Önyargýlar Safsatasý
(Elþen Hudiyev) 14 Kasým 2010 |
Toplum ve Birey |
| |
Ýnsanýn bu kadar safsata arasýndan doðru þeyi seçmek için biraz durup düþünmesi gereklidir. Çünkü bilgi kirliliði o kadar büyümüþ ki, neye inanmak gerekir, kime inanmalýyýz belli deðil.
Ne var ki, hala düþünen bir beyine sahip olduðumuz için insan diye isimlendiriliyorsak, bunun hakkýný vermemiz gerekir. Ne yaptýðýmýzý ve niye yaptýðýmýzý düþünmeliyiz. |
|
Dia (Mono) Log
(Elþen Hudiyev) 20 Mart 2009 |
Anýlar |
| |
Hatýra veya aný. Objelerin, seslerin ve renklerin aklýmda uyandýrdýðý intiba. Diyalog gibi kendimle konuþmalarým ve hesaplaþmam. Zamana karþý ne yapmalýyým neden yapmalýyým? |
|
Yalnýz Bir Düþ
(Elþen Hudiyev) 3 Aralýk 2007 |
Yaþam |
| |
Düþlerimiz de bizim gibi yaþamýmýzýn bir parçasý. Bazen o kadar gerçekçi olur ki, günlerce kurtulamayýz etkisinden. Bazen de düþ mü gerçeklik mi ayýrt edemeyiz. Düþ içinde düþ, dünya içinde dünya... |
|
Neden
(Elþen Hudiyev) 2 Eylül 2007 |
Yaþam |
| |
Bazen sadece yaþadýklarýmýzý yazarýz. Bazen de yazdýklarýmýzý yaþarýz. Bazen düþünmeden öyle bir hýzla tüketiriz ki, kýymetli dakikalarýmýzý... Küçücük þeylere gereðinden fazla anlam yükleriz, deðer veririz...Bir gün bakarýz biz ayrýntýlarla boðuþurken, hayat gitmiþ... |
|
|
Fýrtýna istemem, sakinlik daha beter.
Güneþi sevemem, gece getirir keder.
Aðlamak sevincin son noktasýymýþ
Yalnýzlýk tiksinti, aþk acý sever.
Var mý ki, var mý ki, öyle bir insan?
Her þeyi tam ortasýndan ayýrsýn.
Ne bir zerre siyah beyaz üstünde,
Ne de karanlýkta, zerre nur kalsýn
Aðladým sevinçle sararken seni.
Güneþin nurunu sevmek istedim,
Aðladým geceler alýrken seni.
Yalnýzdým geceler ararken seni.
Gece fýrtýnadan daha yalnýzdý.
Güneþ de yalnýzdý sararken seni.
|
|