü’nün en renkli mekanlarýndan bir tanesi. Bu mekanýn ilk dikkat çeken özelliði; renkli ve büyük minderlere yayýlarak miskinlik yapmanýn dayanýlmaz cazibesi… Bütün bu güzelliklerin ardýndan sizlere kötülükleri anlatmak istemezdim ama maalesef bunlarý anlatmak ve bir yerlere sesimi duyurmak isterim. Ýnþallah duyulur. Yýllarca üzerinden geçtiðimiz her geçiþimizde o masmavi denizi, denizi üzerinde insanýn beynini durdururcasýna gelip geçen, uzun korna sesleriyle uluslar arasý gemilerin, gerekse bu muhteþem þehrin iki yakasýna yolcu taþýyan yolcu gemilerinin bir kuðu gibi süzülerek geçmesi, martýlarýn insaný mest eden sesleri, köprü üzerinde izlemek, dinlemek dinlerken de insaný tarihin derinliklerine doðru alýp götüren düþünceler. Ýþte öyle bir günün sabahýnda iþe giderken hep içimden bak þu balýk tutanlara, gemilere ve martýlara diye heyecan ve sevinçle yürüyordum ki bir an kafamý önüme eðdiðimde yerlerin ne kadar pislik içinde olduðunu gördüm. Kendi kendime ah…. Ah senin bu halini tarih, o tarihe þekil ve yön verenler görse acaba ne derler diye düþündüm.

Gerek oradan geçenlerin gerekse üzerinde sabahýn zevkini ve sefasýný sürerken içtikleri sigaralarý, çay bardaklarýný ve tuttuklarý balýklarýn suyunu ve diðer pisliklerini o güzelim köprünün üzerine öyle atmýþlar ki sanki intikam alýrcasýna inatla da hala atmaya devam ediyorlar. Köprü sanki o insanlara küsmüþ ve mahzun mahzun bakýyordu. Ýçimden keþke þuralara çöplerini atanlara aðýr cezalar yazýlsa ne güzel olur diye… ben içimden mýrýldandýðýmý düþünürken arkadaþým hemen bana; doðru diyorsun bence de aðýr ceza yazýlmalý diye sanki bana cevap veriyordu.

Bir sohbette arkadaþ anlatmýþtý. Köprüde yürürken vatandaþýn biri plastik çay bardaðýný yere doðru atarken oradan geçen bir bey bardaðý yere atma diye ikazda bulununca oda akýl verme para ver diye piþkin piþkin cevap vermiþ ne yazýk ki orda balýk tutan insanlar içlerinde öyle olmayanlar elbette vardýr. Onlarý tenzih ederim. O bulunduklarý adeta tarih kokan o mekaný kullanýrken pisleten insanlara gereken cezai iþlemlerin yapýlmasý gerekmez mi?

Ýster yalnýz, ister sevdiklerinizle, ister bir saat ister bütün bir gece… kimle olursanýz olun, saat kaç olursa olsun! Tatlý tatlý esen rüzgar yüzünüzü okþarken, dalgalarýn güzelliðiyle mest olurken, Ýstanbul’un ýþýltýsýný baþka hiçbir yerde bulamayacaðýnýzý bilirken, o anda! oltalara takýlmýþ bir balýðýn çýrpýnýþýndan hayatýn ve yaþamanýn deðerini bir kere daha anlamak…

Dolayýsýyla…………………..

Ýþte, Ýstanbul keyfi iþte tarihi galata köprüsü keyfi bu olsa gerek… düþüncesi , insaný hem kamçýlýyor hem de heyecanlandýrýyor. Dost kalýn dostça kalýn………


Metin TUZCU