Yaðmurdayým, kimsesiz saðnak altýnda
Gidiyorum, maziye bakmadan gidiyorum
Girdaplarýn son noktasýnda
Beni bekleyen hayali görüyorum

Mavi gökler karabulutlarla kapanýk.
Saçak altlarýnda saklanýyor kuþlar
Herkes mutlu mutsuz uykusunda;
Bir ben, birde damlalar uyanýk

Her damla bir acýyý getiriyor
Sanki sürüklüyor beni seller
Üzerime korkular yýkýlýyor,
Kör olmuþ çaresiz beklentiler.

Islak ayaklarýmýn sesini duygular iþitsin;
Rüzgarýn uðultularý sarsýn kuytularý
Yýkanayým berrak sularda kaygýsýzca,
Günahlarým bir bir temizlensin

Ne güneþi göreyim, ne de sabahý
Aydýnlýklar sana kalsýn, karanlýklar bana.
Ayazlar yorgan olsun sýkýca sarýlayým
Alayým koynuma alaca karanlýklarý.

Atýlayým yakamozlara boyumca
Azgýn dalgalar yoketse gövdemi
Kaybolsam derinlerde, son uykuda
Býraksam son nefesimi yaðmurun altýnda